Auteur
Blogpost:
Marloes
CHAOS! Verslavend?!
Gisteren schreef ik er al eventjes over, maar ook nu weer, blijf ik bij het idee dat deze serie mooi moet zijn. Waarom? Mijn moeder kreeg mijn vriend enthousiast! Door de verhalen over deze trilogie, wil hij deze trilogie gaan lezen. En het leuke is... hij is geen echte lezer! Toch lijken deze boeken hem wat... Ondanks dat ze heel dik zijn (ja, ja... deel I heeft bijna vijfhonderd pagina's). Wat is er dan aan de hand met deze boeken? Waarom zijn ze zo mooi?
Deel I heb ik ook gelezen. Het verhaal gaat over een jongen van 12,5 jaar oud: Todd. Hij woont in een dorp waar alle vrouwen weg zijn. En, ze hebben een probleem: iedereen kan elkaars 'herrie' horen. Kortom: je kunt niet alleen horen wat iedereen zegt, maar ook wat iedereen DENKT. Alleen dat zou al gemakend zijn, denk ik... ik kan het me niet voorstellen dat mensen kunnen horen wat ik denk.. Help?! Daarnaast geldt dit ook voor beesten. Je kunt dus ook horen wat de beesten zeggen/denken. Verschrikkelijk! Maar goed. Todd komt op een dag een figuur tegen en hij kan zijn/haar herrie niet horen. Dat is redelijk bijzonder. Daarbij blijkt het ook nog een meisje te zijn: Viola. Samen met Viola besluit hij te vluchten. Hij moet weg uit het dorp, want hij wordt achtervolgd. Hij wil met Viola naar het veilige dorpje "Haven". Maar is dat wel zo veilig? Deel I gaat vooral over de reis er naar toe en deel II en III beslaat de rest van het spannende verhaal.
Het eerste deel begon voor mij 'gekmakend'. Todd schrijft alles op zoals hij het hoort, dus dat leest in het begin wel wat lastig. Gelukkig wen je hier snel aan. Daarnaast kun je in het begin maar moeilijk onderscheiden wat nou 'zeggen' en 'denken' is. Dat maakt alles ook wel interessant! Na een paar bladzijden kom je meer in het verhaal en dan boeit het me echt. Ik heb een hekel aan fantasie in verhalen (ruimteschepen, niet-bestaande wezens, onrealistische elementen), maar in dit boek leek het er allemaal 'bij te horen'. Kortom: Patrick Ness weet mij heel goed op een lijn te zetten waarbij ik echt denk dat ALLES kan. Bijzonder is dat! Het hele verhaal boeide mij. Gebeurtenissen volgden elkaar snel op en de gebeurtenissen waren ook heel erg uniek. Ik las echt wat nieuws. Het einde was voor mij zenuwslopend. Logisch ook, want deel II en III moeten nog komen....
Toen ik het eerste deel uit had, wilde ik deel II (Het donkere paradijs) en III (Lawaai dat nooit stopt) eigenlijk niet lezen. Het zal maar tegenvallen... Zonde van deel I (Het mes dat niet wijkt). Maar nu ik mijn moeder zo hoor, ben ik er toch anders over gaan denken. Volgens mij gaat dit echt een serie zijn waarbij alle drie de delen goed geschreven zijn! 'Het donkere paradijs' ligt al in mijn kast. Nog even en ik beland lekker weer in de wereld van Todd, Viola en het leger van Prentiss! Heb er zin in!
