Blogpost:
Saskia Harkema
Dialoogtafel "Blijven of gaan?"
Terwijl ik boetseer aan de karakters denk ik ook na hoe ik zoveel mogelijk mensen kan bereiken. Dialogen lijken me een prachtige manier om dat te doen. In de ontmoeting gebeurt er iets tussen mensen heb ik zelf ervaren en het lijkt mij machtig mooi om een dialoog te organiseren rondom mijn boek. Ik benader 'Utrecht in dialoog' en spreek af met iemand bij 'De Alechemist'. Terwijl ik ernaartoe rijd denk ik aan het boek van Coelho dat mij zo aangreep.
Wilma heet degene die ik zal ontmoeten. Ze is meteen enthousiast. Wil eigenlijk meteen een landelijke dialoog organiseren - omdat ze gegrepen wordt door de invalshoek van mijn boek. Niet het vluchverhaal, niet de tragiek - nee, de moed, de hoop, de veerkracht en het onverzettelijke geloof in vrijheid dat mensen hebben. Vrjheid is nooit vanzelfsprekend hebben zij mij doen inzien. We behandelen het in Nederland als een gegeven, als iets dat we bezitten en niet meer kunnen kwijtraken. Maar vrijheid bestaat omdat wij de ander de vrijheid gunnen en in het uitoefenen van onze vrijheid we rekening houden met de ander, respect tonen, grenzen bewaken zodat we die ander niet zullen schaden.
Wilma stelt voor om op Plan Einstein de dialoog te organiseren - een paradepaardje voor integratie in Nederland. Volgende week gaan we spreken met Rebecca en zullen we zien of zij ook enthousiast is over het idee. Het is spannend wat er allemaal gebeurt en ineens moet ik denken aan mijn eigen woorden in het boek 'wij zijn als druppels, en wat is de oceaan dan een onmetelijk aantal kleine druppels?' Ja, laat dit een eerste druppel zijn en wie weet of en hoeveel meer er zullen volgen!