Jullie kennen ons natuurlijk als ambassadeurs van de Feelgood Club, maar wist je al dat een aantal van ons ook recensent is voor Hebban? Een recensie schrijven voelt altijd weer als het maken van een klein kunstwerk en daarom willen we deze graag met jullie delen! Want wij mogen elke maand prachtige boeken lezen en misschien zit er nog wel iets voor je TBR-lijstje tussen. Want daar kan nog wel wat bij toch?

Helma

Helma over: Alles behalve de waarheid van Gilly Mcallister

Alles behalve de waarheid, het debuut van Gillian McAllister, is een intens liefdesverhaal hoewel de rozengeur en maneschijn ver te zoeken is. Het verhaal leest als een psychologische thriller en wordt verteld vanuit ik-persoon Rachel. Ze houdt met heel haar hart van Jack, die ze pas vier maanden eerder heeft ontmoet. Ze is in verwachting van zijn kind en vertrouwt hem voor 100%. Maar dan ziet ze midden in de nacht een deel van een e-mail als het scherm van Jacks iPad oplicht. Vanaf dat moment begint ze te twijfelen aan zijn oprechtheid. Het laat haar niet meer los en ze probeert er koste wat kost achter te komen wat hij voor haar verbergt. Maar zelf is ze ook allesbehalve open over haar eigen verleden.  

De proloog maakt je gelijk nieuwsgierig. Wat is er gebeurd dat je iemand, van wie je zielsveel houdt, uit je leven wil bannen? Na deze intrigerende opening, komt het verhaal wat traag op gang door de gedetailleerd beschrijvende schrijfstijl van Gillian McAllister. 

Wil je de volledige recensie lezen? Klik dan hier! 

Diana

Diana over: Twee zussen, een donorhart en een bucketlist van Lindsay Harrel

Een titel als Twee zussen, een donorhart en een bucketlist verraadt meteen waar het verhaal over gaat. Lindsey Harrel schuwt het niet om in haar debuutroman het verhaal te vertellen over een tweeling die uit elkaar gegroeid is. Na de harttransplantatie van een van hen is er eigenlijk niets meer. Behalve een bucketlist. De roman belooft hartverwarmend, heftig en misschien zelfs confronterend te zijn.  

Hoe pak je je leven op na een harttransplantatie? Megan is er nog niet uit. Sinds ze een nieuw hart heeft, kan ze veel meer, maar het lef om echt het heft in eigen hand te nemen ontbreekt. Wanneer Megan het dagboek van haar donor in handen krijgt, weet ze één ding: de bucketlist van haar donor maakt zij af. Samen met haar zus – met wie ze een slechte band heeft – gaat ze op wereldreis. Lukt het de meiden om nader tot elkaar te komen en alle items op de bucketlist af te vinken?  

Wanneer je de proloog in Twee zussen, een donorhart en een bucketlist leest, weet je meteen dat hoop een belangrijk thema in dit verhaal wordt. De hoop op een beter leven. De hoop dat dingen veranderen. De hoop het leven in eigen hand te nemen. Door dit thema vanaf het begin zo sterk neer te zetten, verlaat het je gedachten niet tijdens het lezen.  

Wil je de volledige recensie lezen? Klik dan hier! 

Janneke

Janneke over: Een onverwachte kerst van Natalie Cox

Charlie wil het liefst de feestdagen overslaan, of misschien beter de hele maand december, want het is de ergste maand van haar leven. Haar vriend is bij haar weg, haar appartement is beschadigd door een gaslek, haar moeder is afgereisd naar Australië en ze heeft ook nog eens een hersenschudding. Ze kan niet anders dan toestemmen om tijdelijk bij haar nichtje op het platteland in te trekken. Haar nichtje runt een hondenopvang en Charlie gaat haar een handje helpen. Maar deze honden hebben natuurlijk ook baasjes en soms zelfs aantrekkelijke baasjes. Hugo, die zijn hond Malcolm komt onderbrengen en de arrogante, maar ook aantrekkelijke dierenarts Cal zouden er wel eens voor kunnen zorgen dat deze feestelijke maand toch wat leuker wordt voor Charlie dan ze had gedacht. 

Wat direct opvalt aan de omslag is de afbeelding van de honden met een kerstmuts op en de quote van Sophie Kinsella, de bekende auteur van onder andere de ‘Shopaholic’-serie. Als de naam Natalie Cox je niets zegt, zorgt de quote van Kinsella ervoor dat de verwachtingen toch wat hoger zijn en op sommige momenten doet de schrijfstijl ook aan die van Kinsella denken. Hoofdpersoon Charlie is nogal eigenwijs en komt ook regelmatig in ongemakkelijke situaties terecht. Voeg daar nog een dosis droge humor aan toe en een voorzichtige vergelijking is gemaakt.      

Wil je de volledige recensie lezen? Klik dan hier!

Marieke

Marieke over: Vergeet me niet van Val Emmich

De 10-jarige Joan Lennon Sully is een bijzonder meisje. Ze leeft met HSAM, oftewel Highly Superior Autobiographical Memory, wat betekent dat ze zich elke dag precies kan herinneren. Haar ouders houden haar uit de publiciteit en weg van onderzoekers zodat haar leven zo normaal mogelijk is. Haar lievelingsplek is haar vaders studio aan huis, waar hij muziek maakt voor films en reclame.    

Gavin Winters is acteur in een populaire tv-serie. Als zijn partner Sydney plotseling overlijdt is hij erg in de war. Hij trekt in bij zijn vrienden van vroeger: de ouders van Joan. Dan ontdekt hij de gave van Joan om zich alles precies te herinneren en ze sluiten een pact. Zij vertelt hem alles wat ze weet van Sydney's bezoekjes en hij helpt haar om een liedje te schrijven voor een songwriters wedstrijd. Maar dan hoort hij dingen over Sydney die hij niet wist en dat zet zijn leven nog meer op z'n kop.

De eerste twee hoofdstukken zorgen voor enige verwarring. Het eerste hoofdstuk wordt verteld vanuit het perspectief van Joan in een ik-vorm. Het tweede hoofdstuk lijkt daar totaal niet op aan te sluiten, omdat het wordt verteld vanuit het perspectief van Gavin, maar ook in ik-vorm zonder enige aanwijzing in die richting. Pas in het derde en vierde hoofdstuk wordt duidelijk dat er wordt afgewisseld tussen deze twee personages, terwijl de verhaallijn gewoon doorloopt. Eenmaal gewend aan deze manier van schrijven gaat het lezen beter, maar de verwarring blijft gedurende het boek de kop opsteken.

Wil je de volledige recensie lezen? Klik dan hier! 

Marieke over: Het eindeloze strand van Jenny Colgan

In Het eindeloze strand gaat het verhaal uit de eerdere boeken verder. Flora is weer helemaal thuis op het eiland, maar echt tevreden is ze niet. Ze weet haar nieuwe café maar net draaiende te houden en haar grote liefde Joël is vaak weg van het eiland voor zijn werk. Joël heeft het drukke Londen achter zich gelaten en is gaan werken voor de rijke Colton die een hotel gaat openen op Mure, maar is nu nog drukker dan hij in Londen was en dat zet de liefde tussen Flora en Joël onder druk. De nieuwe arts Saïf die in Een verre kust zijn intrede deed op Mure is inmiddels aardig ingeburgerd. Maar hij hoopt elke dag op nieuws over zijn vrouw en kinderen die hij heeft achtergelaten in oorlogsgebied. Schooljuf Lorna tobt met het aantal leerlingen om de school open te houden en haar gevoelens voor Saïf. Voor Fintan, de jongste broer van Flora, gaat alles voor de wind: hij heeft in Colton zijn grote liefde gevonden en is gelukkiger dan ooit. Dat zijn genoeg ingrediënten voor een boeiend verhaal.    

Jenny Colgan heeft er werkelijk een prachtige roman van gemaakt. Het feit dat het een derde deel is en de hoofdpersonen al bekend zijn, geeft haar de ruimte om de personages te laten ontwikkelen en te laten groeien.  In Het eindeloze strand krijgt de lezer de kans om verder mee te leven met de personages nadat het verhaal stopte in de vorige boeken. Dan blijkt dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is, net als in het echte leven gebeuren er dingen die ze niet voorzien, maar waar ze wel mee verder moeten.    

Wil je de volledige recensie lezen? Klik dan hier! 

Wat een heerlijke romans hebben wij weer mogen lezen. Zit er iets voor je tussen? Laat het ons weten als reactie.