Op 29 april 2017 was het zover. De eerste Nederlandse Independent Bookstore Day was een feit. Op deze dag werd de boekhandel gevierd. Omdat een boekenwinkel meer is dan alleen maar een winkel. Iedere boekenliefhebber zal dit waarschijnlijk beamen. Op deze dag, het krijgt overigens een vervolg op zaterdag 14 april 2018, kon je nog niet eerder verschenen titels aanschaffen. Of gesigneerde boeken. In ieder geval waren het bijzondere uitgaven. En een daarvan was Karen Rose's Verbroken stilte. Een verhaal (in een oplage van 2000) dat nog niet eerder in boekvorm verscheen. Omdat september voor de meeste leden van We Love Crime een drukke leesmaand was, besloten we dat dit dunne boekje het maandelijkse duimpjesboek ging worden. De vraag is nu of het een duim omhoog of een duim omlaag geworden is.

Na een traumatiserende ontvoering staat Daphne's baas erop dat ze even verlof neemt. Maar zodra ze hoort over de zaak Angel komt daar wat haar betreft niets van in. Angel is een zesjarig meisje dat geen woord gezegd heeft sinds ze vier dagen eerder door de politie aangetroffen werd naast een uitgebrande auto. Vlak bij het wrak zijn twee dode lichamen gevonden waarvan het onduidelijk is of dit haar ouders zijn. Wanneer het Daphne wel lukt om Angel aan het praten te krijgen, krijgt ze een raadselachtig en angstaanjagend verhaal te horen over een misdaad die verder reikt dan Daphne had kunnen vermoeden. Een misdaad die ervoor zorgt dat Daphne haar eigen verleden onder ogen moet zien.

Chantal: Dit keer een wat dunner exemplaar dat speciaal voor Bookstore Day 2017 is uitgegeven. Het is heel erg knap van Karen Rose om toch zo’n compleet verhaal te vertellen. Dit heeft ze vind ik best wel goed gedaan. Ook al is het verhaal soms een beetje anders opgebouwd dan je zou verwachten. Er wordt veel verklaard wat er vooraf is gegaan tijdens gesprekken tussendoor, normaal zou dit in het boek verwerkt worden. Dit is normaal gesproken niet zo. Toch vind ik het verhaal van Lana en Daphne vertederend, spannend en erg vlot geschreven. Ondanks mijn drie sterren en dat het een ander soort boek dan gewoonlijk is, gaat mijn duim omhoog. Wie niet van dunne boeken houdt moet dit niet lezen. Maar hou je van dunne boekjes én van Karen Rose dan moet je dit boek lezen.

Elly: Ik heb drie boeken van Karen Rose gelezen die ik ontzettend goed vond, zou dit boek net zo goed zijn? We leren Daphne kennen die na een traumatische ontvoering met ziekteverlof is. Toch wordt haar hulp ingeroepen om Angel een zesjarig slachtoffertje aan het praten te krijgen. En dat lukt. Prima verhaal maar toch... Ik word niet omver geblazen door het boek, het ligt niet aan de schrijfstijl van Karen, dat is dik in orde. Het ligt waarschijnlijk in de lengte van het verhaal. Ik lees nooit boeken met meerdere  korte verhalen. En dit boek heeft dan wel 66 bladzijden, maar voor mij werkt het niet. Ik houd van boeken waarin ik getrokken word, de personages leer kennen, een idee vorm over de mogelijke dader en meeleef. Door de lengte van het verhaal zat er weinig diepgang in. Het boek krijgt van mij drie sterren maar toch een duim omlaag omdat ik beter gewend ben van deze schrijfster.

Evy: Het is mijn eerste kennismaking met Karen Rose. Ik weet niet hoe goed het beeld dan is dat je van een schrijfster krijgt na het lezen van een kort verhaal, maar wat ik las beviel me wel! Het boekje is vlot geschreven en je krijgt eigenlijk toch heel wat mee over het leven en de gedachten van de personages. Er zijn niet heel veel personages uitgewerkt, maar toch voldoende zodat je een 'volledig' verhaal krijgt. De schrijfster ging er waarschijnlijk van uit dat de lezer ook eerst Heb je me gemist? gelezen heeft, aangezien dit verhaal als bonusmateriaal achter in dat boek te vinden is. Het stoorde mij in ieder geval niet dat ik Heb je me gemist? niet gelezen had. Ik kon gewoon volgen en alles begrijpen, het voelde bijna als een standalone aan, en dat vind ik wel een knappe prestatie! De plot is goed uitgewerkt en werd voor mijn gevoel niet 'afgerammeld'. Het verhaal is misschien niet heel origineel maar mijn aandacht was steeds bij het boek en ik wou graag verder lezen. Ik was een tevreden mens na het lezen en ik ga ook zeker een ander boek van Karen Rose proberen na deze ervaring!

Greet: De boeken van Karen Rose worden omschreven als romantische thrillers. In Verbroken stilte ligt de klemtoon vooral op het thrilleraspect, er is zelfs de nodige actie, iets wat ik niet meteen verwacht had. Niet iedereen slaagt erin om een boeiend, kort verhaal af te leveren, Rose kan het duidelijk wel. Natuurlijk zijn de overgangen hier en daar iets te abrupt en gaan bepaalde dingen te snel, maar dat lijkt me onvermijdelijk. De personages zijn iets te talrijk voor de luttele 77 bladzijden die het boek telt, maar van de belangrijkste krijg je wel een goed beeld. De aangename schrijfstijl zorgt ervoor dat je meteen in dit korte verhaal zit, geen aanlooptijd nodig. Geen idee of Verbroken stilte representatief is voor de echte (lees dikke) boeken van Rose, daar kunnen de fans meer over zeggen. Mijn vier Euro vind ik in elk geval goed besteed. Drie sterren. 

Joyce: Verbroken stilte is een mini versie van een dikke pil van Karen Rose. Haar laatste boek tikte de 800 bladzijden aan. Alles is aanwezig, spanning, een dosis romantiek, maar ook een goed verhaal. Dat kleine Lana na een paar minuten gaat praten is aan de ongeloofwaardige kant, maar ja het is nu eenmaal een dun boekje. Ik had het boekje al een tijd geleden gelezen, passend in de twee boeken voor en na Verbroken stilte. Mijn duim gaat omhoog, ik ben fan van Karen Rose. Vlot lezend verhaal met inhoud en romantiek. Heerlijk voor even tussendoor.

Karina: Ik ben een fan van de boeken van Karen Rose vanwege de manier waarop ze de romantische verhaallijn weet te combineren met een fikse dosis spanning en thrillerelementen terwijl het een geloofwaardig verhaal blijft. Normaal echter heeft Rose daar ruim 400 pagina's voor, terwijl het nu moest gebeuren in slechts 77. Dit heeft ze, wat mij betreft, op een sterke en geloofwaardige manier gedaan en Verbroken Stilte is dan ook zeker een aanrader voor hen die al dan zijn of zij die op deze manier willen ontdekken of de boeken van Karen Rose op de NTL-stapel thuishoren! Mijn duimpje gaat dus maximaal omhoog.

Kees: Aan het dunne boekje Verbroken stilte gaat een verhaal (lees ander boek) vooraf dus kan het eigenlijk beschouwd worden als nakomertje. Voor mij was dit een eerste kennismaking Karen Rose en op basis van dit boekje heb ik niet het gevoel dat ze beter kan schrijven dan ze in dit boekje laat zien. Vakkundig is het wel, daar valt niet over te twisten, maar ik vind dat de spanning volledig ontbreekt. Komt dit omdat het verhaal dat hieraan vooraf gaat (in Heb ik je gemist?) die spanning wel heeft en Rose haar kruit daarin heeft verschoten? Ik weet het niet. Wel had ik het gevoel wat te missen, dat er meer is gebeurd dan in dit boekje naar voren komt. Het valt natuurlijk niet mee om een verhaal te schrijven in een beperkt aantal bladzijden, maar enkele plotwendingen waren nogal drastisch. Toch heeft Rose zich wel goed van haar 'taak' gekweten. Want het lijkt me niet niets om een vrijwel volledig verhaal in weinig bladzijden te vertellen. Desondanks had ik wel wat meer van dit korte verhaal verwacht.

De conclusie van bovenstaande reacties is dat de meeste WLC'ers een duim omhoog gegeven hebben. Alleen bij Elly en Kees ging de duim naar beneden.

Heb jij Verbroken stilte ook aangeschaft en zo ja, gaat bij jou de duim omhoog of omlaag?