Boekenpraat - Lees eens wat anders in april

Lees eens wat anders in april!

Elke Hebban-redacteur kiest dit jaar een boek buiten zijn of haar comfortzone en nodigt lezers uit om met hem of haar hetzelfde boek te lezen. Zij zijn Team Captain en moedigen hun team de gehele maand aan.

Hoofdredacteur Sander leest KliFi van Adriaan van Dis. Debbie koos Droomvakantie van Sarah Morgenthaler, Lindy gaat Stephen King ontdekken aan de hand van zijn nieuwste thriller Later, Martijn tackelt de klassieker Oeroeg van Hella S. Haasse en Anouk verliest zich in een van de meest besproken boeken van dit moment: Ik ga leven van Lale Gül.

Lees mee met Sander Lees mee met Debbie Lees mee met Lindy Lees mee met Martijn Lees mee met Anouk

De verwachting

01 april 2021

Lindy: 'Ik heb inmiddels zo'n tien lezers om mij heen verzameld die het ook aandurven om een boek van Stephen King te lezen. Ontzettend leuk, en dapper. Ik ben ontzettend benieuwd of we het einde van de maand (en van het boek) gaan redden met z'n allen. Gaan we het zo spannend vinden dat we het in een week al hebben uitgelezen, of wordt het een tergend lange worsteling? Ik weet eerlijk gezegd nog niet wat ik van het boek moet verwachten; het verhaal klinkt ergens als The Sixth Sense, een verfilmde thriller die ik ook nooit heb durven kijken. Wat ik wel weet: dit boek lees ik bij het ontbijt, niet in bed voor het slapengaan ...'

Debbie: 'Mijn LEWA-leesclub rond feelgoodroman Droomvakantie van Sarah Morgenthaler heeft inmiddels 14 volgers. Of dat allemaal dappere LEWA-lezers zijn of dat er ook wat ramptoeristen tussen zitten, durf ik niet te zeggen. Er heerste wat heerlijke weerzin tegen de heel zoete cover vol pasteltinten en de titel die extreem dreamy is, maar het verhaal in Alaska spreekt wel aan en zo te horen hebben we er zin in! Er is altijd wat spanning tussen "zware" literatuur en feelgood. Liefhebbers van het een vinden het ander niks en omgekeerd is net zo waar. Als literatuurlezer moet je niet hetzelfde zoeken in een feelgoodroman dat je in een literaire roman zoekt normaal. En dat geldt overigens voor heel LEWA. We zijn op zoek naar andersoortige ervaringen, niet de leeservaring die je al kent en beleeft. Ik denk dat dat de truc is om van LEWA hoe dan ook een succesvolle en leuke ervaring te maken. Ook als je na je LEWA-boek opgelucht terugrent naar je eigen genre, heb je er iets uit meegekregen, namelijk dat je eigen genre geweldig leuk is!'

Anouk: 'Ik begon maar heel langzaam met het verzamelen van mensen die met mij mee wilden lezen; Hebbanners hadden het boek ofwel al op hun WIL-plankje staan, ofwel zagen het niet zitten eraan te beginnen. Gelukkig heb ik inmiddels ook negen enthousiaste meelezers die met net zoveel "frisse tegenzin" aan Ik ga leven van Lale Gül willen beginnen. Stiekem zie ik het inmiddels al helemaal zitten, want tijdens de De Vries Van Stockum reading challenge heb ik ontdekt hoe leuk het is om samen over boeken te praten, ook als je ze wat minder leuk vond. De grootste uitdaging wordt denk ik het omgaan met verschillende leestempo's, maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken. Ga ik hierna ook echt houden van actuele non-fictie? Dát weet ik zo net nog niet...'

Martijn: 'Uit de reacties van lezers die met mij Oeroeg van Hella Haasse gaan lezen, begrijp ik dat ik zeker niet de enige ben die last had van de leeslijst. Anderen, die het boek uit vrije wil hebben gelezen (en dus niet bij mijn LEWA-team aansluiten), zeggen dat ze het een mooi boek vinden. Ik ben heel benieuwd of deze semi-vrijwilligheid van de Lees eens wat anders uitdaging ook zo'n positief effect op ons heeft. De thematiek spreekt me wel aan in elk geval. Inmiddels zijn we met z'n tienen in de Oeroeg spot, daar kunnen er nog wel wat meer bij!'

Sander: 'April is begonnen dus wij gaan beginnen. Omdat iedereen vrij is in zijn of haar eigen ritme heb ik nagedacht over dat van mij. Het lange paasweekend is natuurlijk vreselijk verleidelijk om KliFi in een zucht uit te kunnen lezen, maar dat ga ik dus proberen om niet te doen. Ik weet nog niet precies hoe, maar ik wil mijn LEWA ontdekkingsreis serieus en goed plannen. Misschien elke dag 20 of 30 pagina’s. Of misschien toch met leessprints in het weekend? Ik ga eerst eens onderzoeken hoe mijn team er in staat. Hoe gaan jullie dat doen, collega Team Captains?'

Na het Paasweekend

06 april 2021

Lindy: 'Mijn team gaat als een speer: dit Paasweekend hebben twee lezers hun boek zelfs al uitgelezen. Een goed teken, want het leest blijkbaar vlot en nodigt uit om vooral dóór te lezen. Zelf heb ik te weinig leesuurtjes gehad afgelopen dagen, maar inmiddels ben ik op pagina 70 en ik moet bekennen: het valt me alles mee. Ik weet natuurlijk niet wat er nog gaat komen, maar tot nu toe heb ik nog geen kippenvel gehad. De opbouw vind ik leuk: de jonge hoofdpersoon Jamie van begin twintig blikt terug op de gebeurtenissen op negenjarige leeftijd. Zijn jonge blik maar met een stem van een volwassene werkt heel goed. Maar echt eng? Dat is het nog niet! Hoe staan jullie er na het lange weekend voor?'

Anouk: 'Mijn team leest in verschillende tempo's, sommigen begonnen direct en andere starten wat later omdat ze eerst nog een ander boek uitlezen. Ik ga waarschijnlijk elke week een of meerdere discussies starten gebaseerd op de interessante punten die we tegenkomen in het boek. Wie al zo ver is, kan daarvoor aanhaken. Ben je dat nog niet, dan blijf je rustig hangen in het spoilervrije café, want ook daar praten we gewoon door. Ik heb zelf geen briljante start, want het Paasweekend heb ik doorgebracht bij familie. Ik hou heel veel van ze, maar het betekent ook dat ik geen letter lezen kan. Toch sta ik inmiddels echt te trappelen om te beginnen door de reacties van mijn team in de Spot. Het grote struikelblok bij Ik ga leven blijkt het taalgebruik van Gül te zijn, dus ik ben benieuwd. Dat komt straks bij de discussies zeker terug!'

Debbie: 'Een feelgoodroman leent zich er goed voor om het in één ruk uit te lezen. Om het project toch een beetje over de maand te spreiden, probeer ik twee weken over het lezen te doen om het boek daarna in twee weken te bespreken. De eerste honderd pagina's zijn, na een ranzige eerste pagina rond een hitsige eland, omgeslagen en om maar met de grootste leescliché in huis te vallen: het leest als een trein. Het boek zelf zit zelf ook boordevol clichés en de schrijfstijl is weinig bijzonder, maar het verhaal is wel grappig, luchtig en het broeit al lekker tussen mannelijk en vrouwelijk hoofdpersonage. Een aantal lezers hebben het boek al uitgelezen. Of dat is om er van af te zijn of omdat het boek echt lastig weg te leggen is, horen we straks in de discussie. Als spoilervrije pre-discussie heb ik de vraag in de groep gegooid of je als lezer iets uit een boek wilt kunnen halen en meenemen. Er rijker van wilt worden als persoon. En of dat kan in een feelgoodroman, die vooral voor escapisme bedoeld lijkt te zijn. Heb jij daar een mening over? Praat mee!'

Martijn: 'De Oeroeg-leesclub loopt heel goed, er zijn al meerdere lezers die het boek uithebben, maar ook die bewust rustig aan doen (waaronder ik). In het café wordt flink gesproken over verwachtingen, maar ook over leestips over kolonialisme (en dan vooral vanuit het perspectief van de gekoloniseerde in plaats van de kolonisator, zoals in dit boek) en zelfs recepten (ik bracht roedjak in, een Indisch gerecht van onrijp fruit met een scherpe saus die in het boek genoemd wordt en dat ik nog niet kende). Dit is mijn eerste leesclub op Hebban (ja, ik weet het: schande!) en het bevalt me uitstekend moet ik zeggen: leuke interactie, allerlei input voor de discussie straks en een goede ervaring met het gezamenlijk lezen van een boek. Ik kijk uit naar de discussie straks!'

Halverwege

14 april 2021

Debbie: 'We zijn halverwege het LEWA-project, of in ieder geval halverwege de maand, maar de lezers in mijn team zijn wat in een split geraakt. Het boek van 400 bladzijden lees je heel vlot uit, er is niet al te veel om bij stil te staan, dus je zoeft erdoorheen. Er zijn andere lezers in het team die nog wachten op hun biebreservering. Gelukkig is het ebook momenteel voor een hartstikke schappelijk prijsje aan te schaffen, dus kan er uitgeweken worden naar de digitale variant. Heb je zin om nog aan te schuiven? Dan kan dat dus nog prima! De discussie is gestart en we zijn op dit moment de twee tortelduifjes, hoofdpersonages Graham en Zoey, aan het bespreken. Zijn ze voldoende uitgediept, krijgen deze personages de ronde vorm van een "echt" persoon of blijven ze tweedimensionaal op het papier liggen? Zijn hun acties geloofwaardig? Geloven we hun romance? Opvallende zaken aan seksscènes zijn al aan bod gekomen en er wordt meer uit de modder getrokken. Heel spannend ...'

Anouk: 'We zijn halverwege de maand en ik ben óók halverwege het boek. Ook in mijn team gaat het lezen in verschillende tempo's. Er is al wat verteld over het taalgebruik van Lale Gül, dat de ene keer erg veel hoogdravende synoniemen gebruikt en de volgende keer vrij cru is. Daar kunnen we dan ook makkelijk spoilervrij over kletsen in het LEWA-café. Ook gebruikt Gül termen die ons vreemd in de oren klinken, daarvoor zijn we doorgeschoven naar de LEWA-discussie, waar we zonder rem kunnen praten over het boek. De auteur spreekt namelijk erg hard over haar ouders, met name haar moeder. Wat vinden we daarvan? De meningen lopen uiteen, en dat zorgt ervoor dat de discussie heel interessant is. Als je mee wilt lezen kun je nog heel makkelijk aansluiten. Je begint gewoon in het café, en zodra je verder bent gekomen in het boek sluit je aan bij de discussie. Het lezen zelf is niet altijd gemakkelijk (het blijft een Lees eens wat anders-project, natuurlijk), maar erover praten samen is echt leuk!'

Lindy: 'Nou, de lezers gaan bij mij als een speer. Een aantal heeft het boek, net als ik, al uit. We zijn het er eigenlijk al over eens dat dit niet Kings engste boek ooit is (en daarbij gaan we natuurlijk af op diegenen die al eerder een King lazen). De horror ontbreekt, ook al beklemtoont personage Jamie meerdere malen dat het hier écht om een horrorverhaal gaat. Geeft niets, want er is genoeg te bespreken: de opbouw, schrijfstijl en het vertelperspectief zijn al aan bod gekomen. Ook de band tussen moeder en zoon én de grote onthulling aan het einde van het verhaal zorgen voor genoeg discussie. Wil je nog aansluiten, maar durfde je eerder niet? Wees niet bang, Later is als een bezoekje aan de tandarts: je kijkt er tegenop en achteraf valt het reuze mee. Sterker nog: Later levert best wat uurtjes leesplezier op!'

Martijn: 'Oeroeg is een dun boek, dus vele deelnemers hebben het al uit. Ik zelf ben over de helft en doe het rustig aan, maar we zijn al wel bezig met de eerste discussievraag. En dat is direct een erg interessante, al zeg ik het zelf, namelijk of dit boek uit 1948 gedateerd is of niet. De meningen lopen uiteen, zeker als je verschillende aspecten bekijkt. Stijl en taalgebruik leveren andere commentaren op dan bijvoorbeeld het onderwerp en de vertelling vanuit een kolonialenkind. Interessant! Ik ga nu toch wel snel Oeroeg uitlezen en de meer inhoudelijke en spoilergevoelige vragen er in gooien (al vraag ik me af of bij dit boek spoilers een groot gevaar zijn).'

Eindstreep in zicht

22 april 2021

Debbie: 'Met nog een week te gaan in de LEWA-maand is de discussie rond Droomvakantie een beetje beland in grappenmakerij. Er zijn ook niet eindeloos veel discussievragen te stellen over een feelgoodroman met een vrij dun verhaal. Het boek bevat wat thematische aandacht rond toerisme vs. lokale bevolking, arm vs. rijk, maar de auteur doet er niet echt heel veel mee. Uiteindelijk draait deze roman slechts om een ding en dat is de romance tussen Greg, pardon Graham, en Zoey. Jaja, het is zo erg dat we met zijn allen de namen van de personages steeds verkeerd hebben. Een gemis dat wordt ervaren in de discussie is de aandacht voor de prachtige natuur in en rond dit dorpje. Het uitje rond het "whale watching" kenmerkt zich vooral door veel beschrijvingen van kotsende mensen en de bijbehorende kleuren en geuren. Er komt nog een orca langs, maar die krijgt maar kort aandacht. We struikelen daarnaast ook allemaal een beetje over Zoey, die net in een vreemde plaats is aangekomen, een raar en goor drankje achteroverslaat, stomdronken raakt en zo bij een vreemde man in de auto stapt. Onze tenen staan een beetje krom, zeg maar. Ik vrees dat ik ook dit jaar tot de conclusie kom dat feelgoodromans echt niet mijn ding zijn. Of wellicht heb ik wederom een matige titel te pakken. Zijn er feelgoodromans met een stevig plot, ronde personages en aandacht voor setting? Laat het me weten!'

Anouk: 'De discussie rond het boek van Gül is nog steeds lekker gaande. Er is dan ook best wat te bespreken, en tot onze verrassing beginnen we allemaal waardering voor het boek en zelfs de schrijfstijl te krijgen. Ik denk wel dat ik niet tot deze inzichten was gekomen als we onze levendige LEWA-discussie niet hadden gehad, dan had ik het waarschijnlijk na honderd bladzijden weggelegd om er niet meer aan te beginnen. In plaats daarvan vond ik het zelfs een beetje spijtig toen ik het dichtsloeg. Er zit heel wat ruws en rauws in Ik ga leven, maar de afwisseling tussen hoogdravend en plat taalgebruik en het onverwachte stijlhoppen oogsten toch wat van onze bewondering. Ik gooi er nog een laatste discussievraag in en dan kijk ik er heel erg naar uit om te gaan afronden en met iedereen in mijn LEWA-team te bespreken hoe we deze Lees eens wat anders-maand vonden. Gaan we misschien toch meer actuele non-fictie lezen?

Hou dit artikel in de gaten voor meer updates!