Waargebeurd - leuk of niet?

'Waargebeurd' en daaraan verwant 'true crime' (de criminele variant van waargebeurd) zijn aanduidigen voor boeken die gebeurtenissen en echte levens beschrijven. Hier vallen niet de romans of thrillers onder die op waargebeurde feiten zijn gebaseerd of elementen hebben die uit het (iemands) leven zijn gegrepen. Alhoewel die laatste soort ook in alle gradaties kan voorkomen.

Maar waargebeurd is daardoor ook meteen een ontzettend breed genre. Ik ben Malala is een goed voorbeeld van een waargebeurd verhaal, dat zijn oorsprong heeft in een aanslag, waarvan je de wreedheid niet kunt bevatten, maar een ongelooflijk moedig vervolg kent, met als resultaat een Nobelprijs voor de Vrede.

Toen ik je zag van Isa Hoes is een van de bekendste voorbeelden. Antonie Kamerling, echtgenoot en vader, pleegde zelfmoord na een jarenlange en niet te bevechten depressie. Isa Hoes schrijft niet alleen over die vreselijk gebeurtenis, maar ook over depressie en over zelf overleven.

Levenslang van Mick van Wely beschrijft vier gevallen van levenslang veroordeelden en biedt vervolgens een ruim overzicht van deze zwaarste straf in Nederland. Een blijvertje in de 'true crime'-afdeling.

Bijna een volledig subgenre zijn de boeken van overlevenden of nabestaanden van slachtoffers uit met name de Tweede Wereldoorlog. De man die naar Auschwitz wilde van Denis Avey valt op door de bizarre titel, totdat je het ongelooflijke verhaal hoort van een man die vrijwillig Auschwitz ingaat en daar jarenlang de vreselijke omstandigheden overleeft.

Zijn het boeken die op sensatie belust zijn, net als de realityshows op televisie of is er een andere motivatie om iemands of je eigen leven zo nauwgezet en intiem op te schrijven en de wereld in te sturen? Wat vind jij?

Nieuw in dit genre is In huis met een seriemoordenaar van Jan en Sanne Terlouw. Dit boek geven we in samenwerking met uitgeverij De Kring drie keer weg. Zie de giveaway bij dit artikel.