Ook voor dit jaar heeft de Hebban Crew weer een uitdagende challenge voor jullie gemaakt. In 2019 bestaat de challenge uit twaalf verschillende categorieën, waarbij de Readers jullie elke maand hun eigen (uiteraard Engelstalige) tips willen meegeven. Vandaag de suggesties voor de zevende categorie: lees een waargebeurd verhaal.

A Fact of a Body

Lieke: Als Alexandria Marzano-Lesnevich tijdelijk werkt bij een advocatenkantoor waar ze strijden om cliënten voor de doodstraf te behoeden, krijgt die (Marzano-Lesnevich identificeert als non-binair: dus ik gebruik geen hij/zij, hem/haar of zijn/haar, maar die, hen en hun) een bekentenis onder ogen van Ricky Langley, een pedofiel verantwoordelijk voor de dood van een zesjarig jongetje. De video van deze bekentenis laat hen niet meer los. Hoe meer onderzoek Marzano-Lesnevich doet naar de zaak; hoe meer parallellen die ziet tussen het leven van Ricky en hun eigen leven. Het voornaamste verschil is dat Ricky een dader is en Marzano-Lesnevich een slachtoffer.

The Fact of a Body is, zoals de ondertitel A Murder and a Memoir aangeeft, een mix van true crime en autobiografie. Het boek ontrafelt in hoeverre ervaringen je vormen, hoe sommige herinneringen haarscherp kunnen zijn en andere wazig of zelfs volledig verdwenen, en wat voor effect het binnen een familie zwijgen over misbruik op de psyche van de betrokkenen. Het is een naar, indringend maar buitengewoon fascinerend verhaal.

Bad Blood

Onno: Bad Blood gaat over de opkomst en ondergang van Theranos. In 2004 startte Elizabeth Holmes dit bedrijf in Silicon Valley. Ze was een charismatische twintiger die een blauwe maandag aan de befaamde Stanford University had gestudeerd. Ze kreeg het voor elkaar om honderden miljoenen dollars durfkapitaal bij elkaar te harken en een bedrijf op te zetten dat op zijn hoogtepunt zo'n negen miljard dollar waard was. Oud-ministers als Henry Kissinger, George Schulz en James Mattis wist ze in haar Raad van Bestuur zitting te laten nemen. Carreyrou, een onderzoeksjournalist van The Wall Street Journal, beschrijft haarfijn hoe Holmes te werk ging. Het eerste deel van het boek is ietwat medisch technisch, het tweede deel zit vol drama met intriges, misleiding, leugens en fraude. Het is nauwelijks te bevatten dat dit een waargebeurd verhaal is en geen fictie. Het verhaal is een geweldig staaltje onderzoeksjournalistiek en het is dan ook niet verwonderlijk dat dit boek verfilmd wordt.

Indefensible

Demi: Indefensible van Michael Griesbach was mijn eerste introductie in true crime en vanaf dat moment ben ik geïntrigeerd geraakt door dat genre.

Een tijd geleden verscheen de Netflix Orginal serie Making a Murderer en werd gelijk één van de hitseries van de streamingdienst. De serie gaat over Steven Avery, een man die meer dan achttien jaar onschuldig de gevangenis inging voor een verkrachting. Hij spande een zaak aan tegen de lokale politie die hem erin zouden hebben geluisd. Maar daarmee was zijn verhaal nog niet afgelopen: hij raakte betrokken bij een moordzaak in 2005 waarbij het stoffelijk overschot van een jonge journaliste op zijn erf teruggevonden.

Auteur Michael Griesbach was nauw betrokken bij zowel de eerste als de tweede zaak van Steven Avery en slaagt erin de feiten van de meningen goed te scheiden en te benoemen. Het is heel interessant, maar vooral ook verbazingwekkend om te zien hoe de politie het slachtoffer van de verkrachting zó beïnvloedt dat ze Steven Avery uiteindelijk aanwijst als haar verkrachter. De lezer staat aan Steven Avery's kant, al is hij verder ook niet bepaald een lieverdje. Maar dan is er die moordzaak en gaat hij opnieuw de bak in samen met zijn verstandelijk beperkte neef. Die neef was pas zestien toen hij een bekentenis aflegde zonder een volwassene of een advocaat erbij, en bovendien is er recentelijk ook gevraagd om een heropening van deze zaak. Is Steven Avery nu echt schuldig, of is hij er opnieuw ingeluisd? 

Tiger, Tiger

Janneke: Met Tiger, Tiger schrijft Margaux Fragoso haar eigen memoires op. Haar levensverhaal waarin ze vecht met het drankprobleem van haar vader en haar labiele moeder. Gelukkig voor Margaux is daar Peter die haar opvangt en opvoedt waar haar ouders falen. Bij het schrijven van dit stukje lopen de rillingen weer over mijn rug. Ondanks dat ik dit boek jaren geleden al las maakt het herlezen van fragmenten nu weer enorme indruk en prijs ik mijzelf gelukkig dat ik nooit in een situatie als die van Margaux gezeten heb.

In elk hoofdstuk lezen we hoe Peter zijn garen verder spint: in elk hoofdstuk verliest Margaux meer en meer van zichzelf en verandert ze van opvangkind en speelkameraadje naar de persoonlijke sexpop van Peter. Van haar zevende tot tweeentwingiste is ze in zijn macht. Waar het begint met een geweldig huis vol dieren om mee te spelen word je als lezer steeds vaker geconfronteerd met het pedofiele gedrag van Peter. Hij trekt Margaux steeds meer in een sociaal isolement: ze heeft geen verdere familie om op terug te vallen en haar klasgenootjes vermijden haar. Peter is de enige persoon die zij heeft en wanneer hij vertelt dat hij van haar houdt en dat houden van betekent dat daar sex bijhoort gaat ze daar in mee.

De relatie tussen Peter en Margaux bleek uiteindelijk destructief voor beiden. Margaux verliest zichzelf omdat ze Peter niet kwijt wil en vlucht in alternatieve persoonlijkheden wanneer ze het bed met hem moet delen. En wanneer Margaux zich eindelijk los weet te worstelen aan haar gevoelens en haar misbruiker pleegt hij zelfmoord. Hierdoor voelt ze zich verlaten en bovenal schuldig en zal het nog geruime tijd kosten voor ze aan haar eigen toekomst kan denken.

I'll Be Gone in the Dark

Onno: Michelle McNamara, oorspronkelijk een Amerikaans misdaadblogger, speurde tien jaar naar een moordenaar en verkrachter die ze de bijnaam 'The Golden State Killer' gaf. Hij wordt verantwoordelijk gesteld voor 12 moorden, 45 verkrachtingen en meer dan 120 woninginbraken die in zowel Noord- als Zuid-Californië tussen 1976 en 1986 plaatsvonden. Zijn eerste misdrijf was waarschijnlijk een verkrachting in juni 1976 in Rancho Cordova, een voorstad van Sacramento. Zijn eerste moord vond twee jaar later plaats. In 1977 pleegde hij gemiddeld twee verkrachtingen per maand. Hij stal nooit geld of waardevolle spullen. In plaats daarvan nam hij eenvoudige voorwerpen mee, zoals ringen of manchetknopen. Daarnaast zou hij na zijn daad snacks uit de koelkast van het slachtoffer verorberen.
In haar boek combineert McNamara haar diepgaande onderzoek met een indrukwekkende verteltrant. Tegelijkertijd is het een portret van een fanatiek speurder die slapeloze nachten doormaakt. Vaak blijven true crime verhalen beperkt tot de weergave van feitelijkheden. Door haar fictie achtergrond maakt McNamara er veel meer van. Ze beschrijft niet alleen de gruweldaden, maar ook het onderzoek en de effecten van die daden op de getroffenen: de angst en de blijvende pijn als gevolg van het ondergane geweld. Ze neemt de lezer mee naar het moment van de misdaad en maakt duidelijk hoe het zou zijn om wakker te worden met een verblindend licht van een zaklantaarn in je ogen en een man die boven je hangt en gromt dat hij je zal doden als je niet doet wat hij zegt. Ze slaagt erin om een balans te vinden tussen het oproepen van drama en het onnodig opnieuw pijn doen. Ondanks alle horror behoudt ze gevoel voor humor.

We hopen dat jullie iets met onze tips kunnen. Welk boek ga jij lezen om deze categorie af te kunnen strepen?