Column /
Thrillerschrijvers bloggen: Writers block (84)
Ingrid: Alleen al het denken aan een writers block kan er een veroorzaken.
Het is zoals jeuk krijgen als iemand over luizen praat of kramp in je buik als iemand in je buurt last heeft van diarree. Alleen al het denken aan een writers block kan er een veroorzaken. Toen ik mijn research over dit onderwerp startte, ontdekte ik al snel dat het logisch is dat schrijvers er last van krijgen. Het schrijfproces en alles eromheen kan je zo opslokken dat je helemaal geen tijd meer hebt om inspiratie op te doen. Daardoor zou je kunnen vastlopen. Of wat denk je van het omgaan met de steeds hogere verwachtingen van lezers? Je moet een ijskonijn zijn om daar geen last van te hebben.
Toen mijn boek Sluipweg vorige maand meedeed in de leesclub van Crimezone kreeg ik het soms stevig voor de kiezen. Ondanks de hoge eindscore, waren de meningen verdeeld. Er waren momenten dat ik dacht nooit meer een woord te kunnen schrijven, maar na een tijdje veranderde dat gevoel. Al die verschillende meningen bevestigden me dat het onmogelijk is om iedereen tevreden te stellen en dat je daarom vooral moet doen wat je zelf leuk vindt.
Sindsdien ga ik weer als een speer. De ideeën buitelen over elkaar heen en ik merk dat mijn vierde boek zich haast automatisch laat schrijven, zonder dat ik ook maar een moment stilsta bij mogelijke kritiekpunten. Writers block afgewend, welkom schrijversflow. Op dit moment heb ik zelfs het gevoel dat mijn vierde het beste, dikste en spannendste boek ooit gaat worden. Dat blijkt straks misschien niet waar te zijn, maar het fijne van zo’n eerste versie is dat ik nog helemaal niet bezig hoeft te zijn met verwachtingen en meningen. Dat moment ligt nog heel ver in de toekomst en tot die tijd mag ik lekker aanrommelen.
Maar als de deadline straks weer dichterbij komt en mensen zich ermee gaan bemoeien en zeggen dat ontwikkeling zo een beetje ongeloofwaardig is en personage zus wat meer diepgang behoeft, dan zal ik mezelf vermannen en proberen de kritiek op de juiste waarde te schatten. Om daarna mijn eigen gevoel te volgen, want inmiddels weet ik dat dat er bij hoort. Net zoals het vermijden van een aanstormend writers block.
Anita, de feestdagen komen eraan. Werk jij gewoon door of gun je jezelf een pauze?
