Door een drukke en emotionele agenda, moest ik een gaatje vinden voor de al bekende boekenbeurs te Antwerpen. Na al de heisa over de inkomprijs had ik een schrijfwedstrijd gewonnen en ja konden wij (ik en de mama) gratis, al had ik als fervente lezer de 10 euro inkom er wel voor over. Maar goed gewonnen is gewonnen. Dus daar gingen we op vrijdag 9 november, met mijn budget (om mezelf toch een klein beetje in de hand te houden) en ja mijn bankkaart :)

Wat hou ik toch van de sfeer, lopen op adrenaline van het zien van zoveel boeken, een klein stukje paradijs op aarde. Mijn mama ook een lezeres maar niet zo verslaafd als haar dochter (moet ze zich zorgen maken om het welzijn van haar enigste dochter) kreeg deze zinnen veel te horen:

Dit boek heb ik ook nog staan, nog niet gelezen.

Ah van dit boek, was er een leesclub.

Mama dit is een fantastisch boek (na het zien van het achtste leven (voor Brilka) - Nino Haratischwili), als je eens tijd hebt lees dit!

Mama, het is niet om dat het youg adult is dat het geen goede boeken zijn.

Mama, (na het zien van de reeks familie Cazalets) echt als je dit gelezen hebt, moet je het volgende deel lezen.

En ja ze onderging mijn commentaar, mijn verslag van al die pareltjes die ik al in mijn hart had gesloten. Wat zij niet begreep was hoe ik zoveel geld kon uitgeven aan een boek..een zin die ik niet aan mij voorbij liet gaan, ja waarom...omdat ik verslaafd ben of omdat ik het gewoon zo mooi vind om een boekenkast te hebben waar niks meer bij kan, dat de vele boeken een soort huisdecoratie is geworden.

Toch heeft die zin me niet tegengehouden en ben ik met een mooie buit naar huis gekropen, want één ding was ik vergeten met deze buit moest ik nog twee trams op, deze buit pijnigde mijn rug (pijnstiller voor ik vertrok). Dus ja boekenbeurs is een beetje een pijniging voor het welzijn, de bankkaart en mijn rug.

Krijgen jullie soms commentaar op al jullie aankopen? Is daar een moeder, echtgenoot die jullie soms terecht wijzen?