De Tekentafel: illustrator Dick Matena

"ik als freelance tekenaar begon, rond 1962/1963. Omdat ik eigenlijk striptekenaar was, deed ik illustraties er mondjesmaat bij. Pas nu mijn vrouw - Nelleke de Boorder - de kinderboekenserie Sammie en Nele schrijft, zit daar enige regelmaat in. Ik verzorg namelijk de illustraties."

"was Polletje Pluim, een strip in een weekblad getiteld Prinses. Dit was de eerste publicatie onder mijn eigen naam. Daarvoor had ik al als assistent van Maarten Toonder diens strips Tom Poes en Panda getekend."

"wat betreft materiaal, met alles: van potlood tot olieverf. Als het gaat om personen, natuurlijk met mijn vrouw, maar verder heb ik geen samenwerkingen. Vroeger schreef ik mijn strips ook alleen."

"wat ik nu moet maken. Voor wat ik tot nu toe maakte, heb ik geen echte voorkeur. Trots was ik sowieso op weinig, het kon altijd beter."

"eigenlijk alles. Ik houd van tekenen, ik houd van het ambacht, zien hoe een tekening zich onder mijn handen ontwikkelt... of niet. Het doel waarvoor ik werk is belangrijk, maar het tekenen zelf nog belangrijker."

"Daar heb ik geen echt antwoord op. Alles is altijd weer een uitdaging."

"Voor mij is er niet echt een verschil. Het merendeel van mijn werk doe ik in opdracht, maar ook vrij werk doe ik met evenveel passie, inzet en plezier."

"Ik werk niet niet met een computer. Ik ben inmiddels 72 jaar en heb altijd alles met de hand gedaan en zal dat blijven doen tot het me bij de wet of onze lieve Heer verboden wordt. En zelfs dan..."

"De aandacht van uitgevers van kinderboeken voor illustratoren is per definitie groot. In de literatuur is het nihil. Ik heb met mijn beeldbewerking van De avonden, hoop ik, lichterlijk verandering in aangebracht. Ik zou een voorstander zijn voor illustraties bij literatuur, net zoals in 1800/1900, maar vrees dat ik hierin alleen sta."

"Te veel om op te noemen. Ik ben maar korte tijd van mijn leven illustrator en heb me voor het merendeel op strips geconcentreerd."

Illustraties en foto (c): Dick Matena