Blogpost:
Kate
Dan maar twee erbij
God zij dank, bestaat er dan Hebban en kan je even kijken wat anderen van deze schrijvers vonden. België hoopte dat auteur Amélie Nothomb, niet alleen met haar "Soif" was genomineerd. Het land hoopte ook, dat zij de eerste Belgische vrouw zou worden, die de prijs zou winnen.
Pech: deze keer niet. Maar volgens Hebban lezers zijn veel van haar boeken de moeite waard. Dus dan maar degene op de leeslijst zetten, die goede recensies kreeg en wat nominaties. Alleen zal nu iedereen wel naar een bibliotheek hollen, om alsnog iets van Nothomb te lezen.
Zelfde geldt natuurlijk voor de winnaar van de Prix Goncourt 2019: Jean-Paul Dubois. Die heeft ook al vaker wat gewonnen, maar deze prijs is blijkbaar de meest prestigieuze literaire prijs in de Franstalige wereld. Wat natuurlijk niet hoeft te zeggen, dat de winnende boeken te pruimen zijn voor doorsnee, gewone lezers.
Even checken wat de Hebban community vindt van zijn werken. Kan zijn, dat ik dus niet het winnende 'Tous les hommes n’habitent pas le monde de la même façon' - in vertaling (of niet) op m'n leeslijst-Hebban-plank pletter. Heeft "Een Frans Leven" goede recensies, dan wordt het dat. Want daar heeft hij een tijd terug óók een prijs mee gewonnen.
Toch kan ik me op de één of andere manier niet indenken, dat de boeken van beide schrijvers net zo boeiend zullen zijn als "De verdwijning van Stephanie Mailer".
