Meester Bart #2: Busrit
Busrit
Het is tien over acht. Ik sta klaar om bus 47 vanaf station Bijlmer Arena naar school te nemen. Ik zie de buschauffeur naar de kiosk lopen voor een kopje koffie. De deuren van de bus staan open en ik voeg me bij de mensen die netjes in de rij wachten tot de buschauffeur komt. Ik groet een paar leerlingen en knik naar een oude vrouw die met een jonge jongen voor mij staat. Veel ouder dan een jaar of tien zal hij niet zijn. Hij draagt een rugzak en heeft het boek De brief voor de koning van Tonke Dragt in zijn handen.
De leerlingen van school hebben achterin de bus plaatsgenomen. Ik raak aan de praat met de vrouw die haar kleinzoon vertelt wat hij moet doen als hij klaar is met school vandaag. Echt reageren doet hij niet op de instructies van zijn oma, maar stelt haar een vraag die voor hem op dat moment veel belangrijker is.
‘Oma, kan ik ook een brief naar onze koning sturen? Denkt u dat hij het zou lezen?’
Voordat zijn oma kan reageren, pakt ze haar ov-chipkaart en die van haar kleinzoon en checken ze in. Ze nemen plaats op bankje en ik besluit tegenover hen te gaan zitten, benieuwd naar het antwoord van zijn oma op de vraag van deze op het eerste gezicht nog onbeschadigde jongen die in de kinderschoenen van zijn naderende puberteit staat.
‘Natuurlijk kun je de koning een brief schrijven. Hij heeft het natuurlijk druk, maar hij heeft vast tijd om even naar je brief te kijken. Wat zou je hem willen vragen?’
‘Ik zou hem vragen of hij nog tijd heeft om te lezen. En ik zou hem willen vragen wat voor opleiding hij heeft gedaan. En wat hij gaat doen als hij op een dag geen koning meer is.’
Ik geniet van de onbevangen woorden van de jongen die over een jaar of twee naar de middelbare school gaat en zijn kindertijd voor de puberteit zal inruilen.
Zijn oma ziet dat ik meeluister en geeft me een knipoog. Haar kleinzoon is inmiddels weer diep verstrikt in zijn verhaal. Even denk ik terug aan mijn eigen schooltijd, waarin ik ook zo ontzettend van lezen hield, totdat mijn puberteit ook mij had meegenomen naar een plek waar het niet cool was om te lezen. Ik verruilde mijn boeken voor een schrift waarin ik over mijn onzekerheden en twijfels schreef. Soms kon ik nog wel hunkeren naar de tijd waarop ik op de basisschool zat en eigenlijk helemaal niets had om bezorgd over te zijn.
De buschauffeur stopt bij de halte voor mijn school. Ik zie de vrouw trots meelezen met haar kleinzoon. Stiekem hoop ik dat hij blijft lezen. Ook hoop ik dat deze jongen nog even jong en klein zal blijven en dat de puberteit deze jongen voorlopig met rust laat. Over een paar jaar zal hij ook hij zijn twijfels en onzekerheden hebben en zal het niet in hem opkomen om de koning nog een brief te schrijven.
Meester Bart
Meester Bart op zijn best verschijnt op 7 november, je kunt je inschrijven voor een leesclubexemplaar. De foto van Bart is van Matty van Wijnbergen.
