Nieuws /
Zolang er leven is, is er Hendrik Groen
Dat eerste dagboek was een doorslaand succes. Door zijn scherpe gevoel voor humor, eerlijke bespiegelingen over ouder worden en kritische kanttekeningen bij de ouderenzorg in Nederland raakte Hendrik Groen de gevoelige snaar bij vele lezers, boekhandelaren en critici. Van zijn 'geheime dagboek' zijn inmiddels meer dan 60.000 exemplaren verkocht, productiemaatschappij BlazHoffski/Dahl TV kocht de tv-rechten en de vertaalrechten zijn aan maar liefst 23 landen verkocht. Zo is in Italië het boek verschenen onder de prachtige titel Piccoli esperimenti di felicità. Groens wederwaardigheden behaalden meteen de bestsellerlijst.
In Zolang er leven is valt het Hendrik van tijd tot tijd valt zwaar om de moed erin te houden. Gelukkig heeft hij de pen weer opgepakt. Met de hem zo kenmerkende charmante, ironische humor neemt hij de medebewoners, de directie van het verzorgingshuis, zijn vrienden en de ouderdom in het algemeen op de korrel, waarbij hij zichzelf zeker niet spaart.
De 'technisch bejaarde' Hendrik Groen begon in 2013 met zijn dagboek en publiceerde die op de website van Torpedo Magazine. Hij heeft weinig op met bejaarden, blijkt uit zijn aantekeningen. 'Dat geschuifel achter die rollator, dat misplaatste ongeduld, dat eeuwig klagen.' In 2014 werden zijn dagboekfragmenten door Meulenhoff gebundeld. Groen zegt zelf over zijn boek: 'Geen enkele zin is gelogen, maar niet elk woord is waar.'
Er doen geruchten de ronde over de ware identiteit van Hendrik Groen. Sommigen vermoeden dat zijn naam het pseudoniem is van Kees van Kooten of anders A.L. Snijders. 'En iemand suggereerde dat ik misschien Remco Campertwas', aldus Groen. 'Een ander dacht aan Nico Dijkshoorn. Dat is een rijtje waar Hendrik Groen glimmend van genoegen en trots tussen staat. En blijft staan!'