‘Geestesoog’: Virtual reality met een plottwist

Na het succes van de ‘Labyrintrenner’-reeks, bestaande uit de populaire boeken De labyrintrenner, De Schroeiproeven en De doodskuur, startte James Dashner met Geestesoog een nieuwe trilogie! Daar werd door zijn fans dan ook met smart naar uitgekeken.  

In het boek verkent Dashner de gamewereld. In Geestesoog kan VirtNet voor Michael en zijn medegamers hun stoutste dromen doen laten uitkomen. Want hoe beter je kunt hacken, hoe leuker het wordt. Of het nou wel of niet legaal is… Dat maakt niet zoveel uit. Sommige regels zijn er echter niet voor niks: een gamer blijkt mensen in VirtNet gegijzeld te houden, met afgrijselijke gevolgen. De overheid vraagt Michael de losgeslagen gamer op te sporen. Dat blijkt levensgevaarlijk. De grens tussen spel en echt zou weleens voorgoed kunnen verdwijnen…   

Vol verwachting
De verwachtingen van de leesclubdeelnemers waren dus hooggespannen! Toch vonden de meeste deelnemers de voorkant van het boek een beetje nietszeggend, met al dat blauw. Het boek zou alleen om de naam van de auteur opgepakt worden in de boekhandel. Zo zegt Marjolein: ‘Ik denk dat ik het boek alleen zou hebben opgepakt, omdat het van James Dashner is. Al dat blauw maakt het een beetje nietszeggend.’ Hoewel Thyrze opmerkt: ‘Daarbij ziet de cover er ook heel modern uit, heel cyber achtig. En dat is precies ook het thema van het boek. Wat dat betreft vind ik de cover dus goed gekozen!’

Gelukkig maakt de flaptekst wel nieuwsgierig. Zo zegt Marion: ‘Het idee van het verhaal, zoals in de samenvatting beschreven, spreekt mij dan wel aan, omdat er steeds meer dingen gebeuren op virtueel en technisch gebied. Het geeft je waarschijnlijk een kijkje in een toekomst, die niet zo ver meer is, of misschien al ergens ''gaande''.’ Corien vult aan: ‘Als ik vervolgens de achterflap lees, lijkt het me een spannend boek. Het klinkt als een complex verhaal. Hackers, gamers en gijzelingen klinkt als een boek vol avontuur en ook echt iets wat van deze tijd is. Zo op het oog lijkt het me een erg leuk boek! Tevens heb ik hoge verwachtingen van dit boek, omdat de Maze Runner Series echt hele goede boeken waren.’  

Ook de titel riep nogal wat vragen op bij de deelnemers. ‘De titel Geestesoog of de Engelse titel The Eye of Minds kan ik niet direct plaatsen, het is nog moeilijk in te schatten hoe dat precies in verband staat met de wereld van hacken,’ zegt Karin. Zoals Rosalie het samenvat: ‘In elk geval: door het totaalplaatje wil ik het boek zeker lezen!’ En dat deed de leesclub dan ook.  

Verslavend
Even wennen was het wel. Thyrze: ‘In het begin twijfelde ik even of dit wel een boek voor mij zou zijn met alle technische termen en hacker informatie. Toen ik verder begon te lezen werd het steeds spannender en kon ik echt opgaan in het verhaal. Ik ben nu ongeveer halverwege en ik ben heel benieuwd hoe het af gaat lopen!’  

De korte hoofdstukken werken verslavend. Zo zegt Sjoukje: ‘De indeling van de hoofdstukken vind ik erg apart! Door de minihoofdstukjes leest het boek wel vlot door! De hackerstermen ga ik naarmate ik verder lees wel beter begrijpen en het leidt mij nu minder af dan toen ik in het boek begon. Vonden jullie het eerste hoofdstuk ook al gelijk spannend? Dat vond ik gelijk al de toon zetten!’ Een aantal deelnemers is het daar absoluut mee eens. Marian: ‘Verder vind ik dat het boek lekker vlot leest en aan de zinsopbouw heb ik me ook nooit gestoord. Ook vind ik het verhaal heel pakkend, onder andere al de eerste drie bladzijdes!’  

Volgens Thyrze weet Dashner alles over het algemeen enorm mooi te verwoorden. Marjolein kwam een bijzondere quote tegen die op veel bijval van de andere deelnemers kon rekenen: ‘De lichtblauwe gloed die ze uitstraalden slaagde er nauwelijks in de donkere nacht te verlichten, en dat bezorgde hem om onduidelijke redenen het gevoel dat Sarah en hij rondzweefden in de vergeten diepten van de oceaan.’  

Toch zorgden de specifieke termen soms voor wat verwarring, zo merkt Pepijn op: ‘Ik heb echter moeite met de hoeveelheid aan technische snufjes en kennis die voorbijkomt en volgens mij ook niet altijd even goed wordt uitgelegd. Wanneer is iets een programma, wanneer een tangent en wanneer alleen een gebruiker? Ik merk wel dat dat misschien nodig is om het verhaal nog niet te veel weg te geven, maar ik als redelijk technisch persoon kan het toch niet altijd even goed volgen.’  

Ook Corien had ondanks de fijne schrijfstijl en de korte fragmenten moeite om ‘lekker in het boek te komen’. Misschien is daar een andere reden voor: ‘Ik kan me momenteel nog moeilijk plaatsen in de hoofdpersonen. Ik denk dat een reden kan zijn waarom ik er nog niet inzit. Als je er bij stil staat weet je eigenlijk ook bijna niks over de personages. Alleen dat ze goed kunnen programmeren en gamen. Dit vind ik wel echt jammer, want ik mis die opbouw. Ik ben wel nieuwsgierig naar wat er allemaal gaat komen, want ik denk nog hele spannende stukken.’  

Mindblowing
En dat was het geval, want het einde van het boek bleek een flinke plottwist te bevatten. ‘Het boek is goed opgebouwd en eindigt met zo’n grote plottwist dat je eigenlijk direct deel 2 wilt lezen. Als lezer heb je wel een knagend voorgevoel dat iets in de geschetste situatie niet klopt maar als de ontknoping dan plaatsvindt, komt het toch als een verrassing. Zeker een spannend eerste deel!’ zegt Karin. De andere deelnemers zijn het daar mee eens: Veronique: ‘De plottwist op het einde vond ik echt geweldig. Het gaf me zo’n mindfuck-gevoel. Het veranderde het hele verhaal voor mij en waar het nu precies om draaide.’ Sjoukje zegt: ‘Wat een spannend boek zeg! Dat einde zag ik echt niet aankomen! Ik hou wel van zulke verrassingen in boeken!’ Corien is al even enthousiast: ‘Wow! Dat einde van het boek is mindblowing. Geweldig! Ik had er zo op gehoopt, omdat ik het einde van de Mazerunner ook zo fantastisch vond!’    

Hoewel de technische termen hem af en toe verwarden, is ook Pepijn te spreken over het boek. Hij legt uit: ‘Zeker voor jongeren is het een boek met overzichtelijke hoofdstukken en niet te langdradige stukken tekst en taalgebruik. Ik denk echter wel dat je een voorliefde voor virtual reality moet hebben om dit boek echt leuk te vinden. Op een gegeven moment vond ik het verhaal te technisch en te fictief worden en haakte ik soms af. Wel eindigt het boek met een open einde waar je als lezer weer wat mee kan. Kortom voor de techneuten liefhebbers een aanrader.’ Marjolein antwoordt: ‘Ben het met Pepijn eens dat het boek goed leesbaar is en dat je het snel uitleest. Ik heb duidelijk een voorliefde voor virtual reality en denk dat de reden is dat het boek van mij een 10 krijgt.’  

Ook Thyrze vindt Geestesoog een aanrader: ‘Ik heb ontzettend genoten van dit boek! Ook voor mensen die niks met gamen en/of hacken hebben is dit boek één groot spannend avontuur. Ik raad dit boek dan ook aan iedereen aan haha.’  

Er wordt dus al met verwachting uitgekeken naar deel twee in de serie. ‘Het einde van het boek, zorgt ervoor dat er puzzelstukjes op zijn plaats vallen,’ zegt Marion, ‘maar tegelijkertijd roept het ook weer nieuwe vragen op, dit is hoe een eerste deel in een serie hoort te zijn in mijn ogen.’  

De waarderingen varieerden van een 7 tot een dikke 10! Geestesoog verdient daarmee een 8,1 (gebaseerd op 13 cijfers)!      

- - - 

De redactie heeft de volgende deelnemer(s) uitgesloten voor kans op een gratis leesexemplaar voor de eerstvolgende leesclubs waarvoor zij zich aanmelden:
-       Astrid Helmer
-       Ramona van den Berg  

Reden: te weinig of geen actieve deelname aan deze leesclub / niet alle onderdelen binnen de leesclub afgerond.