70 jaar ongeopend in een la: 'Het dagboek van Renia Spiegel'
Pas zeventig jaar na de dood van Renia Spiegel wordt het dagboek gepubliceerd. Haar jeugdvriend Zygmunt overleefde Auschwitz en nam Renia's verhaal mee naar Amerika. Daar overhandigde hij het dagboek aan haar moeder en zus. Bang om de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog weer op te rakelen, legden zij het boek in een kluis. Daar lag het vele jaren, vergeten.
Renia is een pubermeisje als alle anderen; ze schrijft graag, houdt een dagboek bij en maakt plezier. Maar het is 1939 en Renia is Joods. Met het uitbreken van de oorlog valt haar wereld uiteen. Ze ontvlucht bombardementen, ziet vrienden verdwijnen en moet in een getto gaan wonen. Maar ze wordt ook voor het eerst verliefd: een paar uur voor de nazi-inval in Polen krijgt ze haar eerste kus van Zygmunt. En het is Zygmunt die drie jaar later de laatste woorden in Renia’s dagboek moet optekenen: ‘Drie schoten. Het enige wat ik nog hoor zijn drie schoten.’
‘Ik realiseerde me meteen dat dit dagboek zeer bijzonder is; de schrijfstijl is prachtig en het verhaal zelf – de details over het alledaagse leven in uitzonderlijke omstandigheden – is volkomen overtuigend.’ - De Poolse vertaalster die het dagboek als eerste las
‘Hartverscheurend, omdat je al weet hoe het afloopt. Renia is zo jong en haar schrijfstijl zo mooi. Nu antisemitisme en nationalisme weer welig tieren is dit boek urgenter dan ooit.’ - Alexandra Bellak, nichtje van Renia
‘Het is niet meer dan logisch om dit dagboek met dat van Anne Frank te vergelijken. Dit soort verslagen uit eerste hand herinneren ons eraan dat elk van de miljoenen slachtoffers van de Holocaust een eigen en uniek verhaal heeft.’ - Smithsonian Magazine
Het dagboek van Renia Spiegel verschijnt vandaag bij Harpercollins Holland. Nieuwsgierig?
Meer voorpublicaties lezen? Je vindt ze allemaal hier terug.
