Sinds mei vorig jaar laten we jullie elke maand kennismaken met minstens één seriepersonage, we hopen dat jullie er nog steeds van genieten! We stellen jullie niet alleen elke keer een nieuw personage voor, we lezen ook het eerste deel in de serie. Deze maand dook de Thriller Club in Niets is ooit, het eerste deel in de serie met Liese Meerhout, geschreven door Toni Coppers. Vijf leden van onze Club lazen mee en vertellen wat ze ervan vonden. Hebben we na één deel genoeg gezien van Liese Meerhout? Of willen we meer? 

Na jaren te hebben rondgezworven in het buitenland, runt Simon de Vere een reclamebedrijfje in Brussel. Wanneer zijn vader Robert verongelukt, erft Simon diens zaak, een kleine maar gerespecteerde kunsthandel in de buurt van de Kleine Zavel. Maar van bij de begrafenis worden de zaken hoe langer hoe vreemder: zijn vader blijkt een uitstaande schuld te hebben bij schimmige mensen met weinig gevoel voor humor en met de onhebbelijke gewoonte om Simon te bedreigen. Als er in de zaak wordt ingebroken, leert Simon inspecteur Liese Meerhout kennen. Liese heeft haar handen vol met een al even vreemde misdaad: de roofmoord op een gastconservator van het Afrikamuseum. Dan blijkt dat het vreemde schilderij dat Simons vader zijn leven lang gekoesterd heeft en altijd dicht bij zich in zijn kluis had, verdwenen is… 

Hier gaan we! 

Joyce: Ik vind Liese Meerhout een prettig karakter, ze heeft me nieuwsgierig gemaakt naar verdere delen met haar in de hoofdrol. Ik las Niets is ooit al in april, nooit gedacht dat er zo snel daarna een redactioneel Hot or Not-artikel met een andere titel zou volgen. Liese heeft een interessante baan bij de cel Kunstcriminaliteit in Brusssel. Eens iets anders dan een rechercheur moordzaken. Leuk dat ze nooit opgeeft en zich niet zoveel aantrekt van regeltjes. Ze doet wat ze moet doen om de waarheid te achterhalen en geeft niet zoveel om de manier waarop. Ze is een echte Brusselse en geniet van het leven. Ze omschrijft zichzelf als methodisch en goed georganiseerd. Ik mag haar wel! 

Gert: De kennismaking met het personage Liese Meerhout was voor mij een heel plezierige. Liese werkt als inspecteur van politie bij de sectie Kunstcriminaliteit. Ze staat haar mannetje, er moet rekening met haar (mening) worden gehouden en ook door haar mannelijke machocollega’s laat zij zich niet uit het veld slaan. Naast deze harde kanten leren we haar ook kennen als iemand die ontzettend goed kan luisteren en op de juiste momenten de juiste vragen stelt. Vragen die bijdragen aan de oplossing van het mysterie. Coppers is er absoluut in geslaagd een volwaardig round character neer te zetten. Hij heeft mij in ieder geval zodanig overtuigd dat ik zeker tijd ga maken om nader kennis te maken met Liese. Mijn verwachtingen zijn hooggespannen.

Evy: Niets is ooit is niet het eerste boek dat ik lees uit de reeks. Ik heb namelijk net de meest recente, De jongen in het graf, gelezen en dat was mijn kennismaking met de reeks. Ik doe het dus helemaal andersom en dat zorgde ervoor dat ik toch bevooroordeeld aan dit boek begon. Liese Meerhout is een vrouw zoals je ze kan tegenkomen op straat. Ze ziet er goed uit, maar is niet erg ijdel. Ze is goed in wat ze doet bij de politie, maar toch denkt ze niet dat ze beter is dan de rest van de wereld. Ze voelt frustratie, angst, woede én ze heeft relatieproblemen. Een doodnormale vrouw dus, die toch een beetje bijzonder aanvoelt. Toch moet ik eerlijk bekennen dat ik Liese in dit boek misschien een tikkeltje saai vond en dat ik daarom erg blij ben dat ik ook het meest recente deel al heb gelezen. Ik denk dat er zeker een heel aimabel karakter is neergezet met Liese. Erg makkelijk om jezelf mee te identificeren. En daardoor ook weer interessant om te volgen hoe het haar vergaat in de rest van de reeks.

Elly: De kennismaking met Liese Meerhout liep bij mij in omgekeerde volgorde, ik las eerst De jongen in het graf, het laatste boek in de serie, en dan nu het eerste deel. Liese werkt als hoofdinspecteur bij de afdeling Kunstcriminaliteit in Brussel, raakt betrokken bij een ernstig delict dat gelinkt is aan de kunstwereld en mag bij de afdeling moord aanschuiven. Haar relatie met Hans wankelt door haar drukke baan, Liese laat het gebeuren omdat ze twijfelt over haar relatie met hem. Liese is een hardwerkende politievrouw die niet onderdoet voor haar mannelijke collega’s en met originele plannen komt. Ik heb haar in mijn hart gesloten en ga de andere boeken zeker lezen. 

Greet: Ik heb de boeken van Toni Coppers een jaar of vijf geleden ontdekt en ben vooral fan van Liese Meerhout sinds ze commissaris in Antwerpen is, vanaf boek zes dus. In dit eerste boek, Niets is ooit, is ze nog inspecteur van politie bij de sectie Kunstcriminaliteit in Brussel. Liese is een vrouw die van aanpakken weet, ze is doortastend en intelligent. Ze kan zich helemaal op een zaak storten, maar de administratieve kant ervan vindt ze maar niets. Haar liefdesleven loopt niet van een leien dakje, ze is in dit eerste boek nog een beetje zoekende in het leven. Ik vind haar een enorm fijn personage dat ik niet alleen op papier volg, maar ook op het scherm. De serie van Coppers werd een paar jaar geleden immers verfilmd (nieuwe verhalen gebaseerd op de serie, als ik me goed herinner) met in de hoofdrol de fantastische Hilde De Baerdemaeker. 

Zijn jullie door dit artikel nieuwsgierig geworden naar Liese Meerhout of kennen jullie dit personage al? Laat het ons weten! 

Klik hier voor de blog waarin we eerder deze maand Toni Coppers en Liese Meerhout voorstelden. 

Met Niets is ooit kunnen de volgende Reading Challenge Categoriën afgevinkt worden: 

Categorie #6: Het eerste deel in een serie
Categorie #11: Een boek van tien jaar of ouder
Categorie #20: Een doorbraakboek van een bekende auteur

Als uitsmijter nog een prachtig citaat dat Joyce noteerde (bladzijde 8): "Herinneringen zijn zwerfkatten, ze komen en gaan wanneer ze willen." 

Veel leesplezier!
De Thriller Club