Bendy

Vorige maand las ik “Sneeuwvlokjesliefde”, de prequel van “Liefde zonder tijd”. Waar de eerste eigenlijk alleen een kennismaking is, gaat dit boek verder.

Liefde zonder tijd

Anne May

Woorden van Meij, 2022, 263 bladzijden

Gerecenseerd door:

Pages by Nicole – Nicole Vrielink

Maart 2022

* * * * ½

Ben is niet van plan om auditie te doen voor een plek in een rockband. Toch is hij daar. Zijn auditie is het eerste moment waarop Ben en Maddy elkaar zien. En terwijl de rockband groeit in succes lijkt ook de band tussen hen te groeien. Al is het gevoel er al vanaf het allereerste moment.

Zijn ze al klaar voor elkaars liefde? Kunnen zij elkaar zien voor wie zij werkelijk zijn?

“Omdat ik je zie met mijn ogen dicht” (p. 140)

“Eindelijk ben je jou” (p. 260)

Liefdevolle zachtheid op de cover en een flap die een intens verhaal doet vermoeden. Een typische May. Hoewel de link naar de ‘Zorgen voor de liefde-serie’ zeker gelegd kan worden, staat dit verhaal daar los van. Wel zijn de personages deels dezelfde als in de serie, en kan het wel als een spin-off van de serie gezien worden. Dit boek is, net als May haar ‘Sneeuwvlokjesliefde’, uitgegeven bij haar eigen uitgeverij Woorden van Meij.

‘Liefde zonder tijd’ draait om Ben en Maddy. Ben is hierbij de typische zoon van succesvolle mensen die doet wat er van hem verwacht wordt, totdat zijn gevoel hem een andere richting geeft. Mooi is hoe hij hier mee om gaat en hoe hij die richting volgt. En hoewel veel van die ontwikkeling nieuw is voor hem, uit hij zich er aardig stabiel in. Hij lijkt hierbij dan ook de perfecte partner voor Maddy die in alles nog zoveel twijfel heeft dat de onzekerheid hem alle kanten op laat gaan waardoor het hem juist aan richting lijkt te ontbreken. De ontwikkeling van Maddy is dan ook echt mooi om mee te mogen beleven. Want ondanks de twijfels, onduidelijkheden en de sociale druk weet hij door de richting van Ben uiteindelijk wel wie hij is en wat hij wil.

Het verhaal zelf is in een mooi tempo opgebouwd, al bevat het wel aardig wat tijdssprongen welk de leesflow wat bemoeilijken. Dit is met de waarschijnlijke reden gedaan om een compleet plaatje te schetsen van het verhaal van Ben en Maddy. Toch waren de meer chronologische delen fijner te lezen. Het verhaal wordt veelal geschreven vanuit het perspectief van Ben, maar met een fijne afwisseling in stukken die vanuit Maddy geschreven zijn.

Het einde is voor de één gesloten, maar voor het gevoel ligt er nog een hele toekomst open voor anderen. May heeft dit einde erg veel gevoel meegegeven, waardoor het een sfeer creëert waarin een einde nooit het einde hoeft te zijn.

Bijzonder, en typisch May, is de manier waarop thema’s een plek krijgen in een verhaal. Liefde en rouw, identiteit en gender, groot succes maar toch ook altijd nog jezelf zijn, het komt aan bod in een verhaal waarin dit daadwerkelijk ook allemaal past. Het wordt niet in overdaad gegeven, maar lijkt heel natuurlijk te zijn.

May haar schrijfstijl typeert zich ook in ‘Liefde zonder tijd’ als warm, sfeervol, troostend en integer met zo nu en dan passende humor. Zij weet als geen ander hoe zij liefde op elk vlak neer moet zetten en laat het op de meest bizarre manieren alsnog de winnaar van het verhaal zijn.

4,5 Ster.

En weet. Je bent mooi voor iedereen als je jezelf tot bloei laat komen. Durf te zijn!