Er zijn wel eens betere leesmaanden geweest dan afgelopen maand. Nadat ik in april en mei in een heerlijke leesflow zat, stokte deze in de afgelopen maand een beetje. Toch heb ik nog een paar mooie boeken gelezen juni.

Het eerste boek wat ik las was voor de Hebban Debuutprijs. Wauw wat een boek was dat, een potentiele winnaar wat mij betreft. Helaas mag ik nog niet zeggen welk boek dat is geweest, ben wel benieuwd of het ook de winnaar wordt. Daarna las ik voor een genremelange met de SF&F club Machines zoals ik  van Ian McEwan. Ik las al eerder een aantal boeken van deze schrijver en was wel onder de indruk van zijn schrijftalent. Machines zoals ik viel echter wel een beetje tegen. Je kunt hier lezen wat hoe het boek door de andere lezers werd gewaardeerd.

En toen kwam ik in een leesdip terecht. Als remedie koos ik een boek dat in de eerste instantie over boeken lezen leek te gaan, namelijk De leesclub aan het einde van de wereld van Sophie Green. Het boek ging echter zijdelings over boeken en meer over de levens van de deelneemsters aan de leesclub. Toch was het even een prettig boek om te lezen als het lezen eigenlijk niet zo goed wil lukken.

Langzaam uit de dip gekomen las ik omdat het toch de Week van Debutant zou worden Honden huilen niet van Anne Moraal. Een boek over Noord-Korea en een Noord-Koreaans restaurant in Nederland. Hoewel het boek niet altijd klopt met wat er feitelijk zich allemaal heeft afgespeeld rondom dit restaurant, is het absoluut goed geschreven en het lezen waard.

Als laatste deze maand las ik De uitweer van Amy Liptrot. In dit boek beschrijft Liptrot wat haar alcohol verslaving met haar deed en hoe het haar is gelukt om uiteindelijk geen alcohol meer te drinken. Ze doet dit onder andere door terug te gaan naar waar ze geboren is: de Orkney eilanden. Mooie natuuromschrijvingen en je voelt de wind door je haren waaien. Wie weet ga ik ooit nog eens op vakantie naar de Orkney eilanden.