Oog om oog, tand om tand

Daarin hoort hoofdpersoon Jaap-Jan er vanaf de basisschool al niet bij. Hij weet wat daarvan de reden is en die reden heeft een naam: Ivar. Door de sadistische spelletjes van Ivar leeft Jaap-Jan elke dag in angst. Bang voor wat zou kunnen gebeuren. Maar wanneer hij achttien is, neemt hij een besluit: vanaf nu gaat alles anders.  

Hij verhuist, gaat op kamers en begint aan een studie psychologie. Tot zijn verbazing maakt hij snel vrienden, komt hij op een fantastische plek te wonen en wordt hij aangenomen als barman in de grootste club van de stad. Jaap-Jan, inmiddels JJ voor zijn vrienden, heeft het prima naar zijn zin. Totdat op een avond een oude bekende de club binnenkomt: Ivar. Voor de tweede keer neemt JJ een besluit, een besluit met verstrekkende gevolgen.  

In het oog springend  
Een opvallende kaft heeft Oog om oog, vindt Alexandra, ‘met een witte achtergrond, met daarop alleen in zwart een groot oog met een felblauwe pupil en eveneens in zwart de titel Oog om oog. De naam van de schrijver in een aparte opmaak, het lijken wel de blokjes van een oude typemachine. De achterflap geeft in zwart de inhoud weer, de titel weer in de zelfde blauwe kleur. Het meest opvallende is wel dat de zijkanten van de pagina's in dezelfde blauwe tint zijn geverfd. Dat zie je dus pas als je het boek uit het schap pakt, of als het op een tafel ligt.’  

Oog om oog springt dus meteen in het oog door de opvallend vormgegeven kaft. En niet alleen bij de leesclubdeelnemers. Claudia: ‘De voorkant is echt prachtig. Ik heb al verschillende mensen op visite gehad deze week en iedereen pakte het boek wel even vast omdat ze de voorkant zo mooi vonden. Het blauw van het oog springt er dan ook echt uit bij een verder wit met zwarte kaft. De zijkant is in dezelfde tint blauw en dit geeft een erg speels effect. De titel en afbeelding passen dan ook erg goed bij elkaar en doet meteen denken aan het bekende spreekwoord.’  

Ook Tinke vindt de kaft ‘supermooi! Het blauwe oog is ook erg toepasselijk bij de titel. Als je de titel en de achterkant ziet dan krijg je al het gevoel van een wraakactie. Dan vraag ik mezelf al af wat gaat er gebeuren.’  

Wendy houdt normaal niet van witte covers, maar ‘maar deze juist wel door de combinatie van het wit, de afbeelding met het blauwe oog, het lettertype. En dan nog de blauwe zijkant van de bladzijdes, ik zou dit boek zeker oppakken als ik hem in de winkel zou zien liggen. Alleen al omdat hij opvalt tussen de andere boeken.’  

Het is dus niet direct de achterflap, maar vooral de vormgeving van het boek die nieuwsgierig maakt.  

Niet pluis  
Eenmaal begonnen, was het voor de meeste deelnemers niet makkelijk het boek nog weg te leggen. Conny: ‘Ik had voor een zeer ongunstig tijdstip gekozen om te starten met dit boek… Ik dacht even snel een hoofdstuk en dan mijn planning voor die dag afgaan. Nou die planning kon in de prullenbak want ik kon niet stoppen met lezen.’  

Ook Wendy was vlot door het boek heen: ‘Ik heb het boek al uit, had na een avond al driekwart van het boek gelezen en de dag erna hem uitgelezen. Als je in het boek begint wil je alleen maar doorlezen, een erg goed boek! Interessante personages en door de stukjes in het verleden ben je erg benieuwd wat er toen is gebeurd en wat er nog gaat gebeuren.’  

Die flashbacks zijn gelukkig niet verwarrend, vond de leesclub. Alexandra: ‘Wat mij vooral opvalt en dat vind ik echt prettig, is dat er bij de tijdsprongen naar het verleden een ander lettertype gebruikt wordt. Daardoor is het direct duidelijk dat het een andere periode in het leven van J.J. is.’

Tineke en Heidi waren het daarmee eens. Ook Ruby zegt: ‘Ik vroeg me ook af hoe interessant je pesten kon maken als onderwerp van het boek en hé, wat leuk gevonden met de tijdsprongen. Je komt stukje bij beetje wat te weten over z'n periode van gepest worden. Ben héél benieuwd hoe het verder gaat. Kan niet wachten om verder te lezen!’   Inhoudelijk gezien wordt het thema ‘pesten’ volgens de deelnemers goed uitgewerkt. Marcella noemt een quote die haar is bijgebleven: ‘“Soms vraag ik me af of het erger zou zijn als iemand me openlijk zou pesten.” Dat vind ik zo'n emotionele zin. Het raakte me tijdens het lezen.’  

Die combinatie van het thema en de schrijfstijl zorgt dus voor een goede leeservaring. Hoewel het boek geen thriller is, zegt Amanda: ‘Maar ik voel wel constant die onderhuidse spanning, constant die dreiging dat er iets niet klopt of dat er iets staat te gebeuren. Een beetje zo'n "niet pluis"-gevoel. Erg goed gedaan!’  

Beklemmend  
De lovende woorden waren ook in het laatste onderdeel van de leesclub én de recensies ruimschoots aanwezig. Heidi werd vanaf het begin het verhaal ingezogen, schrijft ze. ‘Ik vond het een spannend boek, wou eigenlijk alleen maar doorlezen omdat je met vragen blijft zitten en dan wilt weten of je vermoeden klopt. Had het echt met JJ te doen, en kon Ivar wel achter het behang plakken. Dit soort emoties wil ik graag ervaren als ik een boek lees, en dat is echt goed gelukt!’  

Dat vond Tinke ook: ‘Het boek zit vol spanning en sensatie. Je leeft echt mee met JJ en zijn verhaal. Het verhaal blijft ook vernieuwend, iets wat in sommige boeken ver te vinden valt. Ook leest het boek gewoon lekker weg. Het wordt niet te langdradig en blijft tot op het laatste moment interessant. Als je het aan mij vraagt mag Buddy nog wel jaren door blijven schrijven!’  

Alexandra plaatst een kritische noot, ‘want dat een eerstejaars student, ondanks zijn uitgebreide research, al bij zo'n gerenommeerde psychologe komt te werken is toch wat ongeloofwaardig. Zeker omdat er blijkbaar geen degelijke beveiliging op het pand zit, er is altijd vertrouwelijke informatie aanwezig, al is het alleen maar naam en adresgegevens van patiënten.’ Dat snoept een punt van haar waardering af, waar alsnog een mooie acht van overblijft!  

De personages vielen goed in de smaak bij de leesclubdeelnemers. Tineke: ‘Ik vond het erg leuk om samen met JJ Scrabble, Mi-Lan en Liza te leren kennen, en keek elke seconde over zijn schouder toen hij achter Ivar aan zat in deel 2. Deel 2 was het beste deel van het boek, lekker spannend met een erg toffe ontknoping.’  

Ook wat betreft het thema schoot Buddy Tegenbosch raak. Amanda: ‘Tegenbosch slaagt erin om een verschrikkelijk thema, pesten, in dit verassende Young Adult verhaal bij de hoorns te vatten en er een beklemmende thriller over te schrijven. Zeker niet alleen voor de jongeren onder ons! Het is, helaas, een alledaags thema. […] Ik vond het een geweldig goed boek, het boek kruipt onder je huid en komt er niet meer onder vandaan, zelfs niet als het boek uit is. Zulke mooie woorden over zo'n vreselijk onderwerp. Super goed uitgewerkt. Blown me away...’  

Tineke is het daar helemaal mee eens: ‘In het boek staat pesten centraal, wat ik erg belangrijk vind. Niet iedereen heeft door wat pesten kan doen… Ook vond ik het superleuk om te zien hoe alle personages samen kwamen, en hoe ze aan elkaar linkten. Dit was erg mooi!’ Wendy vult aan: ‘Dit boek is absoluut een aanrader, knap geschreven en laat heel duidelijk zien wat pesten met je doet en tot hoever het je kan drijven.’    

De gemiddelde waardering van het boek ligt dan ook hoog. Met veertien beoordelingen is Oog om oog een prachtig gemiddeld cijfer van 8.7 waard!      

Binnenkort verschijnt nog een artikel gebaseerd op het onderdeel 'Vragen aan Buddy Tegenbosch'.


- - -  
De redactie heeft de volgende deelnemer(s) uitgesloten voor kans op een gratis leesexemplaar voor de eerstvolgende leesclubs waarvoor zij zich aanmelden:  
- Esmee Cano  

Reden: te weinig of geen actieve deelname aan deze leesclub / niet alle onderdelen binnen de leesclub afgerond.