Gastcolumn door Martijn Couwenhoven
Het pseudoniem achter Anne Moon Disko
Kleine hellen begon zo’n vijf jaar geleden, toen ik bij het VPRO-programma De Avonden op Radio 6 een ingezonden verhaal mocht voorlezen. Onwennig zat ik in het kleine Torpedotheater in Amsterdam tussen presentatrice Lotje IJzermans en schrijver Thomas Verbogt in. Verbogt was aanwezig om het verhaal van commentaar te voorzien. Na afloop van het programma vroeg hij me of ik meer verhalen had, hij wilde ze graag lezen, zag een schrijver in me, wilde me van tips voorzien om ze naar een hoger plan te brengen. We ontmoetten elkaar een paar keer bij hem thuis en spraken onder het genot van een glas witte wijn over de twintig verhalen die ik schreef, over literatuur, over kunst. Van uitgave van de verhalen kwam het destijds echter niet, ook al was Verbogt overtuigd dat het wel goed zou komen. Het commentaar van een van de redactrices van Uitgeverij Nieuw Amsterdam, aan wie hij de verhalen had laten lezen, bleef me echter bij: ze vond de personages te veel op elkaar lijken, en dat er daardoor maar twee stemmen doorklonken…
Een paar jaar later schreef ik een kinderboek over Claude Monet, die in 1871 vier maanden in mijn woonplaats Zaandam verbleef en er vijfentwintig schilderijen maakte: De schatkaart van Monet. Ik gaf het boek zelf uit. Bedacht aan naam voor een uitgeverij: Oevers, naar de columns die ik vroeger schreef voor het Noordhollands Weekblad. Tegelijkertijd dacht ik: waarom geef ik niet meer boeken uit, boeken die ik mooi vind, boeken met de thema’s Frankrijk en kunst. Zo ontstond de afgelopen twee jaar het fonds van uitgeverij Oevers, met inmiddels ook uitstapjes naar Scandinavische literatuur.
En toen moest ik weer aan die opmerking van de redactrice denken. Dat er twee stemmen in de verhalen doorklonken. En ze had gelijk. Twee stemmen. Broer en zus. Max en Vera. De verhalen kropen naar elkaar toe. Er sneuvelden een paar, er kwamen nieuwe bij – het bleven er twintig. Twintig hoofdstukken die samen Kleine hellen vormen.
Maar toen de vraag: kan een uitgever zijn eigen boek uitgeven?
Dat vond ik lastig. Dus besloot ik voor een pseudoniem te kiezen. En omdat Eva als moeder van het verhaal aanvoelde, dook ineens een vrouwelijk pseudoniem op: Anne Moon Disko. Nu het boek wordt opgemerkt zal ik me niet langer verschuilen, en treed ik graag met het verhaal naar buiten.
Martijn Couwenhoven
