Vol verwachting zaten we woensdag klaar voor de echte start van ons haakavontuur. Het proeflapje hadden we goed doorstaan en nu zou dan het echte werk gaan beginnen: de eerste 18 toeren. 

- door Sanne, Diana en Helma -

En toen kwam de beschrijving om klokslag 12.00 uur online. Wat dachten jullie toen jullie de instructies lazen?

Helma: De schrik sloeg me om het hart toen ik de beschrijving van de toeren las. Wat denk je bijvoorbeeld van deze

"St-st in 2e 2l-open na sluiting van toer, 1st in dezelfde 2l-open (2st (=2st-paar) in vol 2l-open) 4x (er is 1 2l-open over), *5st in volg 4l-open, vol 2l-open oversl."

En zo ging de beschrijving nog even door. Daar snapte ik dus helemaal, maar dan ook echt helemaal niets van! Ik kan je niet zeggen hoe blij ik met de filmpjes van Esther ben. Ze legt elke toer duidelijk uit en dan wordt het (bijna) een fluitje van een cent. Ik werd nu nog blijer dan ik al was van de tip die Diana eerder al gaf om als voorbereiding de CAL van 2016 te gaan doen, want er kwamen nu steken voorbij die ik met die lapjes al geoefend had. 

Diana: Ik zat om iets voor 12 uur al te refreshen, want ik wilde weten wat we de eerste week mochten gaan doen. En toen het om 12 uur online stond dacht ik alleen maar: what? Ik kon er nog geen chocolade van maken. Ik besloot 's avonds te starten met het filmpje van Esther erbij. Ik wist dat ik de komende tijd erg moe zou zijn, dus ik vaar(de) blind op Esther in het filmpje. Ondanks de moeilijke beschrijvingen, die ik wel zou begrijpen als ik topfit was en rustig zou lezen, ben ik erg blij met Esther, anders zou ik dit project een stuk stressvoller ervaren denk ik.

Sanne: "Waaaaaat??!! Moet ik dit gaan haken?? Hoe krijg ik dat ooit voor elkaar!". maar zoals Diana en Helma al aangaven is Esther echt een held. Zonder haar filmpjes was ik er niet aan begonnen en had ik de handdoek in de ring gegooid. Zeker weten.

Dan pakken jullie het proeflapje weer op en beginnen aan het echte werk. Viel het mee of was het een gevecht met de verschillende steken die voorbijkwamen?

Helma: Toen ik het filmpje van Esther (echt, wat zou ik zonder haar moeten??) opstartte, begon ik vol goede moed. Met haar heldere uitleg en met veel heen en weer spoelen en af en toe een een halve toer uithalen omdat ik niet uitkwam, begon het lapje steeds meer vorm te krijgen. Ik was ook heel blij met de tip die ik op Facebook voorbij zag komen dat je in het YouTube filmpje gewoon de toer aan kunt klikken en je in een keer op het juiste stukje in de video komt. Haha, voor een YouTube dombo als ik een nieuwe openbaring. Zo leer ik nog eens wat op mijn oude dag.

Diana: Ik ken alle steken, alleen het staande stokje bij de start van een toer had ik nog nooit gemaakt. Ik merk dat ik nog steeds vecht met de draad als ik een staand stokje maak, al gaat een staande vaste erg gemakkelijk. Ik merkte ook heel erg dat vermoeidheid veel doet tijdens het haken. Hoe vaak ik wel niet heb zitten worstelen met de reliëfstokjes. Steeds kwamen ze aan de voorkant, terwijl ik heel goed weet hoe ik ze aan de achterkant moet maken. Op zulke momenten wist ik dat het tijd was om te stoppen en de volgende dag verder te gaan. Ondanks dat het geschreven patroon er erg ingewikkeld uit zag, viel het uitvoeren me erg mee.

Sanne: Eenmaal aan het haken had ik regelmatig 'wauw'-momentjes. Ik ben iemand die erg kritisch en streng is voor haarzelf, maar nu heb ik af en toe echt tegen mijn huisgenoten gezegd hoe trots ik ben. Ik sta oprecht versteld van wat er langzaam tevoorschijn komt. Elke toer is het lapje mooi om te zien en vind ik het eigenlijk zonde om verder te gaan. Maar ga ik verder, dan kom ik er achter dat het toch nog mooier kan worden. En dat uit mijn handen! Gelukkig kende ik bijna alle steken doordat ik ook de tip van Diana heb gevolgd om de deken van de CAL uit 2016 te haken. Met dat project ga ik mooi verder in afwachting van de nieuwe week.

Langzaam wordt ook de kleurencombinatie van de verschillende pakketten duidelijk. Sanne en Helma kozen voor entomology en Diana voor conchology. Zijn jullie blij met de kleurkeuze?

Helma: hmm, tot nu toe ben ik niet helemaal blij met mijn kleurkeuze. Het is vrij somber. Ik hoop dat als straks de okergele kleur er bij komt dat het allemaal wat vrolijker wordt. Uiteindelijk zal het wel mooi worden, maar als ik opnieuw zou mogen kiezen, had ik waarschijnlijk toch een andere combinatie gekozen.

Diana: Ik word met elke toer meer verliefd op mijn werk en dat komt vooral door de kleuren en de combinatie. Soms stop ik in het midden van een toer en dan vraagt mijn man: "Lukt het niet?" "Jawel, schat", antwoord ik dan, "ik ben gewoon even aan het genieten van het werk. Zie je daar die bloem?" Zo wordt het ook weer een feestje voor mijn man, dit project. De kleuren passen perfect bij me. Ik heb tot nu toe nog geen spijt van mijn kleuren en de colour crafter.

Sanne: Ik twijfelde eerst een beetje. Ik wist dat ik deze kleurstelling graag wilde, omdat ik het heel goed vind passen bij hoe ik het boek heb ervaren (ik las Als je het licht niet kunt zien in februari 2018). Het is een boek dat zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog en gaat over een meisje dat niet kan zien. Donker en somber is wat voor mij overheerst en dat zijn ook de kleuren van entomology met het grijs, blauw en grijs. Kleine lichtpuntjes zijn het geel en groen. Hoop en leven. Ik vind het symbolisch gezien daarom erg mooi, maar de kleuren zijn wel een beetje somber. Toen ik eenmaal bezig was viel me wel op dat het erg goed past bij mijn grijze bank, groene muur en houten meubels. Het geel komt weer overeen met mijn okergele stoel en kussens. Ik denk uiteindelijk dat het mooi zal passen in mijn interieur.

Het is een lees- en haakproject. Bij dit deel horen de hoofdstukken Pamfletten tot en met De professor. Zijn jullie ook bij met lezen?

Helma: Nee, helaas. Ik was begonnen in het luisterboek maar de stem kon me niet bekoren. Dus nu heb ik het boek gereserveerd bij de bieb en hoop dat een dezer dagen te krijgen. Dan ga ik alsnog bijlezen. Ik kan er dus nog niets over zeggen. 

Diana: Nee. Ik ben wel begonnen en ik vind het boek fijn weglezen, maar ik ben ook in Donderdagskinderen van Nicci French bezig en die vind ik spannender. En als ik eenmaal aan het handwerken ben, trekt dat me enorm. Dus in plaats van zitten lezen, heb ik heerlijk geborduurd toen de CAL voor deze week af was.

Sanne: Als je niet meetelt dat ik het boek al eerder heb gelezen, dan nee. Ik heb het boek aan mijn moeder uitgeleend en heb het zelf niet meer in huis. Het is me ook nog niet gelukt het via een andere weg te bemachtigen.  

Het eindresultaat van week 1

In de WhatsApp waarin we onze haakavonturen bespreken, werden foto's van de verschillende stadia uitgewisseld en de verschillende missers en successen gedeeld. Sanne zat qua afmeting precies op de beoogde 28 cm, Diana kwam op 30 cm uit. En het eindresultaat van Helma mat 31 cm. Iets ruimer is niet erg, maar misschien moeten we dan een bolletje wol extra kopen.

Sanne en Diana stelden een mooie collage van de voortgang na elke toer en het uiteindelijke resultaat van week 1 samen. Wij zijn trots op onszelf en kijken vol vertrouwen uit naar deel 2 dat morgen online komt!

Hoe is het Amarins, Willeke, Maria, Gea en Celesta vergaan? Ook Wendy (van Lierop) vertelde in het vorige artikel dat ze meehaakte. En door ons enthousiasme hebben we ook Yvonne over de streep getrokken en AenaA twijfelt nog, maar wordt langzamerhand ook steeds enthousiaster om misschien toch ook mee te gaan doen. We zijn benieuwd naar hun ervaringen. Jullie ook?