Kort nieuws /
Auteur Nel van der Zee overleden
Pieternella Cornelia Kamp-van der Zee, die op 7 maart 1921 in Brussel werd geboren, schreef tot op hoge leeftijd. In januari van dit jaar verscheen haar laatste roman Vroeger is voorbij bij uitgeverij Zomer & Keuning in Utrecht. Ze verkocht bijna anderhalf miljoen boeken.
Van der Zee publiceerde meer dan 200 titels, maar schreef slechts 50 romans. Veel van haar romans beleefden talloze herdrukken in omnibussen, pocket-en speciale edities. In de jaren vijftig van de vorige eeuw brak zij door bij uitgeverij Westfriesland in Hoorn.
Haar eersteling De promotie van Jet Didam verscheen in 1951. Ze werd al snel bekend als succesvol auteur van ‘moderne meisjesromans’. In de jaren zestig werd ze heel populair toen haar boeken werden herdrukt in de pocketreeks Witte Raven. Ze stak met haar verkochte aantallen – tienduizenden verkopen per titel – ‘koninginnen’ als Leni Saris en Netty Koen-Conrad naar de kroon.
Na de jaren zestig veranderde haar toon en publiceerde ze niet langer meisjesboeken maar ook familieromans en zelfs streekromans. Bij uitgeverij Kluitman in Alkmaar verscheen in de jaren zeventig haar laatste meisjesroman, de streekromans bleven bij Westfriesland en met de familieromans stapte ze over naar uitgeverij Kok in Kampen (1986) om sindsdien te publiceren in de succesrijke VCL-boekenreeks.
Nel van der Zee had altijd een baan naast haar schrijverschap. Haar werk als verpleegster was een grote inspiratiebron van tal van haar meisjesboeken. Later werd ze in het bedrijf van haar eerste man één van de eerste intercedenten van Nederland. Opmerkelijk in haar boeken was altijd de zelfstandigheid van haar vrouwelijke hoofdpersonen. Het waren geen meisjes die na hun verloving gingen trouwen en stopten met werken, maar steevast vrouwen die naast hun gezin bleven werken in een eigen bedrijf of bij een werkgever.
Nel van der Zee had geen kinderen en overleefde twee echtgenoten. Ze overleed in haar appartement in Den Haag.
Bron: Persbericht
Haar eersteling De promotie van Jet Didam verscheen in 1951. Ze werd al snel bekend als succesvol auteur van ‘moderne meisjesromans’. In de jaren zestig werd ze heel populair toen haar boeken werden herdrukt in de pocketreeks Witte Raven. Ze stak met haar verkochte aantallen – tienduizenden verkopen per titel – ‘koninginnen’ als Leni Saris en Netty Koen-Conrad naar de kroon.
Na de jaren zestig veranderde haar toon en publiceerde ze niet langer meisjesboeken maar ook familieromans en zelfs streekromans. Bij uitgeverij Kluitman in Alkmaar verscheen in de jaren zeventig haar laatste meisjesroman, de streekromans bleven bij Westfriesland en met de familieromans stapte ze over naar uitgeverij Kok in Kampen (1986) om sindsdien te publiceren in de succesrijke VCL-boekenreeks.
Nel van der Zee had altijd een baan naast haar schrijverschap. Haar werk als verpleegster was een grote inspiratiebron van tal van haar meisjesboeken. Later werd ze in het bedrijf van haar eerste man één van de eerste intercedenten van Nederland. Opmerkelijk in haar boeken was altijd de zelfstandigheid van haar vrouwelijke hoofdpersonen. Het waren geen meisjes die na hun verloving gingen trouwen en stopten met werken, maar steevast vrouwen die naast hun gezin bleven werken in een eigen bedrijf of bij een werkgever.
Nel van der Zee had geen kinderen en overleefde twee echtgenoten. Ze overleed in haar appartement in Den Haag.
Bron: Persbericht
