En ja hoor, daar zijn Renate en Marieke weer met een buddyread van een e-book dat ze beiden via een FB-actie mochten ontvangen. Deze keer schreven ze in op de actie van 'Love to read' voor het vooruitlezen van Pleasant Valley van de voor ons nog onbekende auteur Jolanda Ivonne Clément. Het boek is met ingang van vandaag (24 augustus) verkrijgbaar. Van te voren wisten ze niet in hoeverre het boek bij feelgood paste, maar dat weerhield hen nog nooit om het niet te lezen.

- door Renate en Marieke -

Over Pleasant Valley

Shannon ‘Kite’ Vickerson is een verlegen meisje van negen dat met haar ouders en zus Margret in een groene buitenwijk van Chicago woont. Bij de Vickersons is alles ogenschijnlijk perfect. Toch durft Kite alleen maar over straat met haar vlieger, waarachter ze zich kan verschuilen.

Dan komt er een probleemgezin met zeven kinderen in de wijk wonen: de Finches. Ze zijn luid, maken rotzooi en de kinderen lopen in pyjama over straat. De buren steken de koppen bij elkaar om het gezin zo snel mogelijk weg te werken. Pogingen daartoe lopen verschrikkelijk uit de hand en dan blijkt hoe zwak de fundamenten onder Kites perfecte wereld zijn. Zus Margret zoekt haar toevlucht bij de buren. Kite wordt aan haar lot overgelaten en stevent af op een tragedie. Jarenlang torst ze alles met zich mee, totdat ze als zeventienjarige besluit op te graven wat het licht niet verdragen kon.

Het samen lezen

Waarom schreven we ons in?

Marieke:
Het is zo verleidelijk om mee te doen met dit soort acties. Vooruitlezen is superleuk, hoewel het wel elke keer afwachten is of het boek wel in de smaak zal vallen. Voor dit boek werd de vergelijking gemaakt met de schrijfster Celeste Ng. Dat kon twee kanten uitvallen, want haar Kleine brandjes overal vond ik erg mooi, maar haar Wat ik nooit eerder heb gezegd was een zware dobber om te lezen. Mijn nieuwsgierigheid won en daarmee won ik ook een vooruitleesexemplaar (ebook).

Renate:
Vooruitlezen vind ik sowieso heel leuk, maar ik werd vooral aangetrokken door de cover van dit boek. De in mijn ogen typisch Amerikaanse huizen maakte me nieuwsgierig. Zeker ook door de kleurstelling en het meisje dat door het raam kijkt of met haar rug tegen het raam aan staat; daar ben ik nog niet uit. Verder sprak het verhaal mij aan, dus besloot ik een gokje wagen.

Schrijfstijl

Marieke:
De schrijfstijl is me erg goed bevallen. Het leest makkelijk en er hangt een constante spanning. Want eerst weet je dat er wat gaat gebeuren, dan gebeurt er wat en dat is heftig. Daarna blijft er nog steeds een spanning, want hoe zit het in elkaar? Omdat we meekijken vanuit de visie van de jonge Kite, volgen we de ontwikkelingen zoals zij ze beleeft. Het is meeleven tot het einde. 

Renate:
De schrijfstijl was echt heel prettig. Net als Marieke vond ik dat het erg makkelijk weglas, daar hou ik wel van! Verder was er continu spanning, want je weet of je hebt het gevoel dat wat er in het begin gebeurt een voorbode is voor de rest van het leven van Kite. Ze neemt je steeds mee in het verhaal en in het leven van Kite. .Omdat je wil weten hoe het verder gaat, blijf je doorlezen. En ik ben het helemaal eens met Marieke dat je tot aan het einde meeleeft met Kite.

Het verhaal

Marieke:
Het verhaal wordt verteld vanuit Kite. Ze is negen jaar en woont met haar vader, moeder en zus in een buitenwijk van Chicago. Grote huizen en tuinen rondom. Het lijkt allemaal erg netjes, maar er heerst een vreemde cultuur. Als er een nieuwe familie komt wonen, die helemaal uit de toon valt omdat ze zich anders (asociaal) gedragen is dat een doorn in het oog van de 'nette' mensen in de straat. En dan voel je al dat het mis zal gaan. Wat bijzonder is, is dat het al in het begin van het boek vreselijk mis gaat, en dan komt er nog een heel verhaal achteraan en dat zit echt heel erg goed in elkaar.

Renate:
Kite vertelt je als het ware het verhaal, In het begin woont ze nog samen met haar vader, moeder en zus in een buurtje in een buitenwijk van Chicago. Allemaal grote mooie huizen en tuinen, waar alles verandert als er een nieuw gezin komt wonen, een gezin dat net wat uit de toon valt. Vanaf dat moment weet je er gaat gebeuren, maar dat het zo mis zou gaan, had ik niet verwacht. Nadat dat is gebeurd zit het verhaal ook echt goed in elkaar. Je krijgt steeds stukjes van de puzzel, maar komt ook te weten hoe het voor Kite en Cain was om te leven met de gebeurtenis.

Personages

Marieke:
Hoofdpersonage is Kite. Eigenlijk heet ze Shannon, maar de bijnaam heeft ze gekregen omdat ze zich het liefste verschuilt achter een grote vlieger. Ze is een dapper persoontje en je leeft met haar mee als ze jong is en leeft in een kwetsbare situatie voor een kind. Het is mooi om te zien hoe zij zicht ontwikkelt tot een jonge vrouw. Haar schuldgevoel draagt ze met zich mee, naast de toestanden die ze mee heeft gemaakt met haar ouders. Het is knap neergezet door de schrijfster.

Daarnaast zijn er veel bijpersonages. Allemaal voldoende uitgewerkt, hoewel ze voornamelijk ondersteunend zijn voor het verhaal van Kite. Het is de lieve opa van Kite die haar een veilige plek biedt, het is Sonny waarmee ze een bijzondere vriendschap opbouwt, Zus Maggie die eerst ver van haar af staat, maar later een hechtere band met haar krijgt en er is Cain, die een speciale rol speelt. Het dit zijn maar enkele personen die het boek rijk is, er zijn nog meer in grotere en kleinere rollen en allemaal zijn ze belangrijk.

Renate:
Kite is echt het belangrijkste personage, een bijzonder meisje die natuurlijk geen Kite heet maar Shannon. Maar tijdens het lezen wordt ze echt Kite, de naam die ze kreeg omdat ze zonder haar vlieger niet op straat durfde. Ze is echt een leuk dapper meisje, een meisje wat je ziet veranderen in een jonge vrouw, die heel veel geluk had met haar opa, een man die haar vanaf haar negende heeft opgevoed. Je leeft echt met haar mee, met de zware last van de schuldgevoelens van de drama's die ze heeft meegemaakt. De andere personages zijn zeker belangrijk voor het verhaal maar niet zo belangrijk als Kite.

Zo is de opa van Kite een man die je ook had gewild als opa: een man die door het vuur ging voor zijn kleindochters Maggie en Kite.
Tijdens het lezen was ik steeds benieuwd naar Cain maar ook naar Sonny, omdat ik mij zo voor kon stellen dat ze ongeveer dezelfde leeftijd hadden, maar ook wel dezelfde interesses, maar vooral omdat ze beide heel lief waren voor Kite. Met Maggie, Kites oudere zus, had ik in het begin echt niks mee, maar later toen ze ouder was kreeg je veel meer over haar te weten en dat deed mij wel wat.

Opvallende elementen

Marieke:
Wat mij opviel zijn de vele auto's die een grote rol spelen in het boek. Omdat het verhaal speelt in de jaren '70 van de vorige eeuw zijn het prachtige auto's en het is de moeite waard om ze even op te zoeken op internet. Verder is de relatie van Kite met haar vader en moeder en zelfs met haar zus opvallend. Arme Kite.

En tenslotte het pesonage Kite, haar schuldgevoel en haar wil om de gebeurtenissen uit het verleden recht aan te doen.

Renate:
De auto's waren zeker opvallend, er kwam echt wel mooie auto's voorbij. Lang leve Google!
Wat ik ook opvallend vond was de hoeveelheid muziek in het boek en de speellijst achterin het boek. Erg leuk om die liedjes erbij te horen.
Ook al zaten er zat liedjes bij die ik niet kende!
Die liedjes passen ook steeds goed bij het deel van het verhaal waar ze in voorkomen. Dat vond ik echt tof gedaan.

Conclusie

We hebben het boek allebei met heel veel plezier gelezen. Het was een ander verhaal dan we hadden verwacht, maar hebben van elke bladzijde genoten. Het is een verdrietig verhaal, maar tegelijkertijd ook een mooi en krachtig verhaal van een dapper meisje. Je voelt de steun en liefde die ze van haar opa en naasten krijgt. Het liet ons nadenken over hoe we zelf soms naar mensen kijken die net even anders zijn. We waren onder de indruk. en zijn eensgezind in onze waardering: 5*****

We zijn benieuwd of Pleasant Valley op jullie leeslijst komt. Op de Facebook pagina van 'Love to read' beantwoordt Jolanda Ivonne Clément vragen van lezers. Dus als je de schrijfster beter wilt leren kennen, is dit je kans,