Fervent lezer, schrijfster en Japan-liefhebber Lezersprofiel: Als er een boek verfilmd wordt, ga ik eest naar de bibliotheek om het boek te kunnen lezen. Dan kan ik mijn eigen beelden vormen en wanneer het boek erg goed is, zal ik daarna op zoek gaan naar de film. Soms pakt dat niet goed uit...zoals bij Papillon van Henry Charrière. Maar bij de hele Harry Potter-reeks waren de films een feest der herkenning. Mijn eerste grote liefde waren de hoofdpersonen uit kinderboeken, zoals Otje, Lutje Giel en Linde. Vervolgens las ik alles uit de boekenkast van mijn ouders: van Ira Levin tot Agatha Christie. Daarna kwam de vaderlandse literatuur, die ik voornamelijk 'moest 'lezen voor mijn lijst (atheneum), maar die me toch vaker wel dan niet bekoorde. Ik werd blij verrast door Harry Mülish en Doeshka Meijsing. Toen kreeg ik een honger naar Franse literatuur. Alles van Philippe Djian en door mijn studie Frans ook veel schrijvers uit de Maghreb. Nu lees ik door mijn voorliefde voor Japan voornamelijk vertaalde Aziatische literatuur en ik ben begonnen met het lezen van een aantal oude gevestigde namen van schrijvers uit de Verenigde Staten (Truman Capote, Ernest Hemingway) omdat ik niets meer van dat immense land begreep toen ik er eenmaal geweest was. De historische romans en biografieën, oftewel non-fictie, ben ik pas op latere leeftijd gaan lezen en waarderen. Waarom had ik als kind zo'n hekel aan het vak geschiedenis? Waarschijnlijk omdat ik (nog) niet genoeg verbinding voelde met de wereld om me heen. Op latere leeftijd is bij mij de diagnose ASS vastgesteld. Waarschijnlijk heb ik de wereld leren kennen door vanuit mijn eigen stoel of bed te lezen over alles wat er mogelijk is. En heb ik over menselijke relaties geleerd door hoofdpersonen te leren kennen en door 'de schrijvers te worden meegenomen in hun bedenksels, overwegingen en levensgebeurtenissen. Dit alles is essentieel is om te weten wanneer je zelf relaties aangaat in het leven. Om ergens vat op te krijgen lees ik. Om iets van de geschiedenis te leren begrijpen lees ik. En om me te verdiepen in een cultuur, lees ik. Lezen is voor mij als eten en drinken. Zonder boeken was ik niet wie ik nu ben. Vanaf 2014 schrijf ik. Mijn boeken gaan over Japan, waar ik regelmatig naartoe ga om bij mijn vriend te kunnen zijn. Ik houd een blog bij over het huis (vlakbij Osaka) dat we aan het inrichten zijn voor onze toekomst: https://yvonneschoutsen.blogspot.com/ Yvonne Schoutsen (1969)