Afgelopen donderdag ben ik naar de Koninklijke Schouwburg in Den Haag geweest om daar te gaan kijken naar de theatervoorstelling Kom hier dat ik u kus. Een voorstelling naar aanleiding van het boek van Griet Op de Beeck.

Inleiding

Voorafgaand aan de voorstelling was er een inleiding in de schitterende Paul Steenbergen foyer op de 3e verdieping van het theater, wat een mooie ruimte! Graag had ik de andere foyers ook eens bekeken. 
De inleiding werd gedaan door Sietse Remmers, een van de actrices uit het toneelstuk. Zij vertelde het een en ander over de productie, de toneelbewerking en de keuzes van de regisseuse.

Opvallend aan deze productie is dat de hoofdpersoon Mona door twee actrices tegelijkertijd gespeeld wordt, namelijk door Sophie van Winden en Kirsten Mulder, ze staan samen op het podium als Mona. 
Hier is voor gekozen omdat de rol van Mona in het boek nogal introvert is en veel zich afspeelt in haar gedachten. Om dit goed over te kunnen brengen op het podium, om het theatraal te laten worden en minder in gedachten, is bedacht dat Mona door twee actrices gespeeld wordt zodat er meer overgebracht kan worden, zowel gesproken woorden als gedachten kunnen bijna tegelijkertijd weergegeven worden.Ik kon me hier vooraf niet zo goed iets bij voorstellen maar was wel benieuwd hoe dit zou zijn.

Griet Op de Beeck heeft zelf geen rol gehad in deze bewerking voor het theater, ze is wel naar de voorstelling komen kijken en was onder de indruk van het acteerwerk. Wel vond ze de voorstelling erg Nederlands, iets wat Sietse goed kon begrijpen en ons ook uit kon leggen. Sietse woont zelf namelijk al geruime tijd in België. Ze vertelde dat het Vlaamse theater toch wat meer poëtisch is, waar het Nederlandse theater nogal direct en concreet is.

De voorstelling

Het boek bestaat uit 3 delen: Mona op 10 jarige leeftijd, op 24 jarige leeftijd en tenslotte op 35 jarige leeftijd, deze indeling is ook in het theater aangehouden. Mona en haar familieleden worden echter wel op alle leeftijden door dezelfde acteurs gespeeld. 

In het boek komen veel verschillende locaties voor, iets wat in het theater lastig is, daarom is er voor gekozen om alle scenes in een repetitielokaal plaats te laten vinden. Omdat er in zo'n repetitielokaal altijd allerlei objecten staan en het een beetje rommelig is kan op een eenvoudige manier iets aan de setting veranderd worden om een andere locatie weer te geven. 
Ik moet zeggen dat dit prima werkte, de bedoelde locatie was duidelijk en het was totaal niet storend dat het steeds een en hetzelfde decor was.

Dan Mona, gespeeld door twee personen tegelijk....
Wat een goede vonst is dat! Totaal niet verwarrend, beide actrices vulden elkaar feilloos aan en vormden echt één geheel. Waar de ene de gesproken woorden voor haar rekening nam werden direct daarop de gedachten van Mona hierbij door de andere actrice verwoord. Hierbij wisselden ze continu van rol, de gedachten werden de ene keer door Sophie weergegeven en even later juist weer door Kirsten, dit maakte dat beide actrices ook niet los van elkaar te zien waren. Heel bijzonder!

Waar de gedachten van Mona vaak een schrijnend en pijnlijk beeld gaven van een meisje/vrouw die ongelukkig is en alles doet om anderen te plezieren, een sterk minderwaardigheidsgevoel heeft en niet voor zichzelf durft te kiezen, was het gesprokene regelmatig humoristisch te noemen. Soms juist omdat het foute aan de situatie er zo dik bovenop lag en in ieder geval doorzichtig was.

Genoten

Ik heb in ieder geval genoten van deze theaterbewerking van Kom hier dat ik u kus! En heb bewondering voor Janine Brogt die deze theaterbewerking gemaakt heeft, hoewel haar keuzes misschien niet voor de hand liggen werken ze enorm goed en zijn ze zeker geloofwaardig.

Wat mij betreft is het een aanrader om Kom hier dat ik u kus ook eens in het theater te gaan bekijken!