Deze 30 boeken bespraken we deze week #67

Behalve het moordmysterie, kent het boek nog een ander vraagstuk. Anna heeft immers een traumatische gebeurtenis meegemaakt, maar wat precies komt maar mondjesmaat naar voren en onder de oppervlakte lijkt er meer met haar aan de hand. Ondertussen is ze zo duidelijk een onbetrouwbare verteller, dat het ook voor de lezer niet meevalt om haar geloofwaardigheid in te schatten. Al is ze iemand met wie je gemakkelijk meeleeft en die je graag zou geloven.
- Anne-Claire Verham over De vrouw in het raam

De korte hoofdstukken zijn te lezen als afzonderlijke verhaaltjes, wat De kleine waaromwolf ook erg geschikt maakt om voor te lezen, of - waarom niet - samen te lezen. Het taalgebruik is eenvoudig en aangepast aan jonge lezers vanaf zeven jaar. Dit betekent echter geenszins dat de auteur zich bedient van een arme woordenschat. Iets moeilijkere woorden worden duidelijk gemaakt door de context. Grote letters en grote interlinie vergemakkelijken eveneens het zelf lezen.
- Joke D. over De kleine waaromwolf

Duidelijk wordt dat herinneringen subjectief zijn en iedereen anders op zijn jeugd en het leven in een groot gezin terugkijkt. Zeker de oudere kinderen kijken niet terug op een gelukkige jeugd. Ze werden al vroeg van school gehaald om geld in het laatje te brengen en zij hadden het gevoel dat de jongere kinderen meer kansen en studiemogelijkheden hebben gekregen. Van de oudsten werd bijvoorbeeld ook verwacht dat zij voor hun jongere broertjes en zusjes zorgden.
- Helma Koot over Het huis vol

Een bijzonder mooi prentenboek (4+) over het overwinnen van angsten en het ontdekken van nieuwe dingen. Het verhaal heeft een filosofische inslag die kinderen doet nadenken over het doorbreken van grenzen en de mogelijkheden die er achter een denkbeeldige muur verscholen kunnen liggen. Ook voor de volwassenen die het boek (voor-)lezen biedt het een moraal. De lezer moet uit z'n besloten wereldje durven te breken om de mogelijkheden te zien achter de muren die hij heeft gebouwd.
- Katy Hurkmans over De muis en de muur

De beschrijving van het Boarding Home is hard, een pure weergave van de feiten zonder emotie. Alles wat de bewoners ondergaan of zelf veroorzaken, gebeurt zonder enige blijk van gevoel. Mishandelingen, vernederingen, verkrachtingen, niets schijnt de bewoners wat te doen. Ze raken er niet van onder de voet en ondergaan alles als vanzelfsprekend. Men vindt ook geen sprankeltje humor in het boek terug. 
- Marvin Olbrechts over Het huis van de drenkelingen

Mathijsens deskundigheid op het gebied van de literatuur, van de geschiedenis van Nederland in de achttiende en negentiende eeuw, haar inzicht in de sociale en economische processen, haar gedegen kennis van de politiek, en bovenal haar vermogen om op een zeer toegankelijke en meeslepende manier te vertellen, hebben een meesterwerk opgeleverd. Jacob heeft de ereplaats op het podium gekregen die hij verdient. 
- Angèle van Baalen over Jacob van Lennep

Ze schept allerlei verwachtingen, niet in de minste plaats door een titel te gebruiken die verwijst naar Dostojevski, om vervolgens iets totaal anders te doen. Batuman waakt er ook voor dat er geen verwachtingen worden geschept over de voortgang van het verhaal. Net wanneer Selin gesetteld lijkt te zijn in Boston, stuurt ze haar hoofdpersonage naar Europa. Selin komt via een omweg terecht in Hongarije en dan is het alsof er heel even een nieuwe roman wordt opengeslagen.
- Evie Peters over De idioot

Dit derde deel uit de serie is wellicht minder spannend dan de eerdere delen. Toch zul je met veel honger door de bladzijden heen lezen. Er heerst een prettige synergie tussen erotiek en romantiek. De hete passie is soms net zo aangrijpend als de momenten waarop twee opgroeiende kinderen zich aan elkaar vastklampen, maar toch langzaam de grip op elkaar verliezen. Van jou is meeslepend, emotioneel en warm. Over vriendschap, verkeerde keuzes maken en uiteindelijk het juiste doen.
- Sanne de Graaf over Van jou