Coming out dag
11 oktober - Vandaag is het coming out dag. Een dag om stil te staan bij het moment dat een homo, lesbienne of biseksueel voor zijn of haar geaardheid uitkomt. Deze dag vond voor het eerst plaats in 1988 in de Verenigde Staten. Sinds 2009 houden we deze dag ook in Nederland.
Het kan behoorlijk verwarrend zijn om erachter te komen dat je zelf niet in het standaard hetero-hokje past. In Verliefd zijn is een ramp! weet Caja Cazemier het ontdekken en accepteren van die gevoelens goed weer te geven. Middelbare scholier Myra dacht dat ze op jongens valt, maar wordt dan toch verliefd op Jessica. Hier heeft ze zelf erg veel moeite mee. Soms is het echter niet de persoon zelf, maar de omgeving die er moeite mee heeft. Edward van de Vendel laat in De dagen van de bluegrassliefde zien dat liefde en intimiteit tussen twee jongens niet altijd geaccepteerd wordt. De jongens in dit boek mogen niet langer op het zomerkamp meehelpen nadat ontdekt is dat ze samen iets hebben. Soms gaat de reactie van de omgeving tot in het extreme. Zo wordt Cameron in The miseducation of Cameron Post na een onvrijwillige coming out meteen doorgestuurd naar een heropvoedingskamp.
Coming out dag mag dan vanaf 1988, of in Nederland vanaf 2009 gehouden worden, de zoektocht naar identiteit bij homoseksuele gevoelens gaat uiteraard verder terug dan dat. In Kroniek van een erfenis van Ingeborg van 't Pad-Bosch probeert Christiaan, geboren in 1885, zijn homoseksuele identiteit te ontdekken. Prompt keert het gezin van New York terug naar Nederland. Adrian Mayfield uit Schijnbewegingen, Tegenspel en Spiegeljongen trekt zich anno 1895 minder aan van de omgeving, maar de prijs die hij daarvoor moet betalen is hoog. Interessant aan deze trilogie is dat de rechtzaak rondom Oscar Wilde een rol speelt in het verhaal. De wet die verregaande onfatsoenlijkheid tussen mannen illegaal maakte en waardoor Oscar Wilde veroordeeld werd, zorgde er in die tijd ook voor dat een coming out niet zonder gevaren was. Het was vanwege deze wet dat E. M. Forster zijn in 1914 geschreven boek Maurice pas na zijn dood in 1970 wilde laten publiceren. De liefdesverklaring van de ene man aan de andere man in het verhaal had voor die tijd zeker tot heel wat opschudding kunnen leiden. In 1984 verscheen De litteraire salon van Andreas Burnier, waarin een lesbische vrouw terugblikt op haar leven en relaties. Andreas Burnier groeide zelf op in een tijd waarin homoseksualiteit nog niet geaccepteerd was en kwam dus pas later uit de kast.
Over de ontvangst van onder andere De litteraire salon: `Een verhaal over autonome vrouwen, aardig of niet aardig, met mannen als secundaire bijfiguren (het spiegelbeeld van de masculinistische doorsneeroman), zoals ik er een aantal heb geschreven, mag van velen niet. Homoseksualiteit tussen vrouwen zonder dat het allemaal diep tragisch wordt, maar ook zonder dat dit als een paradijs zonder slang wordt voorgesteld, mag niet.'
Bron: Artikel op nrc.nl
Inmiddels zijn we gelukkig een heel stuk verder in de acceptatie van homoseksualiteit. Dat homoseksuele relaties steeds normaler gevonden worden, merken we ook terug in boeken. Steeds vaker komt er een homoseksueel personage in voor zonder dat het gehele boek om homoseksualiteit draait. Een positieve ontwikkeling! In De onsterfelijken draait het vooral om de vraag: Wil je jouw sterfdatum weten en als je die weet, beïnvloedt dit dan hoe je leeft? Een van de personages, Simon, heeft homoseksuele gevoelens en zoekt met het oog op zijn naderende dood het randje wel erg op. In YA fantasyboek The cerulean is lesbisch zijn zelfs de norm, iets wat binnen het verhaal heel natuurlijk aanvoelt. Hanna Bervoets, die zelf een vriendin heeft, verwerkt ook regelmatig lesbische personages in haar verhalen. Geaardheid wordt iets wat vanzelfsprekend bij een personage past, zonder dat dit problemen hoeft op te leveren.
