Midden oktober verschenen er zoveel scandithrillers dat we kort na de vorige aflevering in deze rubriek alweer een nieuwe lading boeken ontleed hebben. Hoewel de tijd beperkt was, zijn we toch twee keer naar Zweden en één keer naar IJsland gereisd. We zijn ondertussen weer in eigen land en brengen graag verslag uit van de boeken die we de voorbije weken gelezen hebben. 

Goede buren - Mattias Edvardsson

Mattias Edvardsson (1977) komt uit Zweden; hij was leraar op een middelbare school en is sinds 2019 voltijds schrijver. Hij bracht een paar romans en een paar YA's uit, en samen met Matilda Salmén schrijft hij kinderboeken. Goede buren (releasedatum: 13 oktober 2020, Nederlandse vertaling: Edith Sybesma) is zijn tweede boek dat naar het Nederlands vertaald werd. Net als Een heel gewoon gezin zit het in de grijze zone tussen thriller en roman. 

Waarover gaat het boek? 
Mikael en Bianca en hun twee kinderen zijn twee jaar geleden van Stockholm verhuisd naar een rustige buurt in het Zuiden van Zweden. Alles lijkt goed te gaan, maar na een tijd duiken er problemen op: geroddel en achterklap, opdringerige buren, al dan niet gewenste romances, tieners met problemen, … Wanneer op een dag Bianca aangereden wordt en in het ziekenhuis belandt, blijkt al snel dat het om een ongeluk ging. Of toch niet?

Greet ****: Het vorige boek van Edvardsson werd een spannende roman genoemd, het nieuwe boek wordt als thriller in de markt gezet. Een dubieuze keuze, want hoewel ik ontzettend van dit boek genoten heb, had ik nooit een 'thrillergevoel'. En dat terwijl toch alles draait rond de vraag "Is Bianca’s aanrijding een ongeluk of een bewuste moordpoging?" Op het einde van het boek zijn alle vragen beantwoord en heb je een hele buurt – mannen, vrouwen en kinderen – leren kennen. Spannend is dat niet, wel heel boeiend en onderhoudend. Geheimen uit het verleden blijven mensen achtervolgen, liefde en ontrouw zijn van alle tijden en kinderen zorgen niet alleen voor vreugde. Goede buren is heel goed geschreven en het verhaal is ontzettend knap opgebouwd, het is een boek om van te genieten wanneer je niet op zoek bent naar een standaard thriller. (recensie) 

Winterwater - Susanne Jansson

De Zweedse Susanne Jansson (1972) debuteerde in 2017 met Het offerveen. Op de opvolger Winterwater (releasedatum: 15 oktober 2020, Nederlandse vertaling: Marika Otte) was het drie jaar wachten. Het boek verscheen postuum, de auteur overleed na ziekte in de zomer van 2019. Beide boeken zijn standalones. 

Waarover gaat het boek? 
Martin en Alexandra en hun twee kinderen zijn verhuisd van de stad naar een rustig eiland voor de Zweedse kust. Eén moment van onoplettendheid is genoeg om de driejarige Adam uit het oog te verliezen. Zijn emmertje en een van zijn schoenen worden in zee gevonden. Alles wijst erop dat de jongen verdronken is en de politie sluit het onderzoek. In oude papieren op zolder ontdekt Martin echter dat in het verleden meer kinderen hun dood vonden in het water, steeds op dezelfde dag van het jaar …

Greet ***: Ik heb gemengde gevoelens bij dit boek. Bepaalde ontwikkelingen in het verhaal zijn erg goed gevonden, terwijl op andere momenten voorspelbaarheid op de loer ligt. Een aantal dingen vond ik nogal raar; helaas kan ik daar niet verder op ingaan, want dan zou ik spoileren. Het boek leest zeer vlot, je bent er in geen tijd doorheen, ook al omdat het maar een 250 bladzijden telt. De personages zijn goed neergezet, die spreken echt tot de verbeelding: ouders die elk op hun manier met het verlies van een kind omgaan, een fotografe die pas op latere leeftijd de liefde ontdekt, … En toch kan ik me niet van het gevoel ontdoen dat er meer in dit boek had gezeten, het wist me veel minder mee te slepen dan ik op basis van de inhoudsbeschrijving verwacht had. En toch steekt het goed in elkaar, ik verwacht wel dat dit boek goed onthaald zal worden.  

Boven water - Arnaldur Indriðason

Indriðason (1961) is zonder enige twijfel IJslands bekendste auteur. In 2016 verscheen bij ons het (voorlopig?) laatste boek in de Erlendur-serie, maar gelukkig is er sinds vorig jaar de nieuwe protagonist Konráð, een personage dat in een eerder boek al eens opdook. Na Smeltend ijs kunnen we nu genieten van Boven water (releasedatum: 15 oktober 2020, Nederlandse vertaling: Adriaan Faber). 

Waarover gaat het boek? 
De gepensioneerde politieman Konráð zit allesbehalve stil na zijn pensionering. Een ouder echtpaar vraagt zijn hulp in de zoektocht naar hun drugsgebruikende kleindochter. Ondertussen is hij bezig met de onopgeloste moord op zijn vader. En hij ontdekt dat de dood van een twaalfjarig meisje lang geleden misschien toch geen ongeluk was ... Zaken uit het heden en het verleden die misschien meer met elkaar te maken hebben dan je denkt. 

Kitty ****: De gepensioneerd Konráð wordt in dit tweede deel magnifiek door Indriðason verder uitgewerkt als personage. Zijn speurneus en persoonlijkheid worden zo mooi beschreven dat je als het ware het hele verhaal naast hem meeloopt. Indriðason weet sowieso met een paar zinnen alle personages treffend neer te zetten. Het verhaal is niet tenenkrommend spannend, maar de drie verhaallijnen worden mooi uitgewerkt en langzaam komt het verhaal samen. Mooi daarin is dat niets is wat het lijkt. Al met al is het een prettige thriller die onderhoudend geschreven is. Als ik een minpunt moet noemen: de hoofdstukken geven niet aan in welke periode ze spelen, zelf goed opletten dus!

Heb jij al een van deze scandithrillers gelezen? Of staat er een op je verlanglijstje? 

Wij zijn er eind november weer, met de achtste aflevering van deze rubriek, meteen ook de laatste van dit jaar. Tot dan!