Eens per jaar verschijnt begin juni de VN (Vrij Nederland) Detective en Thrillergids. In de gids worden de in het afgelopen jaar verschenen thrillers besproken en voorzien van sterren door vijf recensenten. Dit jaar verscheen de gids voor de 39ste keer. De Thriller Club heeft de gids onder de loep genomen en laat in dit artikel weten welke recensies ver afwijken van hun eigen mening, welke recensies opvallen en welke inspireren om op het wil-ik-lezen-lijstje te zetten.

Dit jaar werden er 317 boeken besproken, zoals hier bij de Thriller Club al eerder vermeld, hebben acht boeken vijf sterren gekregen en deze boeken gaan we voor het einde van het jaar lezen in onze gelanceerde challenge.  

Welke VN recensies wijken het meeste af van je eigen mening?

Greet: Een schitterende middag van Gin Philips. De Engelse versie van dit boek heb ik besproken in een Hebban-leesclub. De overgrote meerderheid van de deelnemers vond weinig aan het boek en gaf het 2 of 3 sterren. VN, dat meestal heel 'streng' is, beoordeelt het boek met maar liefst 4 sterren, onbegrijpelijk voor mij. In mijn recensie schreef ik onder andere: "Helaas, de lezer komt van een koude kermis thuis. Spanning en emotie zijn ver te zoeken, 200 bladzijden lang is het verhaal ronduit saai."

Kees: Artikel 13 van Petra Spark. Het enige dat VN op te merken heeft, is dat er niet zo veel spannends gebeurt, er geen druppel bloed vloeit, er geen psychopaat opduikt en de dader al bekend is. Echt spannend wordt het inderdaad niet, maar er is wel degelijk een spanningsveld. Het verhaal is over het algemeen boeiend en een thriller hoeft niet altijd bloederig te zijn. De VN-recensent heeft het verhaal blijkbaar niet goed begrepen en het daarom maar één ster gegeven. Voor mij was het drie waard.

Met verbazing zag ik dat VN Nachthandel van Lee Child met vier (!) sterren gewaardeerd heeft. De redactie noemt het een vermakelijk boek, terwijl ik het bij vlagen vervelend vond. Het wordt tevens een strak verteld boek met hamerende zinnen gevonden. Tja, als je pseudo-humoristische zinnen al hamerend wilt noemen. En strak, niet in mijn ogen in ieder geval. Ik vond het een nogal matig boek, waarin de spanning volledig ontbreekt en gaf het twee sterren.

VN vindt dat Operatie Napoleon van Arnaldur Indridason verbleekt ten opzichte van die in de Erlendur-reeks en heeft het twee sterren gegeven. Daar ben ik het niet mee eens, ik gaf er namelijk vier. Deze standalone heeft veel meer actie en daardoor ook meer snelheid. Over de dialogen is VN niet te spreken, ze zouden geforceerd zijn. Ik vond ze juist realistisch en natuurgetrouw overkomen. In tegenstelling tot VN vind ik de plot juist goed, het heeft namelijk diverse verrassende wendingen en spannende momenten.

Een voorspelbaar plot en veel onwaarschijnlijkheden. Dat is wat VN Mijn zus van Michelle Adams vindt hebben. De recensent vond het niet meer dan twee sterren waard. Met mijn vier sterren denk ik er geheel anders over. Ik vond dat het boek juist verschillende plotwendingen heeft, waarvan een aantal zeer verrassend. In de tweede helft van het boek wordt de spanning opgevoerd en in de ontknoping komt zelfs de grootste verrassing voor. Wat mij betreft was aan niets te merken dat dit een debuut is.

Elly: Broertje van Michael Berg scoorde bij mij vijf sterren en in de VN maar drie sterren. Dat zit best een eind uit elkaar. Voor mij komt de getraumatiseerde vluchteling wel tot leven. Ik ben het ook niet eens met de recensent wat betreft het feit dat het matig uitgewerkt is. Zo heb ik het boek helemaal niet ervaren. Ik ben blij dat ik mijn eigen mening mag hebben. Ik ga door de beoordeling van deze gids niet mijn mening veranderen.

Bling Bling 2 van Jan Van Der Cruysse scoorde bij mij vijf sterren (al heb ik niet van tevoren Bling Bling 1 gelezen). Ik vind het een goed doordacht boek, dat ondanks de vele personages toch heel helder was, mede door de lijsten met personen achter in het boek. In de VN-gids staat niet duidelijk omschreven waarom het maar drie sterren heeft gekregen. Een serie is ook bedoeld om op volgorde te lezen, helaas kon dat bij mij niet in verband met de tijd. Ik kon het boek prima volgen en de recensent kon dat niet.

Evy: Ik heb wel wat afwijkingen met de kenners van VN, heb ik gemerkt. Wat het aller, aller, allergrootste verschil is, dat is wel een heel duidelijke! Eén ster voor Het vorige meisje van J.P. Delaney, waar ik er toch de volle vijf voor over had. Ik voel me dan altijd een beetje onzeker, als ik zoiets lees, maar ach... het is mijn eigen mening toch?

Eentje die ik duidelijk met minder sterren (twee) beoordeelde dan de VN-recensent (vier) is Drie meter onder nul van Marina Heib. Een verschrikkelijk boek vond ik dat en de recensent vond het allemaal zo goed in elkaar zitten.

Gert: Naar mijn mening wordt het boek Meedogenloos van het schrijversduo Sharpe & Skaye in de in de VN-gids echt tekortgedaan. Met name de slotvraag  van de recensent ("Wie wil zo'n gewelddadig boek nu voor zijn plezier uitlezen?") gaat er bij mij niet in. Natuurlijk kun je als lezer geen liefhebber zijn van al te veel geweld, maar om dan het boek blijkbaar om deze reden één ster te geven, is voor mij uiterst dubieus.

Karina:  Van de 317 beoordeelde boeken las ik er vijfentwintig. Bij slechts twee wijkt het oordeel meer dan één ster af, Vogelvrij van Kasper van Beek kreeg er vier van VN en twee van mij. Vogelvrij kent, naar mijn mening, onvoldoende spanning en onvoldoende diepgang, terwijl de recensent van VN het boek niet weg kan leggen en het fraaie slot roemt.

Bij Een nieuw begin van Angelique Haak is het precies andersom en worden mijn vier sterren verlaagd naar twee vanwege een gebrek aan geraffineerdheid, waar ik juist genoot van de spanning en het plot voldoende uitgewerkt vond.

Joyce: Ademnood van Belinda Aebi krijgt maar één ster van VN. Ik was ook teleurgesteld dat ik moest wachten tot september, wanneer het vervolg komt, maar zo slecht als de recensent in VN het voorspiegelt, was het nu ook weer niet. De onzekerheid van Kaya, het hoofpersonage vond ik zeker niet ergerlijk, ze moest juist haar plekje nog even vinden.

Van het vierluik van Thomas Engström rond voormalig Stasi-spion Ludwig Licht was deel drie, Ten noorden van het paradijs, wat mij betreft de minste van allemaal. De auteur wilde te veel in het verhaal stoppen, waardoor het warrig werd. VN beoordeelt het boek met vier sterren en is met de zin “Deze spionageroman is ouderwets goed, omdat hij over het zoveelste potje dodelijke schaak tussen de Russen en de Amerikanen gaat” bijna lyrisch. Dit vond ik juist erg afgezaagd.

Silvia: Al bladerend bemerk ik dat ik nog heel wat boeken te lezen heb. Van de vele die genoemd en beoordeeld worden, blijk ik er maar een handjevol gelezen te hebben. De sterren die ik deze boeken heb gegeven wijken niet echt veel af van de sterren die in de gids gegeven worden, met één grote uitzondering. Ik kan niet zeggen dat ik van Meedogenloos van Sharpe en Skaye heb genoten, daar is het boek te gruwelijk voor. Toch heb ik het vier sterren toegekend omdat ze me enorm hebben laten griezelen en mijn hoofd in afschuw hebben laten afwenden. Ik ben het dan ook niet eens met de laatste zin van de recensie. Ook al was het niet echt plezier wat ik aan het boek heb ontleend, de impact die het op mij had, heeft zeker een bepaalde emotie opgeroepen. Vandaar het verschil in sterren.

Welke recensies vallen je het meeste op en waarom?

Gert: Voor mij is de meest opvallende recensie over de nieuwe thriller Gespleten van Karin Slaughter. Vooral omdat ik (en dat is heel persoonlijk) hele hoge verwachtingen heb van dit boek. Als het dan toch maar drie sterren krijgt, is dat voor mij opvallend. Ik geef echter geen waardeoordeel over de recensie, want ik heb het boek nog niet gelezen.

Evy: Iets wat ik heel grappig vond in de thrillergids van dit jaar zijn de boeken van M.J. Arlidge. Wie niet weg is wordt toch met één ster minder gewaardeerd dan Klein, klein kleutertje. Dat vind ik erg terecht en ik vind dat de VN-recensent in dit geval wel vrij mals oordeelt.

Joyce: De bijna denigrerende toon van de recensent over Femme fatale van Anja Feliers. Ik heb het boek niet gelezen, maar vind de recensie vooral grof en niet erg respectvol. “Het irritantste is dat het innerlijk van de afwisselende verteller even zwabberend is als hun liefdesleven. Onbegrijpelijk dat Feliers ‘de succesvolste thrillerauteur van Vlaanderen’ schijnt te zijn”.

Elly: Wat me opvalt is dat ik enkele boeken met hetzelfde aantal sterren heb beloond, maar dat juist de boeken die ik erg goed vind, laag scoren bij de recensenten.

Greet: Desalnietbemind van Annabel Jonk, niet omwille van de waardering, maar omdat dit boek volgens mij toch echt een roman is (dat etiket heeft het ook meegekregen). Beetje vreemde eend in de bijt, zullen we maar zeggen. 

Kees: De waardering van VN over Het eiland van John Grisham verbaast me eerlijk gezegd. In hun conclusie, waar ik het op zich redelijk mee eens ben, zijn ze vrij positief, maar het boek krijgt toch maar twee sterren. Misschien dat dat komt omdat het geen spanning heeft. Maar dat mag in mijn ogen geen reden zijn om het boek slecht te beoordelen. Als dat toch gedaan wordt, moet het goed onderbouwd worden. En daaraan ontbreekt het bij VN. Ik gaf het boek trouwens vier sterren.

Niet specifiek gericht op een bepaalde recensie, maar het valt me op, en dat is niet alleen in deze editie van de gids, dat thrillers van Nederlandstalige auteurs door de bank genomen lager worden gewaardeerd dan thrillers van anderstalige auteurs. Hebben de VN-recensenten een antipathie tegen schrijvers uit Nederland en Vlaanderen. Het begint er steeds meer op te lijken.

Silvia: Het valt me op dat een aantal boeken die voor de Gouden Strop zijn genomineerd niet enorm hoog scoort. Neem nou bijvoorbeeld Bling Bling 2 en Broertje, beide gewaardeerd met 'slechts' drie sterren. Een nieuw begin van Angelique Haak krijgt zelfs maar twee sterren. Dat bevestigt dat zelfs professionele recensenten toch behoorlijk van mening kunnen verschillen. Deze drie boeken scoorden bij mij overigens ook niet hoger dan drie sterren. De ene ster van Melanie Raabe voor De Waarheid valt me op omdat het mijn eigen beleving volledig bevestigt. Zelf heb ik het boek twee sterren gegeven omdat één voor mij wel heel radicaal is. Als ik echter de recensie lees ben ik het daar helemaal mee eens en is die ene ster op zijn plaats.

Welke recensie heeft je het boek op je wil-ik-lezen-lijstje doen zetten en waarom?

Karina: Een twintigtal boeken weet tot mijn wil-ik-lezen-lijstje door te dringen, maar eerlijk is eerlijk... de meeste daarvan zijn wel van mijn favoriete auteurs. Twee uitzonderingen daarop wil ik toch even genoemd hebben. Doodse grimas van Joseph Knox heeft echt een fantastische cover en mag alleen daarom al niet ontbreken. Maar de plot van Quarantaine van de hand van Erik Betten prikkelt me zo enorm dat ik die nog liever ter hand neem. Een thriller met fantasy en horror, met als doel onze noordelijke provincies kwijt te raken klinkt als een goed debuut.

Gert: Door deze uitgave zijn er zes thrillers aan mijn nog-te-lezen-lijst toegevoegd: dat zijn alle thrillers beoordeeld met 5 sterren. Dit heeft uiteraard ook te maken met de challenge.

Daarnaast werd mijn aandacht getrokken door het boek President Vermist van Bill Clinton en James Patterson. Ik ben heel nieuwsgierig naar een thriller over de president van Amerika, geïnspireerd door de ervaringen van een ex-president.

Elly: De recensie over De laatste meisjes van Riley Sager heeft ervoor gezorgd dat ik dit boek op mijn wil-ik-lezen-lijstje heb gezet. Ten eerste door de korte samenvatting, maar ook door het enthousiasme van de recensent.

Joyce: Ik had nog niet eerder van Voor de val van Noah Hawley gehoord, maar door de recensie heb ik het boek op mijn wil-ik-lezen-lijstje gezet. Het verhaal van de twee overlevenden van de vliegtuigcrash intrigeert me, de arme man en het kleine jongetje tussen allerlei rijken. De recensent schrijft “Noah Hawley houdt je aandacht vast met de levensgeschiedenis van de inzittenden, de wrede willekeur van de ramp en de voorzichtige band die de door de pers achtervolgde Scott met het jongetje opbouwt."

Greet: Ik heb maar heel weinig van de recensies gelezen, ik heb vooral naar de sterrenwaarderingen gekeken. Mijn leeslijst wordt dan ook niet bepaald door de recensies van VN, de thrillergids is gewoon heel leuk om door te bladeren. Eén uitzondering: ik heb alle boeken die 5 sterren kregen op mijn lijst gezet en doe daarmee mee aan de challenge van de Thriller Club. Dat zijn alvast acht extra boeken, want ik had er nog geen enkel gelezen. Ik had al 53 van 317 besproken boeken gelezen en er staan er nog eens 30 ongelezen in huis.

Evy: Lijkbloem van Anne Mette Hancock, ik ben erg benieuwd geworden naar haar 'montere schrijfstijl'. Ook De laatste meisjes van Riley Sager trok mijn aandacht. Een enorme hit eind vorig jaar in de boekhandel en blijkbaar toch wel terecht, vooral dat 'gelaagde plot' vond ik erg interessant. De verdwenen dochter van Sara Lövestam zou me uit een slappe-einde-dip kunnen halen van de laatste tijd. 'Een verrassende finale' klonk mij in ieder geval als muziek in de oren!

Kees: Hoewel er wel meer interessante boeken in de gids vermeld staan, heeft één recensie me doen besluiten het toch op mijn wil-ik-lezen-plank te zetten. En dat is Vogelvrij van Kasper van Beek. Wat me in deze recensie aanspreekt, is dat het een intrigerend plot, onverwachte wendingen en een verrassende ontknoping moet hebben. Dat vind ik aansprekend en hierdoor ben ik nieuwsgierig geworden. En daarbij vind ik het ook interessant om debuten te lezen.

Silvia: Klein, Klein Kleutertje van M.J. Arlidge stond al op mijn lijstje. De recensie heeft dit alleen maar versterkt. De winter voorbij van Isabel Allende heb ik na het lezen van de recensie op mijn lijstje gezet. Lang geleden las ik al wat van haar boeken. Daar genoot ik van. Ik ben haar echter een beetje uit het oog verloren. Na het lezen van de recensie en het fragment lijkt het me hoog tijd voor een hernieuwde kennismaking. Verder zijn alle 5-sterrenboeken op mijn lijst beland. Niet alleen voor de challenge van de Thriller Club, maar vooral omdat ik nieuwsgierig ben hoe hoog deze deze boeken bij mij scoren. Het lijstje is dan ook weer aardig uitgebreid.

Dit is nog maar een hele kleine selectie van besproken recensies. We zijn nu wel benieuwd welke boeken/recensies jullie noemen van de vragen: welke recensie(s) wijk(t)en het meeste af van jouw eigen mening, welke recensie vond je opvallend en welk(e) boeken hebben jullie toegevoegd aan jullie wil-ik-lezen-lijstje. Laat het hieronder weten en wie weet kunnen we elkaar nog inspireren met de keuze.

Joyce