Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Olga Hoekstra: 'Het beestje bij de naam noemen.'

op 24 juni 2018 door

In deze steamy maand zijn wij al meerdere keren aan het woord geweest over New Adult, erotische romans en waarom een aantal van ons het helemaal niets vinden. Vandaag geven we het woord aan Olga Hoekstra, die fijne NA's schrijft onder het pseudoniem Lis Lucassen. Naast deze NA's is ze uitgever van Tinteling Romance en vertaalt ze ook andere steamy romance. De perfecte persoon dus om iets te vertellen over steamy! 

Door: Olga Hoekstra (Lis Lucassen)

Vervoering en ontroering
‘O, van die seksboeken?’

Dat is vaak de reactie van mensen als ik vertel over New Adult, het genre waarin ik schrijf onder pseudoniem Lis Lucassen. Het genre waaraan ik mijn hart zo’n vijf a zes jaar geleden ben verloren. Mijn eerste reactie is dan vaak een zucht en een onderdrukte oogrol/facepalm. Mijn tweede reactie is een poging tot uitleggen dat het in New Adult weliswaar mag (en misschien zelfs wel moet, als je het over genre-eigenschappen hebt) om de erotische scenes in detail uit te schrijven, maar dat de verhalen zo veel meer zijn dan alleen seks. Het gaat over liefde. En over traumaverwerking. Over het zoeken naar jouw plek op deze wereld. Over de zoektocht naar jezelf; naar wie je bent en hoe jij in jouw leven staat. Hoe jouw leven zich verhoudt met het leven van die ander. Het gaat over de zoektocht van jong- en beginnend volwassenen naar een eigen identiteit. En daar hoort ook de seksuele identiteit bij. Dat maakt een sterke New Adult: de balans tussen deze ontwikkelingen en de romantiek. 

Want ja, romantiek en daarbij seks, speelt een cruciale rol in New Adult. En die seksscènes dienen, zoals gezegd, expliciet beschreven te worden. Daar zit wat mij betreft ook direct het verschil met genres als ‘feelgood’ of ‘chicklit’, waar de erotische passages dan weer niet (of minder) worden uitgeschreven. Waar het verschil zit met erotica? In de hoeveelheid van die seksscènes. In de balans: draagt het trauma en de ontwikkeling van de personages het verhaal, of draagt de seksuele zoektocht en die ontdekkingstocht het verhaal?

Een blik. Een aanraking. Voorzichtige zoeken, zoenen. Een hand die onder de boord van een shirt glijdt. Steeds hoger en hoger, de beweging vloeiend in tegenstelling tot het stotterende ritme van het hart. De huid heet. De passie nog verhitter. En als dan die lippen elkaar voor het eerst raken, zacht, verkennend. Dan harder. Dwingerder. Een tong die verkennend langs een onderlip beweegt, die smeekt om toegang. De hand die nu hoger is, vlak onder de borst. Een duim, huid ruw van eelt, die langs een zacht, roze knopje gaat. Ferm en fier en opgericht, verlangend naar die aanraking.

Daar gaat het om. Om die passie die je in je woorden legt en waarmee je de lezer –  als het goed is – vervoert. Ontroert. Meeneemt in het moment. In het verlangen van de hoofdpersonages.

Een van de moeilijkste dingen die er zijn
Een goede, mooie, erotisch opwindende en vooral smaakvolle seksscène schrijven of vertalen? Dat vind ik dus een van de moeilijkste dingen die er zijn. 

‘Wat voor Mulisch probeer jij er nou weer van te maken?’ riep mijn man eens vanaf de bank toen ik al zwoegend en kreunend en zuchtend (pun intended) achter de laptop probeerde twee mensen het op een originele en sexy manier met elkaar te laten doen. In woorden dan, hè. Onderschat het niet, zo’n scène schrijven. Als auteur sta je namelijk voor een aantal valkuilen.

Ten eerste moet je voorkomen dat het te plastisch of te medisch wordt. Dat er ‘een penis in erecte (toe)stand een vochtige vagina penetreert’. Daar gaat niemand echt heel warm van worden… Maar het moet ook weer niet te grappig worden of, en dat is direct ook mijn pet peeve, te vulgair. Dat trekt je als lezer enorm uit het verhaal.

Ik heb eens een vertaling van een New Adult gelezen (de eerste keer voor mij, aangezien ik alle NA’s in het Engels lees), waar de hoofdpersonages continu ‘botergeil’ waren. Ik heb een hekel aan dat woord. ‘Botergeil’… Wie zegt dat nu in een romantische setting? Ik niet. Het gevolg was dat ik telkens uit het verhaal werd getrokken er er op een gegeven moment zelfs een beetje giebelig van werd. Op hoe veel verschillende manieren en in hoe veel verschillende stemmetjes ik wel niet ‘botergeil’ heb gezegd…

Een ander woord waar ik persoonlijk de kriebels van krijg? ‘Kutje’. Ja, soms ontkom je er niet aan… Dat je het moet gebruiken. Bijvoorbeeld in een vertaling. Maar… sjongejonge zeg. Ik heb duizend keer liever ‘pussy’ dan het K-je-woord. Aan de andere kant… Pussy kun je dan met goed fatsoen ook weer niet vertalen met ‘poesje’ (brrr… dat gaat voor mij helemaal de verkeerde kant van smaakvol uit). En hoe vaak kun je op een pagina gebruikmaken van het alternatief, zonder te vervallen in een soort raadspelletje om het beestje maar niet bij de naam te noemen? Denk aan ‘spleetje’ of ‘tussen mijn/je/haar benen’, dan wel ‘vrouwelijkheid’ of ‘fluweelzachte opening’ (fluweelzacht desgewenst weglaten en vervangen door ‘gewillig’ of ‘verlangend’ of ander passend bijvoeglijk naamwoord).

Een andere valkuil betreft de originaliteit. Voor wie veel New Adult dan wel erotica leest, zal het met me eens zijn dat er tal van ‘posities’ zijn om een seksscène te beschrijven, maar dat een mooie scene valt of staat met de originaliteit. Zonder heel ingewikkeld en onmogelijk te worden natuurlijk. Want laten we wel wezen, het moet ook een beetje tot de (herkenbare) verbeelding spreken en zwaaiend aan kroonluchters of om elkaar heen kronkelend als slangenmensen… Dan kom je al snel weer terecht op de valkuil dat het niet te grappig moet worden.

Een mooie, originele en erotische scene vond ik die tussen Garreth en Hannah in Elle Kennedy’s The Deal (Red: Heb je onze buddy al gelezen die gisteren is verschenen?). Sexy, passend in het verhaal en mooi opbouwend. Of die tussen Miles en Tate in Onvoorwaardelijk van heldin van het genre Colleen Hoover: urgentie, noodzaak, passie en verdriet kwamen allemaal ineens tot ontlading. 

Een sexy scène (natuurlijk geldt dit qua spanningsboog voor het hele boek) valt of staat met de opbouw. Seks in een boek kent ook een spanningsboog. Een aanloop. Een boek met prachtige scènes en met een indrukwekkende opbouw vind ik Stay with me (Blijf bij mij) van Jennifer L.  Armentrout, waarin de onzekere Calla langzaam wordt verleid door Jax. En doordat hij haar zo langzaam en op zo’n eerlijke en respectvolle manier verleidt, heeft ze de moed zich voor hem bloot te geven. 

Eigenlijk is de opbouw naar de erotiek in een boek één groot voorspel. Het spel van aantrekken en afstoten. Essentieel is daarbij de afwisseling, het originele. En natuurlijk het smaakvolle.

Een hele wetenschap
De volgende keer dat iemand je dus vraagt of het ‘van die seksboekjes’ zijn, onderdruk dan de facepalm of de oogrol, negeer het geklets. Jij en ik weten inmiddels dat er achter deze scènes een hele wetenschap zit, een heel gepuzzel om het smaakvol, erotisch en beeldend te krijgen, zonder het vulgair of grappig of klinisch te laten worden. Dat er hele ‘Mulischen’ over worden gepiekerd en geboomd. Knik maar gewoon, en sla rustig je bladzijde om. Lees verder en geniet. Laat je niet afleiden, maar juist verleiden.

Dankjewel, Olga, voor je bijdrage aan deze steamy maand! 

Door welke auteur laat jij je graag verleiden?  



Reacties op: Olga Hoekstra: 'Het beestje bij de naam noemen.'

Meer informatie

Gerelateerd

Over

Lis Lucassen

Lis Lucassen

Lis Lucassen is het pseudoniem van thrillerschrijfster Olga Hoekstra. Lis Lucass...

Elle Kennedy

Elle Kennedy

Elle Kennedy studeerde Engels aan York University en woont in Toronto, Canada. ...

Colleen Hoover

Colleen Hoover

Colleen Hoover (1979) is een wereldwijde bestsellerauteur en TikTok-sensatie wie...

Jennifer L. Armentrout

Jennifer L. Armentrout

Jennifer L. Armentrout (1980) is een Amerikaanse bestsellerauter die onder het p...