Een plaatje zegt meer dan 1000 woorden. Zeker bij boeken die je in de boekhandel ziet liggen, kan een goede cover bepalend zijn of je meer van dat boek wilt weten of juist niet. Zeker bij iemand die de boeken screent op uiterlijk en dan pas de achterkant. Zeker bij thrillers kan een cover tot de verbeelding spreken en eigenlijk het verhaal heel goed uitdrukken. 

Daarom onstond het plan bij ons de engste covers op een rijtje te zetten, maar nu blijkt de leden van We love Crime redelijk nuchter zijn en niet zo snel "bang" van een cover. Woorden kunnen meer angst oproepen als plaatjes. Toch hebben we er een aantal kunnen bedenken.

Degene die vele leden van We love Crime wel echt luguber vinden is De slang in het paradijs van Latoya Moirae. Het bebloede mens midden in een hart, waar een ster omheen is getekend. In ongeveer dezelfde categorie, Zijn bloedige plan van Graeme Macrae Burnet. Bloederige vingerafdrukken aan de rand alsof iemand met bloed aan de handen net het boek heeft vastgehouden.

Ook bijvoorbeeld Doodskleed van Corine Hartman, er waren vele reacties van mensen met angst voor spinnen (arachnofobie) die wel graag het slotstuk van de serie wilden lezen, moeite hadden om het boek op te pakken en te gaan lezen. Nog meer insecten en wel wespen over de cover van Toevluchtsoord van Anthonie Holslag, zouden ze in je vingers prikken als je het boek vasthoudt?  Bij het zien van Artikel 13 van Petra Spark, welke eind mei verschijnt was de reactie van aantal van ons vooral "jakkes". Een insect in je mond lijkt ons niet bepaald fijn.

De doden hebben geen verhaal van Gard Steen doet dreigend aan. Het donkere bos op de achtergrond wekt verwachtingen. Ook in een bos maar dan een porseleinen poppenkop op de cover van De Poppenmaakster van Max Bentow, zielig liggend tussen de bladeren.

Young Adult boek Het gesticht van Madeleine Roux voelt ook wel een beetje onheilspellend en mysterieus met de lange gang, waarvan je geen idee hebt waar deze uitkomt. Dit soort covers komen wel vaker voor op thrillers, bijvoorbeeld ook Het Programma van Suzanne Young, nu wel met een persoon.

Macaber is dan weer Doodsverachting van David Lindsey. De ogen in een masker doet het hem vooral. Een stille dreiging gaat uit van de cover van Lustmoorden van David Mark. Een geblinddoekte en vastgebonden vrouw op een bed. De goede moordenaar van Jef Geeraerts heeft geen uitleg nodig. Deze is gewoon eng!

Van de cover van Doodsimpel van Peter James krijg je een beetje de rillingen, levend begraven worden is een zeer angstig en luguber idee.  Stalker van Lars Kepler heeft een kennis van mij de stuipen om het lijft gejaagd samen met verhaal en het feit dat ze alleen thuis was s`avonds laat en zat te lezen. 

Nu zijn we wel benieuwd van welke cover jullie de kriebels krijgen. Laat het hieronder weten!

Groetjes Joyce