Blogpost: Helen Dool

(B)logboek

18-02-2016 door Helen Dool

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Een boek schrijven is een asociaal iets. Je sluit deuren en ramen om de dag buiten te sluiten en gaat op reis. Niet alleen op het moment dat je daadwerkelijk schrijft, maar de hele dag (en soms nacht). Man en kinderen zoeken het maar even uit. Ik ben in staat om eten te koken en er toch niet helemaal te zijn. Ik vraag hoe iemands dag is geweest maar moet mezelf ertoe dwingen om naar het antwoord te luisteren. Want eigenlijk ben ik er niet - ik schrijf.
Zodra dat boek er is mag je niet meer asociaal zijn. Thuis wel, ze kennen je, maar daarbuiten moet je vertellen - met stem en handen en ogen. Je moet in twee zinnen zeggen waar je boek over gaat, ook al had je er 100.000 nodig om je verhaal te schrijven.
Social media geven je een stem. Daar kun je iets zeggen door het te typen.
Misschien is dat wel wat voor mij. Ik ga het proberen, een soort logboek over de beslommeringen met Halverwege en de weg naar deel twee. En aangezien ik als schrijver de kapitein ben op mijn eigen schip, is dit mijn (b)logboek.