Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Mijn Hebban wereldreis, etappe 9

op 06 mei 2017 door

Het wordt weer eens tijd om de verslaglegging van mijn reis te vervolgen. Familieomstandigheden waren er debet aan dat ik geen tijd had om hier mee bezig te zijn en vervolgens te plaatsen. Mijn Hebban-wereldreis heb ik dus moeten onderbreken en ben ik vanuit Berlijn terug naar Nederland gegaan. Omdat ik al had besloten om langer in de Duitse hoofdstad te blijven, ben ik weer naar de Duitse hoofdstad teruggegaan. Ik was er immers nog lang niet uitgekeken. Het hotel waar ik de vorige keer verbleef was helaas volgeboekt, maar in een stad als Berlijn is gelukkig altijd wel een plek te vinden waar overnacht kan worden. En ja hoor, even wat rondsnuffelen op het internet en via Airbnb vond ik al snel een niet al te groot, maar wel mooi appartement. Gelukkig ook weer in het centrum en niet zo duur.

d979f6fb48f149cc402bc1f4a0a9e1de.jpg

Een concreet plan had ik nog niet gemaakt, maar ik wilde absoluut een bezoek brengen aan Checkpoint Charlie. Ooit, en dat is eigenlijk niet eens zo heel erg lang geleden, was dit een controlepost die deel uitmaakte van de Berlijnse Muur. Omdat dit destijds de derde controlepost was die onderweg van West- naar Oost-Berlijn gepasseerd moest worden, werd het genoemd naar de derde letter in het NAVO-spelalfabet. Tijdens de Koude Oorlog stond het symbool voor zowel de scheiding als voor de vrijheid. Over of die vrijheid zich ten westen of ten oosten van de muur bevindt wordt nog wel eens getwijfeld.

 

Omdat ik wilde weten hoe het er tussen 1949 en 1990 in de DDR uitzag, ging ik naar het museum Haus am Checkpoint Charlie. Het blijkt een van de meest bezochte musea van Berlijn te zijn en dat was te merken ook. Druk, druk, druk. Ik liet me daar echter niet door ontmoedigen en kreeg daardoor een goede indruk van die, in mijn ogen, niet al te prettige periode. Met al die extra kennis op zak verliet ging ik naar de wijk Kreuzberg. Ik zag er een flink aantal Turkse restaurants, zogenaamde Bierhallen, koffieshops waar mensen buiten genoten van het zonnetje en nog veel meer. Interessante wijk waar best wel wat te beleven valt. 

Ik koos ervoor om een broodje bij een Koerdische bakker te gaan eten. Daar ontmoette ik een journalist, Maft was zijn naam, die niet verlegen zat om een praatje. Waarschijnlijk moest hij zijn verhaal over het geblinddoekt in een auto zitten kwijt, maar ook dat van ene Ludwig, een voormalig CIA-agent. Ik luisterde overigens maar half, want ondertussen vroeg ik me af hoe ik van hem af moest komen. Toch had hij wel een enkele tip voor me. Volgens hem was het Treptower Park een interessante plek. Dat wilde ik met eigen ogen zien en kwam al snel tot de conclusie dat hij waarschijnlijk de cafés en bars aan de oever van de Spree bedoelde.  

8a3804268b4e6b38003ba16948ef6035.jpeg

Toch heb ik geen verloren dag gehad. Het 88 hectare grote park is namelijk best wel aardig. Zo is er bijvoorbeeld een rozentuin met meer dan 250.000 rozelaars, een Sovjetgedenkteken en een astronomisch observatorium. Een prima omgeving dus om er een tijdje door te brengen. Wat ik dan ook deed. Ik liep er een tijdje rond, nam wat foto's en, ondanks dat ik eigenlijk niets met astronomie heb, wilde ik toch wel door de telescoop kijken. Niets te zien natuurlijk. Maar misschien zag ik niet wat anderen wel zien. En het was overdag, dat speelde volgens mij ook een rol.

Aan het eind van de dag, en eigenlijk ook 's avonds, zwierf ik nog wat rond door de straten van Berlijn. Ik had gezien wat ik wilde zien. Dus wat mij betreft is het mooi geweest.



Reacties op: Mijn Hebban wereldreis, etappe 9

Gerelateerd

Over

Thomas Engström

Thomas Engström

Thomas Engström (1975) is schrijver en journalist op het gebied van interna...