Deze 33 boeken bespraken we deze week #93

De eerdere professie van Houtman werkt duidelijk nog door in deze goed geschreven thriller. Een vleugje romantiek, een interessante periode uit de Romeinse tijd en uit de geschiedenis van de vroeg-christelijke kerk, een mysterieus document en een paar sympathieke hoofdpersonen: goed voor een aantal uren leesplezier waarbij de nagels niet afgekloven hoeven te worden.
- Angèle van Baalen over Het negende gebod

Sommige van Roth’s romans, zoals Portnoy’s Complaint, zijn misschien inmiddels gedateerd. Andere, zoals The Human Stain, waarin een hoogleraar in grote moeilijkheden raakt na een vermeend politiek incorrecte uitspraak, zijn juist weer verrassend actueel. Het is bijna niet mogelijk om deze mooi uitgevoerde en soepel  vertaalde essaybundel te lezen zonder zin te krijgen om enkele van zijn boeken te (her)lezen. 
- Inge Sparriusover Waarom schrijven?

De zinnen die Redondo construeert, zijn soms bijna poëtisch te noemen. Dit komt door de uitgebreide en beeldende beschrijvingen van situaties, gevoelens en gedachten. De zinnen zijn vaak lang –met daarin veel bijzinnen en komma’s-, waardoor het wel eens nodig is een zin opnieuw te lezen. Waar dit misschien doet denken aan onnodige complexiteit, is niets minder waar: het maakt het verhaal juist nóg intenser.
- Elske over Dit alles zal ik je geven

Knausgard, maar dan vrolijk. Proust, maar dan relativerend. 'Hardop lachen, dan weer een brok in je keel – lang geleden dat ik dat had bij een boek,' schreef Die Zeit. Langzaam lezen en van elke zin genieten. Is daar nog iemand die durft te zeggen dat Duitsers geen humor hebben?
- Victor de la Vieter over Zonder paniek geen paradijs

Weliswaar gaat Een jaar met jou over liefde en verdriet, standaard bouwstenen voor vele feelgood romans, toch is dit boek allesbehalve gewoontjes. De fleurige en levendige cover maakt al een goede eerste indruk en ook het openen van hoofdstukken met 19e-eeuwse gedichten maakt het een uniek geheel. Maar ook het verhaal is anders. Verwacht geen standaard plot over een meisje dat verliefd wordt op een onbereikbare knappe jongen, een blauwtje loopt en wacht tot hij zich bedenkt om vervolgens nog lang en gelukkig te leven. 
- Sanne de Graaf over Een jaar met jou

De 52 korte hoofdstukken van het boek, schetsen van wat er zich afspeelt in het hoofd van het hoofdpersonage. Harmens gebruikt klare, kale, maar vaak poëtische taal. Hij weet kleine dingen groot te maken en maakt grote zaken klein. Zo brengt hij alles terug tot 'Ware grootte', niet voor niets de naam van de reeks. Het boek ontroert.
- Jan Stoel over Door het licht

Dat Giant Days een meisjesstrip is, is meteen duidelijk als je er even in bladert, maar de aantrekkelijke en coole tekeningen halen hopelijk ook wat jongens over de streep. Ze zullen niet teleurgesteld zijn, want vanaf het eerste hoofdstuk ben je geboeid en zelfs in de ban van die rare meiden, die overigens ook enkele vaste mannelijke nevenpersonages rond zich krijgen. Giant Days staat garant voor een aantal Geweldige Uren leesplezier.    
- Koen Driessens over Giant Days - Nieuwe vrienden

De haat die Eelyn koestert voor de Riki is aangeleerd en dat geldt omgekeerd ook. Ze zitten vast in een eeuwenoud ritueel waar ze zich geen vragen over stellen. De haat groeit met elk slachtoffer en daardoor blijft de traditie van het vechten in stand. Dit boek gaat over verdraagzaamheid en aanvaarding en die boodschap valt door te trekken naar de conflicten en de haat in deze wereld.  
- Elise Hermans over De hemel in het ijs