De schrijfster Jannetje Visser-Roosendaal (1899 - 1990) werd geboren in Venhuizen-West-Friesland, in een arbeidersgezin, ze werkte als dienstbode en trouwde 1919. Jannetje begon in 1934 uit armoede te schrijven. Ze had al eens een paar kleine prijzen gewonnen met korte verhalen. Haar plan om een roman te schrijven zette zij in de crisisjaren door, toen haar man kwam thuis met een verhaal over iets wat hij had meegemaakt. Jannetjes reactie was; dat kan ik later prachtig gebruiken in een roman. Haar man reageerde: ‘Ik wou dat je er eens mee begon! De volgende dag kocht Jannetje een bloknoot van 200 vel en twee potloden. Dat geld konden ze eigenlijk niet missen. Alleen haar moeder, haar man en de oudste kinderen waren op de hoogte dat ze een boek wilde schrijven. Het eerste boek verscheen binnen een jaar en werd grotendeels ’s nacht geschreven ! Uitgeverij West-Friesland gaf het boek uit en ze kreeg er honderd gulden voor. In die tijd een niet te verwaarlozen bedrag. Sindsdien bleef Jannetje schrijven over de streek die haar dierbaar was, Noord- Holland. Om te grote herkenbaarheid te voorkomen schreef zij enigszins versluierd over de mensen in haar leven.

Jannetje groeide uit tot een van de meest gelezen en geliefde schrijfsters. Haar boeken waren allemaal bestsellers. Vertaald zijn de boeken van Visser-Roosendaal nooit, maar de vraag naar haar boeken bleef constant. De kwaliteit bleef door de jaren heen bewaard, omdat mevrouw Visser-Roosendaal hoge eisen aan zichzelf bleef stellen. Ze was wars van ijdelheid en stond midden in het leven. Wat zeker mee speelde was haar hechte contact met haar kinderen, kleinkinderen, en achterkleinkinderen. Zij wist waarover zij schreef!