Blogpost:
Loortje Leest
7 boeken die al een eeuwigheid ongelezen in mijn kast staan
Ik heb meerdere boekenkasten in mijn huis staan, en die zijn allemaal propvol. Zo nu en dan breng ik een doos met oudere boeken naar de kringloop. Dit zijn boeken die ik al eens heb gelezen en waarvan ik zeker weet die ik ze niet nog een keer wil lezen. Zo heb ik onlangs een flinke stapel met paperbacks van Nicci French en Saskia Noort de deur uit gedaan. Er zijn alleen ook een aantal boeken die al jaren ongezien en onbemind op de planken blijven staan: de boeken die ik nog nooit heb gelezen.Het is de hoogste tijd om die betreurenswaardige schrijfsels ook eens wat liefde te geven!
The Colour of Heaven – James Runcie
Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit boek – ergens in 2005 of 2006 – puur en alleen heb gekocht omdat het zo’n mooie omslag heeft. Het is een literaire roman en het zal ongetwijfeld een goed verhaal zijn, maar om de één of andere reden legt dit boek het altijd af als ik mijn boekenkasten afstruin omdat ik nieuw leesvoer nodig heb.
Ik heb het nu duidelijker in beeld gelegd, misschien dat dat helpt.
Het Uur van de Rebellen – Lieve Joris
Dit boek heb ooit van een vriendin voor mijn verjaardag gekregen, maar het verhaal op de achterflap spreekt me totaal niet aan. Ik hoop dan ook van harte dat de dame in kwestie dit nu niet leest. Het gaat over een man in Oost-Congo die tijdens de Eerste Afrikaanse Wereldoorlog tegen dictator Mobutu vecht.
Ik begrijp waarom ze een boek als dit voor me heeft gekozen, ik lees namelijk vaak over wereldoorlogen en heb een grote interesse in de geschiedenis van andere, niet-westerse landen. Toch heb ik hier geen zin in. Ik denk dat dit boek gewoon mee moet met de volgende donatieronde.
Nacht – Elie Wiesel
Zoals gezegd: ik lees vaak boeken die zich tijdens wereldoorlogen afspelen, met name als het om de Tweede Wereldoorlog gaat. Dat is dan ook meteen de reden waarom ik dit boek ergens in 2010 heb gekocht. Ik heb er thuis vervolgens vaak mee in mijn handen gestaan, maar ik heb me er nooit toe aan kunnen zetten om er daadwerkelijk in te beginnen.
Het is oorspronkelijk in 1958 geschreven en staat bekend als een van de meest aangrijpende getuigenissen van de nazivernietigingskampen. Het beschrijft hoe Elie Wiesel zijn familie verloor aan een wreedheid die niet in woorden te vatten is.
Ik weet niet of ik het boek durf te lezen. Ik zie er tegenop om de immense pijn en trauma’s van de schrijver te ondergaan. Misschien dat ik het op een dag aandurf, nu in ieder geval nog niet.
Grimpow en het Geheim der Wijzen – Rafael Ábalos
Deze Young Adult was in 2006 een internationale bestseller en er wordt van gezegd dat het een combinatie van ‘De Naam van de Roos’ en ‘De Da Vinci Code’ voor de jeugd is. Nu vind ik dat allebei steengoede boeken, dus dat is ongetwijfeld de reden waarom ik dit boek jaren geleden heb gekocht.
Ik kan me alleen met geen mogelijkheid meer bedenken waarom ik dit boek nog nooit heb gelezen, dus deze heeft met stip een hoge plek op mijn TBR-lijst gekregen!
Ik Omhels je met Duizend Armen – Ronald Giphart
Mijn man heeft dit boek ooit gewonnen toen hij meedeed aan een prijsvraag op radiostation 3FM. Als ik me goed herinner kon hij destijds een CD-pakket winnen en zat dit boek er ook bij.
Dit was in een tijd (2004-2005) dat Ronald Giphart als mediageile sloerie niet van radio, TV of uit kranten en tijdschriften was te slaan. Hij was overal en kennelijk was hij eerder die dag ook op 3FM langs geweest om er zeker van te zijn dat er echt geen enkele Nederlander (of verdwaalde Vlaming) over was die niet wist dat hij een nieuw boek had geschreven.
Ik heb in die tijd een aversie tegen die man opgebouwd en dat heeft me ervan weerhouden om het ooit te gaan lezen. Ik leg hem klaar voor de kringloop, misschien dat iemand anders er wel blij van wordt.
De Dorpskapper van Amour – Julia Stuart
Toen ik een stapeltje van de boeken maakte die al jaren in mijn kasten stof staan te verzamelen, heb ik vol verbazing naar dit boek staan kijken. Op de kaft staat: “Hilarisch en echt anders dan anders. Ik vind het fantastisch.” En die uitspraak komt van Joanne Harris, schrijfster van Chocolat.
Ik heb geen idee waarom ik dit boek nog nooit heb gelezen, volgens mij heb ik er in de loop der jaren een soort blinde vlek voor ontwikkeld. Hoe dan ook, het wordt tijd dat ik daar verandering in ga brengen!
De Kleine Blonde Dood – Boudewijn Büch
Deze Nederlandse klassieker heb ik ook jaren geleden cadeau gekregen en sindsdien staat het boek in mijn kast te verpieteren. Nu heb ik sowieso een trauma opgelopen van de vreselijk taaie Nederlandse klassiekers die ik op de middelbare school verplicht moest lezen, daar komt bij dat een literair monument voor een kleine, gestorven jongen me ook niet bepaald trekt.
Ik ben zelf moeder van een zoon, ik kan me niet voorstellen dat ik dit hartverscheurende verhaal over het verlies van een kind trek. Volgens mij wil dit zeggen dat ik ook van dit boek afscheid moet gaan nemen.
Al met al zijn er door dit overzicht weer een paar gaatjes in mijn boekenkasten ontstaan, dus ik ga snel naar de boekenwinkel voor nieuwe opvullingen!
Lees verder op mijn site
