Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Hebban vandaag

Interview /

Boekenkrant interviewt Kevin Brooks

'Bad Castro' is het nieuwe boek van de Britse Kevin Brooks, bekend van zijn Young Adult-boeken met vaak duistere thema’s, zoals 'Candy' en 'iBoy'. Zelf leidt hij niet zo’n duister leven en woont hij samen met zijn gezin, vier honden, zes schapen, acht kippen en twee konijnen in North Yorkshire.

Door Bibianne Oelderik
Dit interview verscheen eerder in de Boekenkrant, editie december 2022

Bad Castro

Kevin Brooks, vertaald door Jenny de Jonge

Op een hete zomeravond breken er hevige rellen uit in Londen tussen de verschillende bendes in de stad. Drie politieagenten pakken het jonge, beruchte bendelid Castro op en brengen hem naar het bureau. Onderweg wordt de politieauto echter aangevallen en twee van de drie agenten worden uitgeschakeld. Het is aan de jongstgediende, detective Judy Ray, om Castro veilig op het bureau af te leveren. Daarvoor moeten ze samenwerken, maar kan dat eigenlijk wel? En waarom lijkt Castro haar te beschermen?

In een verhitte stad waar de regels niet meer lijken te gelden, is de grens tussen goed en kwaad soms moeilijk te bepalen. Hoe ver zou jij daarvan afwijken voor je eigen veiligheid?

De wereld van Bad Castro doet mij sterk denken aan de vroege twintigste eeuw in Engeland, waarin gangs als de Peaky Blinders actief waren. Waar haalde je jouw inspiratie voor Castro’s wereld vandaan?

Dat is een interessante vergelijking en ik snap wat je bedoelt. Bad Castro was eigenlijk vooral geïnspireerd door de georganiseerde misdaad in Italië, met groepen als de Camorra en 'Ndrangheta. Ik heb voor het schrijven veel onderzoek gedaan naar deze groepen. Tegenwoordig beginnen ook de Britse groepen van georganiseerde misdaad steeds meer te lijken op die in Italië. Er wordt niet meer gevochten puur om het vechten, maar om het beheersen van de drugsmarkten in het land.

Als crimineel en politieagente zouden Castro en Judy eigenlijk gezworen vijanden moeten zijn. Toch vormen zij een sterke en bijzondere band, die later blijkt te bestaan uit meer dan alleen vriendschap. Hoe was het om deze band op te bouwen in het boek?

Ik wist toen ik begon met schrijven wel redelijk hoe de band tussen Judy en Castro eruit zou gaan zien. Toch is hun vriendschap op een bepaalde manier een eigen leven gaan leiden. Omdat het voor Castro vanaf het begin al bekend was dat hun band op meer dan alleen vriendschap rustte, moest ik dit vanaf het begin van het boek in mijn achterhoofd houden. Het had immers een directe invloed op zijn gedachten en gedrag. Om zo’n band te mogen creëren en te mogen beschrijven, voelde heel bijzonder!

'Dat idee van onderliggende, jeugdige onschuld heb ik geprobeerd te vangen in Castro.'

Een groot deel van het boek bestaat uit dialogen tussen Judy en Castro. Heb je expres voor deze manier van schrijven gekozen? En waarom?

Dat was zeker een bewuste keuze. Ik wilde dat het boek volledig om Castro en Judy zou draaien en dat de focus echt lag op hun levens, en hoe verschillend, en toch hetzelfde deze personages zijn. Zij zijn het verhaal. Ik denk dat een dialoog soms de beste manier is om als lezer in het hart van een personage te kijken. Zo leer je hen echt kennen door hun eigen woorden, zonder dat alles per se uitgelegd moet worden.

Castro is ontzettend jong voor een gangster. Was het lastig om een personage te creëren dat zo jong is en zich tegelijkertijd zo volwassen gedraagt?

Tegenwoordig zijn er steeds meer jonge kinderen en jongeren betrokken bij gangs en drugdeals, zowel hier in Engeland als in de rest van de wereld. Roberto Saviano heeft fantastische werken geschreven over dit soort jongeren in Italië, zowel fictie als non-fictie, en zijn werk heeft mij sterk beïnvloed. Tijdens het schrijven denk ik ook veel aan hoe kinderen door de geschiedenis heen gedwongen soldaten of zelfs moordenaars werden, en dit gebeurt nu nog steeds. Onschuld wordt zo veranderd in kwaadaardigheid, maar het blijven kinderen, en de onschuld verdwijnt nooit helemaal. Dat idee van onderliggende, jeugdige onschuld heb ik geprobeerd te vangen in Castro.

Heb je nog tips voor lezers die misschien in jouw voetsporen willen treden en zelf schrijver willen worden?

Het is een beetje een cliché, maar de beste manier om goed te leren schrijven is toch echt om zo veel en breed mogelijk te lezen! Het zal je verbazen hoeveel je eigenlijk al weet zonder dat je het doorhebt, puur door zelf een hoop verschillende boeken en genres te lezen. En schrijf bovenal altijd wat jij wilt en hoe jij dat wilt. Schrijf voor jezelf en geef nooit op!

Boekenkrant op Hebban

Iedere eerste maandag van de maand verschijnt een nieuwe editie van de Boekenkrant. De Boekenkrant wordt verspreid via boekhandels, bibliotheken en scholen in Nederland en Vlaanderen. Interviews van de Boekenkrant zijn met enige regelmaat ook op Hebban te vinden.

Meer Boekenkrant

Auteursafbeelding: © Victor Schiferli via Boekenkrant



Over de auteur

Boekenkrant

6 volgers
0 boeken
0 favorieten


Reacties op: Boekenkrant interviewt Kevin Brooks

 

Gerelateerd

Over

Kevin Brooks

Kevin Brooks

Kevin Brooks was vooral werkzaam als musicus en beeldend kunstenaar voor hij aut...