Deon Meyer

Omdat ik in maart in Zuid-Afrika ben geweest, heb ik me ook even toegelegd op het lezen van boeken van Zuid-Afrikaanse schrijvers. Deon Meyer kende ik toen al, maar daar kwamen J.M. Coetzee en Nadine Gardimer nog bij.

Deon Meyer kende ik als thrillerschrijver en ik heb op korte tijd enkele van de boeken uit de Bennie Griessel reeks gelezen, stuk voor stuk goede, degelijke thrillers met ook nog wat maatschappij kritiek, vooral op corruptie in alle lagen van alles en iedereen die wat macht heeft, maar ook op de ongelijkheid tussen blank en zwart en tussen man en vrouw.

Vorige week heb ik Koorts gelezen, een boek dat niet over Bennie Griessel gaat. Ik wist niet zo heel goed wat ik ervan kon verwachten, ik had wel gezien dat het in Zuid-Afrika in zowat alle boekhandels op nummer 1 stond; grote affiches zorgden dat je er niet naast kon kijken, als dat al mogelijk was, want het boek was hoog opgestapeld. Het ging als zoetje broodjes over de toonbank.

Koorts is een heel ander boek dan ik gewend was van Deon Meyer en het is me heel goed bevallen, meer nog, van mij mag de auteur meer van dit soort boeken schrijven.
Je leest aan het boek af dat er veel research gedaan is, en dat is ook op de officiële website van Deon Meyer terug te vinden. Daar zie je enkele van de foto's die hij genomen heeft. Zo zie je de Vanderkloofdam, de vrachtwagen waarmee Willem en Nico Storm in het begin rondreden, de landingsbaan voor het vliegtuig van Hennie Flaai, de OK supermarkt en nog enkele luchtfoto's van de omgeving.

http://www.deonmeyer.com/b_fever.html

Koorts

Het boek begint nadat een virus zowat 95 procent van de wereldbevolking gedood heeft en de overlevenden proberen ieder op hun manier terug iets van het leven te maken. Willem Storm en zijn zoon Nico doen dat door een nieuwe nederzetting te beginnen vlak bij de Vanderkloofdam. Het is niet omdat er 95 procent van de mensen dood is, dat alleen de goeden overgebleven zijn. Komt daar nog bij dat in overlevingssituaties niet alleen het beste van de mens naar boven komt, maar vaak ook het slechtste. De nederzetting is dan ook meerdere keren het mikpunt van aanvallen door laten we het maar terroristen noemen die alleen maar nemen, goederen en mensenlevens. Dit boek beschrijft in detail welke problemen men allemaal tegenkomt en tegelijk is het een dagboek om een moord op te lossen. Het is dus ook wel spannend en vooral het einde vond ik heel sterk.

Ik ben erg zuinig met het uitdelen van vijf sterren, maar dit boek heeft ze alle vijf stuk voor stuk verdiend. Graag meer van dit soort boeken.