De zomer is een periode waarin de doe- en knutselboeken opduiken. Hoe heerlijk is het om opdrachtjes te maken, te knutselen, puzzels te doen en raadsels op te lossen? Stiekem wordt er zo ook nog gelezen. Ada Dappers grote werk- en knutselboek voor topwetenschappers is wel een heel bijzonder doeboek. Hoe bijzonder? Dat zochten de kids van Sanne uit. Vandaag een duo Kids talk dus!

Door Sanne en kids

Wat valt je als eerste op als je het doeboek ziet, spreekt het je aan?

K (net 9): Eerlijk? Nee, het doeboek spreekt me niet aan. Het ziet er een beetje kinderachtig uit door de getekende plaatjes en de blokken die zijn afgebeeld op de voorkant.

R (net 7): Ada staat te wiebelen op speelgoed en is druk bezig met een zelfgemaakte raket en drankjes van een of andere proefje. Er liggen boeken en tekenspullen op de grond. Ze heeft ook hele vieze handen! Wat gek allemaal. Toch spreekt het me op het eerste oog niet zo aan, het is rommelig en daarom denk ik dat het boek niet heel leuk is.

Hoe ziet het boek er aan de binnenkant uit?

K: Ik zie niet gelijk iets dat me aanspreekt of dat me interessant lijkt. Er is best veel tekst aanwezig en ik kan daardoor niet gelijk zien wat misschien wel een leuke opdracht is voor mij op te doen.

R: Middelmatig leuk. Sommige opdrachten en vragen lijken me niet heel leuk, maar andere oefeningen dan weer wel. Het is ook aan de binnenkant wel een beetje druk.

Welke opdrachten zie je in het boek?

K: Hoewel ik het boek aan de buitenkant wat kinderachtig vind, zie ik in de binnenkant veel lange en ingewikkelde opdrachten. Er is veel tekst om te lezen, je kunt hierdoor niet in één oogopslag zien wat je aanspreekt. Voor jongere kinderen lijkt me dit daarom ook niet geschikt, er moet te veel gelezen worden, de plaatjes spreken niet voor zich. 

Als ik uitvoeriger kijk zie ik opdrachten over de natuur, hoe dingen werken, scheikundige en natuurkundige proefjes komen er ook in voor. Er zijn opdrachtjes bij die over het zonnestelsel gaan, daar weet ik al het een en ander van. Die sla ik daarom over ;)

Aan de slag! Welke opdracht heb je gedaan, wat vond je er van?

K: Ik kies een opdracht waar iets meer plaatjes bij zijn. Het heet 'Wetenschappers zijn uniek'. Er zijn meer opdrachten die laten zien welke eigenschappen een wetenschapper moet hebben, zoals dat hij opmerkzaam moet zijn.
In deze opdracht over unieke wetenschappers lees ik eerst een kort verhaaltje over verschillende wetenschappers. Daarna moet ik mijzelf tekenen en erbij schrijven welke wetenschappelijke prestatie ik ga leveren. Nou dat weet ik wel: ik wil een teleporteermachine maken, zodat ik niet meer zo lang in de auto hoef te zitten, maar gelijk ergens anders kan zijn.
Daarna maak ik nog een opdracht waarbij ik eens schatkaart moet maken. Ik houd wel van tekenen, dus deze opdrachten vind ik wel leuk.

R: Het is een opdracht waarbij ik iets moet tekenen. Er wordt uitgelegd dat wetenschappers veel details gebruiken om iets te beschrijven. Ik moet op ruitjespapier iets kleuren en zo gedetailleerd mogelijk aan een vriendje, broer, zus, papa of mama uitleggen wat ik heb gemaakt (zonder dat zij zien wat ik heb gemaakt). Vervolgens moet hij/zij tekenen wat ik heb omschreven. Ik vind dat heel leuk om te doen, want ik hou van tekenen en je kunt dit samen met iemand anders doen. Mama bakt er in ieder geval niets van als ik haar uitleg wat ik heb getekend. Ze heeft het mooi mis.

Wat is je eindconclusie van Ada Dappers grote werk- en knutselboek voor topwetenschappers? Geef een cijfer.

K: Mwah, ik ben niet heel enthousiast. Ik geef het doeboek een 6,7. Het is op zich wel interessant allemaal, maar niet heel aantrekkelijk. Ik vind het wat saai omdat ik sommige dingen al weet, maar aan de andere kant springt er door de grote hoeveelheid tekst ook niet echt een opdracht heel sterk uit. 

R: Ik vind het doeboek middelmatig leuk. Ik geef het daarom een 6,5. Het ziet er niet zo leuk uit en de opdrachten spreken me hierdoor ook niet zo aan. Er zitten ook veel moeilijke woorden in, zoals broeikasgassen, klimaatverandering, co2, kwantummechanica. Ik heb geen idee wat het betekent.

Conclusie: een boek dat leuk is om te doen, maar wat wel onoverzichtelijk is vormgegeven door de grotere lappen tekst bij de opdrachten. Het is soms ook niet duidelijk waar een opdracht begint omdat het meerdere bladzijden beslaat.
Als er goed wordt gekeken en je gewoon ergens begint met lezen blijken er hele interessante opdrachten in te zitten, maar helaas trekt de vormgeving niet heel erg aan. De werkjes verschillen in moeilijkheidsgraad (dit wordt niet op een bepaalde manier aangeduid), maar voor het overgrote deel is de hulp van een ouder nodig. Ik denk dat dit boek vooral erg leuk is wanneer een ouder of leerkracht er zelf opdrachtjes uitpikt en deze, als inspiratie, gebruikt voor een leuke en leerzame activiteit. 3 *** voor het doeboek!

Leuk om te weten: er is ook een leesboek van Ada Dapper. Sanne besprak het eerder al op onze pagina en was enthousiast over het pientere meisje Ada.