Blogpost:
Demandiekokenkan
De man zijn worstenbroodjes
Dat is niet zielig hoor. Ik heb gewoon twee linkerbenen aan twee rechtervoeten. Ik ben altijd begaafder geweest met mijn handen. Basketbal of boksen bijvoorbeeld dat ging me best af. Als ik maar niet hoef te trappen. Maar mijn sportieve zwakbegaafdheid is een heel ander verhaal en bewaar ik graag voor een andere blog.
Als de familie op bezoek kwam toverde mijn moeder altijd een toplunch op tafel. Ze maakte dan kleine sandwiches zonder korstjes en ze bakte dan kant en klare worstenbroodjes af. Je kent ze wel. Die in de supermarkt liggen met dat dubieuze vlees. En eerlijk waar, nog steeds vind ik deze broodjes met mysterievlees ontzettend lekker. En dan dippen in mosterd of ketchup. Ik eet er gerust een pak van leeg. Er is iets met het deeg en de kruidige vulling dat me direct weer terug brengt naar die tijd. En als ik even een “pick me up” nodig heb is dit een perfect medicijn.Ik kan me natuurlijk ontzettend makkelijk van deze blog afmaken. Verwarm de oven voor, scheur de verpakking open en bak 6 a 8 minuten af. Foto er bij en klaar zijn we. Maar vooruit. Ik sloof me wel weer uit.
Ik ben de keuken ingedoken en heb verse worstenbroodjes gemaakt met echt vlees. En mijn kinderen smulde er van. Dus wellicht geeft dit recept ze ook wel een mooie herinnering mee. Dat pappa af en toe ook zelf worstenbroodjes maakte als er iets bijzonders was. Houd er met dit recept wel rekening mee dat je de broodjes goed dicht knijpt aan de zijkanten. In de oven verliest het gehakt vocht en komt er stoom uit. En dat wil er ergens uit. Het kan daarom dus zijn dat je broodjes een klein beetje open scheuren. Kan maar hoeft dus niet. Maakt voor de smaak overigens helemaal niets uit. En dat merken ze van binnen toch niet.
Lees verder op mijn site
