Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Greet, Jeanet, Kees en Kitty zien sterretjes

op 14 juni 2020 door

Eind mei was het zover. De VN Detective en Thrillergids waar we zo lang naar hadden uitgekeken was eindelijk beschikbaar. Naar goede gewoonte hebben de uitbaters van het Thriller Café de gids van naaldje tot draadje uitgeplozen en van het nodige commentaar voorzien. Willen jullie graag weten wat we deze keer te vertellen hebben, lees dan vooral verder. 

De laatste twee jaar werden we niet echt vrolijk van de titels die door VN met vijf sterren bekroond werden. Toen we bij het zien van de acht ‘toptitels’ van dit jaar opnieuw de wenkbrauwen moesten fronsen, hebben we meteen beslist geen VN Challenge te organiseren. Het moet toch een béétje leuk blijven…

Wat hebben we wel gedaan? Drie van ons lazen de VN Thriller van het Jaar. Alle vier gingen we tellen: hoeveel boeken uit de gids konden we al afvinken en hoeveel willen we er nog lezen? En we kozen alle vier een boek uit waarbij de VN-score twee of zelfs drie sterren afweek van de onze (en dat kon in beide richtingen). Voor we daar meer over vertellen, geven we jullie onze algemene indruk van de gids, editie 2020.

De 41e VN Detective en Thrillergids

Op het eerste gezicht, als je niet verder kijkt dan de buitenkant, lijkt de gids niet zo veel te verschillen van andere jaren. Dat verandert wanneer je hem openslaat: 60 bladzijden zijn gewijd aan de bekende korte boekbesprekingen en de VN Thriller van het jaar mag twee bladzijden vullen. De rest van de 146 bladzijden is van generlei betekenis voor de fans van het spannende boek. De gids van 2020 lijkt een combinatie te zijn van de gekende thrillergids en de 'normale' VN. Niet oké. Absoluut niet oké.

Het aandeel romans in de lijst lijkt elk jaar groter te worden. Natuurlijk is de grens tussen thriller en roman niet altijd even duidelijk, maar zou het niet beter/logischer zijn wanneer een thrillergids boeken bespreekt die door de uitgeverij als thriller in de markt gezet zijn? Waarom de ene spannende roman wel bespreken en de andere niet? Het komt je geloofwaardigheid niet ten goede als van de acht 5-sterrenboeken er drie het label 'literatuur, roman' hebben.

De 'recensies' zijn van bedroevende kwaliteit, vaak is het een samenvatting van het boek en is er weinig of geen onderbouwing van de toegekende sterren. De tekst strookt bovendien niet altijd met het aantal sterren. Alleen bij de boeken die vier of vijf sterren kregen, werd de cover afgedrukt, waardoor een en ander nogal saai oogt.

VN Thriller van het jaar

Van de acht genomineerden (boeken met vijf sterren) trok Het echte leven van de Belgische Adeline Dieudonné aan het langste eind. Het is een van de drie boeken die als roman in de markt gezet is. Dit boek beoordelen op zijn thrillerelementen lijkt ons ietwat vreemd, we hebben tijdens het lezen onze thrillerpet daarom even afgezet en onze literatuurbril bovengehaald.

Kees ****: Het echte leven blinkt uit in beeldende beschrijvingen van situaties en ook de gevoelens van de personages komen bijzonder goed tot uiting. Bij vlagen is het ontroerend, aandoenlijk, maar zorgt het ook voor een glimlach. Er is een voortdurende spanningsboog, met de climax in de ontknoping. Het romandebuut van Dieudonné is, ondanks een minimale voorspelbaarheid, een genot om te lezen. 

Jeanet ***: In het begin had ik al door wat er ging gebeuren en dat is jammer, toch zitten er originele elementen in het boek. De woordkeuze is af en toe erg volwassen voor een tienermeisje (dat het verhaal vertelt). Het echte leven is een fijn en klein boekje dat makkelijk leest en in de hand ligt. Een gevoel van onbehagen zorgt ervoor dat je door wil lezen. Een knap romandebuut dat smaakt naar meer.

Greet *****: Wat een schitterend boek! Er staan echt prachtige zinnen in waar ik meteen verliefd op werd. Dieudonné is ontzettend goed in het neerzetten van een bepaalde sfeer, in het beschrijven van de gevoelens van een opgroeiend meisje. Een dun boekje dat je in een paar uur uit hebt, maar wat een rijke taal, wat een beleving! Ik wist niet dat ze in Franstalig België zo goed konden schrijven.

Onze Hebban-lijsten

In de gids worden dit jaar 329 boeken besproken. Kitty is van ons vieren degene die veruit de meeste thrillers kon afvinken. Kees is dan weer degene met de grootste plannen voor de komende maanden (euh, jaren), die weet vast waar je die blikken met extra tijd kunt kopen. 

141e1611b9921f082f19453dc8a0a4ad.jpg

Thriller Café versus VN-gids

Alle vier speurden we de gids af op zoek naar recensies waar we het grondig oneens mee waren. We hebben er elk eentje uitgepikt: Kitty en Greet kozen voor een boek waarbij ze de beoordeling door VN veel te hoog vonden (jawel, dat komt voor). Kees en Jeanet kozen voor een boek dat ze zelf veel hoger waardeerden dan VN dat deed (daar was de keuze groter). 

Verloren vrouw, Charles den Tex - VN 5 sterren vs Kitty 3 sterren

VN haalt aan dat 'Nederlands beste thrillerschrijver' veel weet van het bedrijfsleven en technologie, maar toch de menselijke maat geen moment uit het oog verliest. Stuk voor stuk komen de personages tot leven dankzij Den Tex’ gouden pennetje, zo heet het.

Kitty: Ik kom niet verder dan drie sterren. Dat ligt zeker niet aan de schrijfstijl, want die is prettig genoeg om door te blijven lezen. Wat mij betreft zit het in het ongeloofwaardige scenario waarin biotechnologie een grote rol speelt. Mensen aansturen met een afstandsbediening is voor mij te veel sciencefiction en te weinig thriller. Uit nieuwsgierigheid naar het plot ben ik door blijven lezen, maar toch struikelde ik regelmatig over de ongeloofwaardigheid.

Geen slechte daad, Heather Chavez - VN 4 sterren vs Greet 2 sterren

VN spreekt over een reeks adembenemende gebeurtenissen. Weinig onderbouwing van de vier sterren, alleen dit nog: En net als je denkt dat niemand meer een kant op kan, komt Chavez met een volstrekt briljante ontknoping. Ongelooflijk dat dit haar debuut is.

Greet: Geen slechte daad is een vlot leesbaar boek met een prima insteek. Tot zover de positieve commentaar. Er zitten gewoon te veel onlogische stukken in het verhaal en de samenhang is meer dan eens zoek. Plots duiken er namen op die blijken te horen bij personages die al een keer zijdelings opgedoken waren. Het verhaal is daardoor niet altijd goed te volgen. De auteur heeft een aantal 'hints' in het verhaal gestopt, maar die zorgen alleen maar voor verwarring. Ook wat spanning betreft, scoort het boek ondermaats, ergernis over het ontbreken van een duidelijke lijn overheerst. En die briljante ontknoping waar VN het over heeft? Die is helemaal aan mij voorbijgegaan.

Kamer 305, Yvonne Franssen - VN 1 ster vs Kees 3 sterren

Volgens VN is Kamer 305 slechts een kapstok voor de ronkende plot vol overspel en een ongeloofwaardige dubbelganger. Het principe 'show, don't tell' wordt consequent genegeerd, waardoor het nooit echt spannend wordt. De bordkartonnen personages beseffen voortdurend dat ze in een 'luguber' scenario zijn terechtgekomen nog voordat je dit zelf kan ervaren. De vele clichés en de aaneenschakeling van schrijversfouten maken dit een onleesbare thriller.

Kees: Het klopt dat de spanning in het boek ondermaats is, vooral de eerste helft van Kamer 305 wil niet sprankelen, in de tweede helft gaat het er echter wel op vooruit en komen er ook diverse onverwachte plotwendingen voor. Dat zorgt voor spanning, met de ontknoping als hoogtepunt. De personages, vooral dat van Kim, zijn misschien net de meest aansprekende en ze hebben inderdaad wel wat van elkaar weg, maar het is ook niet zo dat ze van 'bordkarton' zijn, ze hebben echt wel wat te bieden, ook al worden ze niet uitvoerig uitgediept. Maar dat is ook niet altijd noodzakelijk. Waar VN de schrijversfouten vandaan haalt, weet ik niet. Daarvan geven ze geen voorbeelden en ik heb ze in ieder geval niet kunnen ontdekken. Hun opvatting dat Kamer 305 een onleesbare thriller is, klopt niet. Het is geen topper, dat zeker niet, maar desondanks zeker lezenswaardig en origineel.

De zilverweg, Stina Jackson - VN 1 ster vs Jeanet 4 sterren

VN begint met te zeggen dat Jackson bijzonder goed schrijft. Over emoties. Woede, verdriet, schuld, ze ontbreken op bijna geen enkele pagina. De recensent vindt het boek nauwelijks een thriller en noemt bepaalde dingen, onder andere de ontknoping, ongeloofwaardig.

Jeanet: Voor VN was het al meteen duidelijk wie de dader was, dit had ik totaal niet, later in het verhaal kreeg ik pas het vermoeden. Ik vond dat de wanhoop van de vader het verhaal extra spannend maakte, ik voelde echt zijn onmacht en wilde wel met hem mee om te zoeken. De recensent had het idee dat de alleenstaande moeder met psychische problemen en haar tienerdochter erin zijn geplakt. Voor mij gaf dit deel van het verhaal juist een extra dimensie, omdat daarmee ook weer onmacht naar voren kwam. Ook bij de vraag of die vriend van de moeder wel te vertrouwen was voelde je een vorm van spanning. En dat ze in het noorden van Zweden zijn gaan wonen had wél een reden, de tienerdochter is juist een heel belangrijk (hoofd)personage. En natuurlijk is de ontknoping niet ongeloofwaardig, deels had ik het verwacht maar een ander deel kwam compleet als een verrassing. De recensent leest liever een waar gebeurd verhaal, maar dat is naar mijn idee appels met peren vergelijken. 

En nu is het aan jullie. Is er iets dat jullie kwijt willen over de gids? Over de boeken die wij hierboven besproken hebben? Vertel maar!

Groetjes vanuit het Thriller Café 



Reacties op: Greet, Jeanet, Kees en Kitty zien sterretjes

Meer informatie

Gerelateerd