Nog één week en dan heb ik vakantie. Een hele grote stapel vakantieboeken ligt al op mij te wachten. Zoals elk jaar zal ik tijd te kort komen om de hele stapel boeken die ik voorgenomen heb te lezen ook daadwerkelijk allemaal lezen. Maar alleen al de gedachte dat ik lange tijd ongestoord kan zitten lezen doet mij nog meer verlangen naar de vakantie. Die ene week voor de vakantie is altijd extra druk, op het werk moeten er dingen af en ook thuis moeten er nog een heleboel dingen geregeld worden. Hoewel ik maar drie weken weg ben voelt het altijd alsof ik een jaar weg ga, zoveel moet ik van mijzelf regelen. Tijd voor lezen is er dan wat minder en vaak lees ik dan boeken die makkelijk weg lezen en waar ik niet te veel over na hoef te denken. Zo ook deze afgelopen week. Ik las:

Leven en laten leven, Hendrik Groen

Arthur Ophof leeft zeker geen groots en meeslepend leven zoals hij graag gewild zou hebben, een leven dat bestaat uit verre reizen en een fantastisch sociaal leven. Nee Arthur staat 5 dagen in de week in de file tussen Purmerend en Breukelen, op weg naar zijn werk op een kantoor dat handelt in wc-artikelen. Het enige leuke uitstapje heeft hij op vrijdag als hij met drie vrienden gaat golfen. Als hij op 50 jarige leeftijd te horen krijgt dat hij wegens reorganisatie ontslagen gaat worden ontstaat bij hem het idee ergens verweg een nieuw leven te beginnen, zonder zijn vrouw. Om dit te realiseren regelt hij zijn eigen dood en zijn nieuwe leven in Italië.

Eerder las ik al beide dagboeken van Hendrik Groen, zeer vermakelijke en herkenbare verhalen van een bejaarde man in een verzorgingstehuis. Boeken die niet zoveel op het lijf hebben, makkelijk weglezen, puur voor de ontspanning. 'Leven en laten leven' is in dezelfde stijl geschreven als de dagboeken, makkelijk te lezen en puur voor de ontspanning. Meer ook echt niet. Het verhaal is redelijk voorspelbaar en de humor voor de hand liggend maar het geeft toch een aantal uren heerlijk leesplezier. Zeker omdat de omgeving van Purmerend voor mij bekend is en dit een extra dimensie geeft aan het geheel.

In een drukke week zo voor de vakantie, als de mussen vanwege de hitte zowat dood van het dak vallen is dit een vermakelijk boek om in de tuin met een koud drankje rustig te zitten lezen. Wel met heerlijke wetenschap in mijn achterhoofd dat er nog een paar lekkere 'dikke kleppers' op mij liggen te wachten voor de vakantie.