Het voorspel

Enkele weken geleden zat er bij de binnenpost op mijn werk een boek, Bella van Joost Vandecasteele. Gekregen van een collega die erg actief is op Hebban, ze woont in een villa, haar naam begint met N en eindigt op athalie B. Verder mag u het zelf uitzoeken :-) 

Mijn eerste indruk was: wat is dit? Het is geen strip, geen roman, het is een grafic novel. Cool, dat wordt mijn eerste want ik heb nog nooit een grafic novel gelezen. Thuis legde ik het op de stapel nog te lezen boeken. Daarnaast heb ik ook nog een stapeltje tijdschriften die maandelijks toekomen - deze liggen op een aparte stapel en ja, hoe zal ik het zeggen, die worden op het toilet gelezen. Denk dan aan de boekenkrant (altijd handig wanneer het papier op is), maar ook aan enkele tijdschriften die gaan over lopen (hardlopen) en over schrijven (niet zo handig wegens te glad papier). Al snel verhuisde Bella van de nog te lezen boeken naar nog te lezen tijdschriften. 

Dit weekend was het dan zover, ik begon eraan. Het was leuk lezen, zo leuk dat het boek al snel weer terug uit het toilet kwam en gepromoveerd werd naar lezen in de relaxzetel. 

Het boek

Het boek gaat over Bella die geboren wordt na het tijdperk van de twijfel. Ze wordt al snel het huis uit gezet, op haar zesde, en dwaalt rond over de Superduper Snelweg die aangelegd is over de evenaar en dus heel de aarde omspant. Een enorme strook asfalt. 
Het begin van het boek kan u hier als trailer bekijken en beluisteren. 
Er komen ruimtewezens langs, maar die bollen het al snel weer af wegens te saai hier. 
Er zijn ook egoïsme pillen voor degenen die falen in het examen voor egoïsme.

Het boek is een inkijkje in de toekomst waarvan ik persoonlijk hoop dat ze er nooit komt. Het is een surrealistische afschildering van wat zou kunnen komen wanneer we doorslagen in een bepaalde richting. Er lijkt voor alles wel een pil te zijn. Willen mensen vechten? Zet ze maar samen en laat ze doen. Dat is wat er gebeurt met gevangenen, die rijden in een soort van vrachtwagen rond over de Superduper Snelweg en vechten dan tegen elkaar. 
Ook de manier waarop de presidentsverkiezingen in de VS gegaan zijn komt geparodieerd terug in dit boek. 
Er zijn veel opvoedkundige dwalingen in dit boek, de mens bakt er niets van en eigenlijk ziet het er gewoon niet goed uit voor de mensheid of het mensdom. 
Heel het boek is grappig, ironisch, op het sarcastische af. 

De beelden zijn aanvullend en het valt op dat de auteur zelf geregeld langs komt. Het is geen kleurrijk boek omdat de kleuren beperkt blijven tot zwart, blauw en wit. 

Dit boek is moeilijk samen te vatten wegens zo absurd. U zal het dus gewoon moeten lezen.

Drie en een halve ster.