Mechanisme naar verlichting

Aan de start van dit jaar ontmoette ik op LinkedIn, via een (veelbe-)lovende recensie van een collega recensent, auteur en psychosociaal therapeut Harold Stevens. Hij stuurde mij dit recensie exemplaar op van zijn boek ‘De droom van Ha’adam’.

De droom van Ha’adam

Over het mechanisme van het leven

Harold Stevens 

Uitgeverij Van Warven, 2019, 166 bladzijden

Gerecenseerd door:

Pages by Nicole – Nicole Vrielink

Mei, 2020

* * * * ½

Gedreven door eindeloze nieuwsgierigheid, deze ondersteund door zijn en andermans lijden, stelt Stevens zichzelf vraag naar vraag. Hij zoekt naar antwoorden die het leven verduidelijken, die het lijden kunnen verklaren en die zodoende het leven “makkelijker” maken.

Zelfkennis blijkt hierbij een sleutel te zijn van een slot die velen willen openen. Echter zelfkennis alleen blijkt onvoldoende voor de staat van diepgang waarin ‘De droom van Ha’adam’ zich bevindt.

“Het leven duwt mij middels de confrontaties die ‘ik’ in mijn werkelijkheid ervaar, steeds terug in de richting van de oorsprong.” (p.57)

Deze confrontaties, ook wel de ervaring van lijden, blijken een belangrijk doel te hebben die vaak over het hoofd gezien worden. Daarnaast blijkt ook deze oorsprong volgens Stevens niet zo simpel te bereiken. Natuurlijk verzet en een poging tot zelfbehoud zijn hierbij obstakels die maar moeilijk te overwinnen zijn.

“Het leven streeft onvoorwaardelijke liefde van de mens voor zichzelf na.”(p. 116)

Stevens wil met zijn boek zijn lezers kennis laten maken met het, wat hij noemt, mechanisme van het leven. Ook wil hij hierin een soort begeleiding meegeven op weg terug naar de kern, een pad van verlichting verlichten. Dit nobele doel heeft hij ruimschoots gehaald door zijn duidelijke en treffende uitleg van dit mechanisme, waarbij Stevens meer dan eens duidelijke, soms iets te technische voorbeelden weet te geven. Tevens biedt hij handvatten welke als een soort houvast kunnen dienen voor hen die dit pad terug wel willen proberen te bewandelen.

Maar Stevens doet meer. Met ‘De droom van Ha’adam’ doet hij ook een oproep tot meer zelfkennis, meer diepgang in deze zelfkennis, en het hierbij gebruik maken van de confronterende kant van het leven als weerspiegeling van innerlijk conflict. Met begrip voor dit pijnlijke en beangstigende proces weet hij dit met een zekerheid en een kalmte over te brengen, zodat een geborgen gevoel bereikt wordt.

Stevens heeft met ‘De droom van Ha’adam’ niet een luchtig boek geschreven. Bij tijden is het boek zelfs pittig te noemen. Lezend val je van de ene overdenking in de andere, en ontdek je gaandeweg over welk mechanisme hij het heeft. Zijn technische interesse heeft ook plaats gekregen in dit boek, wat voor de minder technische lezer wat moeilijkheden kan geven, al is het doel van deze toevoeging danwel vergelijking vaak zeker te begrijpen.

‘De droom van Ha’adam’ ademt diepgang. Dit begint al bij de cover. In de eerste oogopslag is het een  wat donkere cover waarvan je de briljante symboliek pas ziet bij een bewust gerichte blik; een perfecte weerspiegeling van de inhoud van het boek.

Het boek heeft vooral een duidelijke en praktische indeling, met passende en goed ingedeelde hoofdstukken. Een klein kritisch puntje hier wel voor de “leesbaarheid” van de gebruikte afbeeldingen.

Stevens’ schrijfstijl valt in het kort te omschrijven als weloverwogen, kalm en zinnig. Beinvloed door zijn uitgebreide onderzoek, waarvan de indrukwekkende bronnenlijst is toegevoegd, weet hij zijn gepaste geleerdheid in rust over te brengen op de lezer. Dit leest prettig en wekt het vertrouwen van de lezer op. Daarnaast weet hij ook zodanig door te dringen waardoor tussentijdse overdenkingen onvermijdelijk zijn; hierdoor moet alleen wel echt de tijd genomen worden voor dit boek.

Stevens ligt met dit boek de steen van de veer op, waardoor deze dankzij zijn van nature verlichte staat in staat is om tamelijk onbelemmerd te kunnen gaan waar het hoort te zijn. Het is een bijzonder boek met Diepgang, waarin zowel mentale als emotionele uitdaging te vinden is.

4,5 ster.