4 Oktober, werelddierendag en de eerste dag van de kinderboekenweek. Een goede reden om eens over mijn favoriete kinderboek over een dier/dieren te schrijven, dacht ik zo. (hoewel de kinderboekenweek over spannende boeken gaat, ook een leuk onderwerp, natuurlijk)

Als je me vraagt naar mijn favoriete kinderboek is mijn eerste reactie waarschijnlijk Valko Vos van A.D. Hildebrand. Valko is de kleinzoon van Reineart de Vos, die we allemaal wel kennen van de fabel. Reineart was een vreselijke vos. Hij was lelijk tegen iedereen en át díeren! De HORROR. De ouders van Valko vonden dat ook vreselijk, maar Valko lukt het om het vertrouwen van de andere dieren in het bos te winnen. Vervolgens raakt hij zelfs bevriend met een mensenjongen. Waarschijnlijk was dát de reden dat het mijn favoriete boek was, want bevriend worden met de dieren in het bos, dat wilde ik graag als kind.

De boeken van Valko Vos, die ik had, zijn wat we tegenwoordig een 'spin off' zouden noemen van In het warme vossenhol van dezelfde schrijver. Of een versimpeling. Dat boek las mijn oma aan mij voor op de woensdagmiddag, als ze op me paste, want mijn beide ouders werkten. Volgens mij had ze het boek nog uit haar jeugd, of in elk geval uit die van mijn moeder. Samen hadden we het erover hoe vreselijk mensen tegen dieren kunnen zijn en hoe fijn het was, dat Valko toch bevriend raakte met de andere dieren en het jongetje.

Terwijl ik mijn boeken van Valko opzocht, kwm ik nog bij een ander dierenboek, dat ik zo te zien kapotgelezen heb. Het grote dierenvertelboek. Hierin staan allemaal losse verhalen. Heerlijk vond ik dat. Ik las ze keer op keer, nouja, wanneer ik Valko niet las dan.

Kapotgelezen als deze verhalen zijn, als 8 jarige had ik het wel met deze boeken gehad. Ook toen waren ze een warme herinnering, maar ik ging verder. Las boeken van Enid Blyton, zowel de meisjesboeken als De dolle Tweeling en Pitty als de meer spannende boeken als De Vijf, De vijf Dectectives en De grote 7. Mijn liefde voor dieren richtte zich op Timmy, de hond van George in De Vijf en Buster, Dicks hondje in De vijf Detectives. Toen ik wéér verder ging en bij de westerns belandde, was ik fan van de grijze wolf, Conny Colls metgezel en natuurlijk de paarden van Winnetou en Old Shatterhand, hoewel een wolf toch mijn voorkeur had.

Als puber verloor ik me nog in Waterschapsheuvel, maar echt veel dierenverhalen voor die leeftijd waren er niet. Cujo van Stephen King was aandoenlijk in z'n verwarring maar natuurlijk vooral eng.

Mijn kinderen heb ik tot mijn teleurstelling nooit kunnen boeien met Valko Vos. Takkie van Jip en Janneke was schattig, maar kwam niet veel voor. Het diertje waar mijn kinderen écht gek op waren was De kleine Mol, die wil weten wie er op z'n kop gepoept heeft. En waarschijnlijk was dat niet zozeer vanwege de mol als wel vanwege de poep, die op elke bladzijde terugkomt. Een beetje educatief is het ook nog, want je leert dat alle dieren andere poep hebben en hoe dat eruit ziet.

Dikkie Dik heeft ze met zijn streken ook vele voorleesuren bezig gehouden. Favoriet verhaaltje voor het slapengaan was verder nog Tijgertje, die niet naar bed wilde. Wat een lol hebben we ook om dat eigenwijze beest gehad. Gelukkig gaat Tijgertje uiteindelijk wel slapen, waarna mijn kinderen ook tevreden gingen liggen in hun eigen bedjes.

Welke dierenboeken heb jij gelezen en lees je die eventueel ook voor aan je kinderen?