Een lijk in het Van Starkenborgkanaal, een kantoor van een internetnieuwssite aan de Westerbinnensingel, hoeren in de Vishoek en het politiebureau aan de Radesingel. Van het boek dat ik lees, zie ik de omgeving voor me. Best bijzonder, zo'n thriller die zich in mijn eigen stad afspeelt. Om zelfs te merken aan een beschrijving, dat het boek niet recent geschreven werd.

Lezers zijn reizigers. Niet zozeer fysiek, maar door de verhalen kun je overal komen. Soms ben je  tijdreiziger en beleef je verhalen uit lang vervlogen tijden of je gaat naar de toekomst. Zo reisde ik pas geleden nog mee naar het Amerika van begin 20e eeuw, door het boek 'De man die alles achterliet'. Maar ik ontdekte ook een magische wereld, naast de ons bekende, in het moderne Londen, niet met Harry Potter maar  door Alexa uit 'De verborgen Universiteit'. Met vele, vele, karakters reisde ik door het niet bestaande Westeros en aangrenzende landen in 'Game of Thrones' en met Marit en haar broertje Auric vluchtte ik op magische wijze uit Kantaros. Dit alles maakte ik allemaal mee in het afgelopen jaar. Aangezien ik al van jongsaf lees over de bestaande wereld en verzonnen werelden zou je kunnen zeggen dat ik een wereldreiziger ben, zittend op de bank.

Af en toe probeer ik wat ik lees aan te laten sluiten op mijn echte reis. Zo las ik in Portugal een boek van José Saramaga, over het leven in Portugal in vervlogen tijden. Helaas vond ik het een 'zwaar' boek en legde ik het weg. Het leerde me wel over de streek, waarin ik mij bevond. En omdat ik van plan ben nog vaker naar dit land te gaan, heb ik inmiddels een boekenplank met boeken, die zich daar afspelen. Voor andere landen wil ik dat ook nog doen.

Er zijn steden die daarop aansluiten. Zo was er ooit een 'DaVinci-code tour' in Parijs, heb ik me laten vertellen.

Maar mijn woonplaats is kennelijk geen plek die tot de verbeelding spreekt. Ik kom het zelden tegen in boeken. Hoog in het noorden kom je zelfs niet op doorreis, tenslotte. Vond ik het daarom zo bijzonder een thriller te lezen, die zich in mijn stad afspeelde? Of voelt het voor mensen in Amsterdam, Parijs of New York ook nog steeds speciaal, als een hoofdpersoon zich door jouw stad begeeft, misschien door de straat waar je vaak loopt of als kind graag was.

Moddergraf is het eerste boek van Lupko Ellen. Na dit boek schreef hij nog 3 met dezelfde hoofdpersonen, is er zoveel misdaad in mijn stad? Daarna kwamen er andere verhalen die zich ook in de omgeving afspelen. Ik ben benieuwd, wil het weten; lezen die net zo lekker weg? Blijft de magie van weten waar de hoofdrolspeler loopt? Ik ga het ontdekken, want ook de andere boeken wil ik lezen, al was het alleen maar om te weten hoe het verder gaat met Ludde en Maria.