Klaske Kassenberg (Drachten, 1960) groeide op in het Overijsselse Hengelo. Na de middelbare school en een beroepsopleiding werkte zij enkele jaren in de zorg voor verstandelijk gehandicapten. Daarna volgden grote en kleine banen. In 1996 debuteerde ze met Een koud bed  in de verhalenbundel 40 korte kerstverhalen. In datzelfde jaar ontstond een briefwisseling met schrijver/tekenaar Marten Toonder (1912-2005), een contact dat uitmondde in een bijzondere vriendschap. Kort na het overlijden van Toonder verhuisde Kassenberg naar Turkije, waar zij zich volledig op het schrijven ging richten.

In 2008 verscheen haar psychologische roman Reflecties,  over zingeving en de reacties van negen verschillende personages op het overlijden van een jonge man en op elkaar. In 2009 won Kassenberg met haar spannende verhaal Wondroos  een schrijfwedstrijd van Uitgeverij PAMAC. Wondroos  werd opgenomen in de bundel Misdaad in het kort.
Bijna honderd jaar na de geboorte van Toonder verscheen Dat moet ik Marten Toonder vertellen (2011), waarin ze verhaalt over haar bijzondere vriendschap met de auteur. In 2011 verscheen haar eerste volledige thriller, Hanneke neemt een kind, waarin een Nederlands echtpaar met een gestolen baby Turkije probeert te ontvluchten. Het boek is een ode aan Kassenbergs geliefde Ihsan, én aan Turkije.