Book review: Joe Abercrombie - Half a war

In dit derde deel volgt de apotheose van het verhaal, Yarvi moet immers nog wraak nemen op Grootmoeder Wexen en de Hoge Koning. De hoofdpersoon van het grootste deel van het verhaal is echter Skara, de 17-jarige kleindochter van de koning van Throvenland. Haar grootvader had een alliantie met Gettland en Vansterland tegen de Hoge Koning. Helaas kwamen zijn bondgenoten niet opdagen toen het leger van de Hoge Koning onder aanvoering van Bright Yilling Throvenland kwam verslaan, plunderen en verbranden in willekeurige volgorde. Als kroon op het werk van Bright Yilling wordt uiteraard ook de koning van Throvenland een kopje kleiner gemaakt. Skara ontkomt aan de koelbloedige moordpartij en is dan de kroonprinses van een bezet land. Ze vlucht naar Gettland en wordt daar met open armen ontvangen door koningin Laithlin en Vader Yarvi. Dan beginnen de verwikkelingen en komen de verhaallijnen bij elkaar.

Half a war is een typische Abercrombie. De lezer wordt direct het boek in getrokken. Voordat het eerste hoofdstuk uit is, moet je als lezer je mening over vier personen al bijstellen en sterven er twee. Verraad en bloeddorstigheid zijn al onderdeel van het verhaal en ook het voornemen tot gruwelijke wraak is al uitgesproken. En als je meer Abercrombies gelezen hebt, weet je dat deze voornemens over het algemeen ook worden uitgevoerd. Verder is het genieten van het mooie taalgebruik van Abercrombie. Een voorbeeld: "Blue Jenner scratched at the few grey hairs clinging to his weatherspotted scalp, evidently a place unknown to combs." Daar kun je als lezer toch alleen maar van genieten. Een vervelende mededeling verwoordt Abercrombie als volgt: "That fell between them like gull's dropping from a great height." Ga er maar aan staan als vertaler...

Verder switcht Abercrombie in zijn verhaal van persoon van waaruit het verhaal verteld wordt. Op zich niet bijzonder maar Abercrombie zet de mening die zijn personages hebben over anderen scherp neer en dat voegt toe aan het verhaal. Ook komen eerdere uitspraken uit dit boek en eerdere delen terug in het verhaal. Dit getuigt van grondig denkwerk over de boeken en dat is goed. Ook binnen een hoofdstuk kan Abercrombie goed uit de voeten. In het hoofdstuk over Jonge Liefde komen verschillende voorbeelden hiervan aan bod en wordt ook -niet al te subtiel- de kanttekening erbij geplaatst. Abercrombie schuift met Half a war een stuk op richting traditionele fantasy. Hij verhaalt namelijk uitgebreid over elvenwapens en elvengebouwen. De draai die hij er aan geeft, is echter zeer origineel en verrassend!

Dat ook dit weer een boek is voor young adults wordt ook wel duidelijk. De zeer jonge hoofdpersonen zijn veel oudere en wijzere volwassenen te slim af, niet altijd geloofwaardig, en de volwassenen koningen worden weggezet als eerzuchtige, kibbelende kleuters, ook niet echt realistisch. Maar goed, het is een boek met hoofdpersonen waarmee de gemiddelde puber zich moet vereenzelvigen, dus het zij Abercrombie vergeven.

Zoals eerder geschreven is ook Half a war een typische Abercrombie. Vol met verraad, intrige en volkomen overbodig bloedvergieten. Maar ook met de aloude 'the greater good, the lesser evil'-thematiek. Abercrombies jonge en minder jonge helden worstelen met verleden, heden en toekomst. Wordt een levenslange moordenaar een held als hij op enig moment een kind spaart, of een slechterik vermoordt? Het zijn vragen die in veel van Abercrombies boeken terug komen. Als je niet moe bent van deze thematiek en door het pubergehalte van dit boek heen kunt lezen, dan is dit een mooi geschreven slot van deze trilogie van Abercrombie.