Auteur

Almudena Grandes is voor mij een onbekende auteur, ik had nog nooit van haar gehoord, laat staan iets van haar gelezen. Ze is een Spaanse schrijfster die in 1989 doorbrak met een erotisch getint boek, Episoden uit het leven van Lulu. De tijdsetting van haar boeken situeert zich vanaf de tweede helft van de twintigste eeuw tot nu.

Kleine Helden

Kleine helden gaat over gewone mensen ergens in een wijk in Spanje, welke wijk precies is niet belangrijk want het kan eender waar zijn. De bankencrisis en de huizencrisis denderen over Europa en in het bijzonder over Spanje, Portugal en Griekenland. Verschillende families worden gevolgd, hoe gaan ze om met de crisis. Wat zijn de gevolgen voor het dagdagelijkse leven.

Groot blijkt want velen moeten eerst hun buitenverblijf verkopen, kunnen daarna de hypotheek van hun huis niet meer betalen, worden eruit gezet door de bank en terwijl ze dan huur moeten betalen voor een kleiner en minderwaardige woning of appartement, moeten ze ook nog de hypotheek betalen voor een huis dat de bank in beslag heeft genomen. Velen verliezen hun werk of als ze geluk hebben, leveren ze alleen maar loon in. Werklozen, hooggeschoolde werklozen, moeten werk uitvoeren dat volledig onder hun niveau ligt. Dat doet iets met je, minderwaardigheidscomplexen loeren om de hoek. Iedereen moet het met wat minder stellen, kinderen komen met honger op school, maar ouders schamen zich ervoor en ontkennen dat de kinderen honger hebben. Wat minder vaak naar de kapper, maar wel een smoes verzinnen want niemand wil toegeven dat hij of zij er eigenlijk het geld niet meer voor heeft.

Wanneer een gezondheidscentrum gesloten dreigt te worden, komt er verzet. Door dokters, verpleegsters, patiënten en de wijk. Het alternatief zou verder weg liggen en duurder zijn, daarvoor komt een mens al eens op straat.

Mensen die zich geen woning meer kunnen veroorloven, kraken een pand. Een pand dat door een projectontwikkelaar opgekocht is om af te breken en er nieuwbouw te zetten, dure nieuwbouw die toch niemand zich kan veroorloven.

Tussen al de schaamte, verzet, honger, vernedering, uitzettin en, geprocedeer is er toch nog plaats voor liefde. Liefde tussen gelijkgezinden die zich in hetzelfde schuitje bevinden. Het is niet omdat je werk doet dat volledig onder je niveau ligt, dat je niet meer aantrekkelijk zou zijn voor het andere geslacht.

Een lerares is zo begaan met de hongerige kinderen, dat ze zelf maaltijden maakt. Maar het worden er te veel en dan gaat ze in de wijk op zoek naar mensen die meehelpen, die toch nog een kilo voedsel kunnen missen. Alhoewel er minder is, lijken de mensen toch meer te geven.

Mening

Dit boek is op zich niet zo heel speciaal, is niet heel spannend, maar heeft me wel wat aan het denken gezet.

Waarop zou ik bezuinigen wanneer ik ineens met minder loon moet rondkomen? Wat eerst in me opkomt is minder kleding en minder restaurantbezoek, maar eigenlijk kan ik daar niet op minderen want ik heb niet zo heel veel met kleding en al helemaal niet met op restaurant gaan.

Je hoort wel eens dat door de crisis mensen besparen op gezondheidszorg en tandartsbezoek. Dat er minder medicatie genomen wordt, dat de apotheker te duur is. Ik begrijp dat wel, maar ik denk dat dat nadien toch als een boomerang terug komt en dan uiteindelijk meer kost.

Bezuinigen op voedsel is ook een veel gehoorde, niet direct minder eten maar het eten in winkels kopen die goedkoper zijn, niet meer de merkproducten maar de huisproducten. Daar zou ik wel mee kunnen leven. Tabak en alcohol, daar doe ik niet aan, dus daar kan ik niet meer op bezuinigen.

Wat met de auto? Dat is ook zo iets dat dubbel is. Op zich zou ik wel zonder kunnen, maar het hypothekeert nieuwe jobkansen. Het openbaar vervoer is niet altijd de oplossing en de fiets is wel een goed alternatief, maar als de afstand toch wat ver wordt, blijf je dat dan wel volhouden?

Mutlimediaproducten, zijn die allemaal nodig? Moet er meer dan een televisie zijn? In mijn geval is er helemaal geen televisie want ik lees 's avonds. Iedere 6 maanden een nieuwe smartphone of tablet, dat is luxe, dat kan best anders. Niet dat ik dat doe, mijn vorige smartphone is 5 jaar meegegaan en leek wel een museumstuk.

Ik sport graag en sportkleding, maar vooral loopschoenen kosten veel. Zou ik daarop minderen? Dat vind ik toch een lastige want als je niet de juiste schoenen aan hebt, is er meer kans op blessures en dan geef je dat wat je uitspaart misschien uit aan medische kosten. Ik zou wel langer blijven doorlopen met mijn schoenen terwijl ik ze nu na 1000 km vervang, kan dat waarschijnlijk wel naar 1300 km gebracht worden.

Ik zou dingen moeten opgeven waar ik echt van hou, en dat is dan in de eerste plaats reizen, maar toch ook minder boeken kopen. Dat is op zich uiteraard allemaal niet problematisch wegens eigenlijk luxe. Reizen hoeft niet en boeken kan je lenen in de bibliotheek. Het zou wel een beetje pijn doen want je kan toch nooit genoeg boeken hebben. Wanneer je zoveel boeken hebt dat ze nog in dozen staan of ergens opgestapeld in een hoek liggen, dan heb je niet teveel boeken, dan heb je te weinig kasten en schappen.

Waarop zou u bezuinigen?