Hebban voor schrijvers: voltooide of onvoltooide tijd?
Haast
Nadat hij zijn slachtoffer had uitgekozen en in een steegje overmeesterd […] had hij haar vastgebonden achtergelaten in een verlaten loods.
Poeh-poeh… heb je haast? Door het schrijven in de voltooide tijd geef je als het ware een samenvatting van iets dat al gebeurd is – het is immers voltooid. Prima voor een krantenartikel, maar om een verhaal te laten beklijven dien je de lezer er stap voor stap bij te betrekken. Dit doe je door in de onvoltooide tijd te schrijven:
Toen hij haar zag wist hij direct dat ze de volgende zou worden. Hij volgde haar op gepaste afstand… etc.
De voltooide tijd kun je alleen gebruiken om een flashback in te luiden. Bijvoorbeeld:
In zijn jonge jaren was hij al bezeten geweest van …
Passief vs. actief
Extra voordeel van schrijven in de ónvoltooide tijd: je laat geen ruimte voor passieve zinnen. Een passieve, dus ‘ambtelijke’, dus saaie zin mist een handelend personage, zoals: de backstage-passen werden uitgedeeld. Maar in de ónvoltooide tijd móét je wel een handelend personage introduceren: Karel deelde de backstage-passen uit. Win-win.
Vragen?
Heb je nog vragen over het gebruik van onvoltooide tijd? Of heb je andere vragen over het schrijven van een boek? Plaats ze onder dit artikel, dan worden ze wellicht in een volgend artikel behandeld.
Rob Steijger
Rob Steijger werkt als freelance redacteur voor verschillende uitgevers en helpt regelmatig (aspirant-)schrijvers met hun manuscript.
